5 Σεπ 2009

Κρίμα.



...δεν μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε όμως αυτά. Όχι όλα, κι άλλα πολλά...

Τον μόχθο του Ελληνικού λαού, τις θυσίες του, τους αγώνες του.
Δεν μπορούμε να του δείξουμε πού πήγαν, τί του πρόσφεραν.
Δεν μπορούμε να του θυμίσουμε τις αλλαγές που είχε δεί να μεταμορφώνουν την καθημερινότητά του, τη ζωή του όλη...

Κι όχι επειδή η ΝΔ τα γκρέμισε και τα απαξίωσε,
αλλά επειδή το κάναμε ΕΜΕΙΣ. ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ.

Γιατί? Γιατί το παραμύθιασμα είναι πρόσκαιρο, είναι πρόστυχο, αλλά είναι εύκολο.
Και κάποιοι -λίγοι αλλά αρκετοί - επιδέξιοι επίδοξοι μόνο αυτό ξέρουν, και μόνο αυτό θα μπορούν.
Σέρνουν στην προκρούστεια κλίνη λοιπόν όσους ξεχώρισαν εχτές,
να μη φανεί το δικό τους χαμηλό ανάστημα αύριο, που θα τους αντικρίσει ο κόσμος.

Κρίμα.
Αναμενόμενο, αλλά κρίμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.