26 Οκτ 2007

16/09/2007

"Στο Ζάππειο μια νύχτα"

-βασισμένο σε αληθινά γεγονότα-

Bon jour κύριοι ψηφοφόροι, βουλευταί μου, και πελάται
στην υγεία σας πώς είσθε; φίλε Γιώργο, πώς περνάτε;
Εγώ δόξα τω υψίστω, μέχρις ώρας υγιαίνω,
τρώγω μ' όρεξι, κοιμούμαι, σεργιανίζω και παχαίνω.
Με δυό λόγια χάφτω μυίγες και αέρα κοπανώ,
μολονούτω και τοσούτο ταπεινά σας προσκυνώ.

Κατά πρώτον κύριοί μου θα σας καταευχαριστήσω,
αφού τέλος ηξιώθην πλάι πλάι να καθήσω,
με τους φίλους τους εκδότας τους εξόχους αποστάτας,
και του έθνους των Ελλήνων ευεργέτας και προστάτας.
Ω! ανοίξατε μιαν θέσιν κι εις τον κύριον εμέ,
για να μην περνούν με λόγια αι πολύτιμαι στιγμαί.

Θα αρχίσω λοιπόν τώρα με φωνή να πω και θάρρος,
ό τι θέλω και δεν θέλω, ταπεινώς και μη προς βάρος.
Αλλά πριν στο μεγαλείον του εαυτού μου ανατρέξω,
είναι φρόνιμον νομίζω, το λαρύγγι μου να βρέξω
με καμιά γαζόζα κρύα ή κανένα παγωτό,
για να μη με πιάνει βήχας και τον λόγον σταματώ.

Ας στρωθεί λοιπόν εμπρός μου της Ελλάδος ένας χάρτης,
επειδή αυτός και μόνον αληθής θα είναι μάρτυς
εις εκείνα όπου πρέπει να σας πω κατά καθήκον.
Θα γνωρίζετε βεβαίως πως εμείς εξ ενός Γέρου
παρελάβομεν τα φώτα μετά ζήλου θαυμαστού,
δεν θυμούμαι εις τα πόσα, μα μου λέγουν προ εμού.

Κάποιους χρόνους μετά ήλθεν ο Ανδρέας στας Αθήνας,
κι αφού εμίλησεν με κάποιους έναν δύο θαρρώ μήνας,
ηύρε πρώτος τα στοιχεία του λαμπρού μας 'αλφαβήτου'
-Γαίαν ελαφράν ας έχει η σκια του μακαρίτου-
τότε κι έγινεν η ψήφος εις το κόμμα μαζική,
και αμέσως εξηπλώθη απεδώ και από κεί.

Ο λαμπρός ωστόσο νους μου ήτο ήδη στον αέρα
φώτα πάνω φώτα κάτω, φώτα εδώ και φώτα πέρα,
ώσπου έγινε σαν Αίτνα το ωραίο μου κεφάλι,
κι όλο σπίθες εσκορπούσε στην μιαν άκρα και στην άλλη.
Μα γιατί να σας νυστάξω; Με δυο λόγια στρογγυλά,
εστραβώθηκα μονάχος με τα φώτα τα πολλά.

Εσείς όμως, με συμπάθειο, ήσθε βάρβαροι ακόμη,
και δεν είχαν μεταξύ σας καμιά πέρασιν οι Νόμοι.
Δεν γνωρίζει η ηγεσία τι σημαίνει αρχαιότης,
μεγαλείον, δόξα, φήμη, ύφος, βάθος, κλασσικότης.
Είναι τίποτε, αγρία, μαραμένη, σκοτεινή,
περιμένει, δε, εμπρός της λίγος ήλιος να φανεί.

Σαν εκύτταζα το σκότος της βλακείας σας της τόσης,
και εγύριζε στο νού μου: "Με εσκότισαν οι γνώσεις,
και εγώ βουτώ εις φώτων ατελείωτο ποτάμι...
τάχα τί θα μου κοστίσει να τους δώσω ένα δράμι;
Πώς κι ο βλάκας ο Πασόκος να μη φαίνεται σοφός;
ε! λοιπόν και εις το κόμμα ας χυθεί ολίγον φώς!"

Γι αυτά, κύριοι, και για άλλα, που σας είπα παραπάνω,
δυνατώτερα σας λέγω και σας επαναλαμβάνω,
ότι πρέπει αναγκαίως το ΠΑΣΟΚ να μεγαλώσει,
και ας μην το θέλουν τούτο όλοι εσείς και άλλοι τόσοι.
Ή ΕΓΩ στην ηγεσία το Νοεμβρη για αμοιβή,
ή σας παίρνω ευθύς τα φώτα κι απομένετε στραβοί..



Προσαρμογή από τον
του Γεωργίου Σουρή.

19 Οκτ 2007

ΒΕΛΑΝΙΔΙΕΣ: στο παρασύνθημα...


Μιλουσα για ΒΕΛΑΝΙΔΙΕΣ, να τι εννοούσα λοιπόν...



Αγαπάει ο θεός τον κλέφτη...
->ΤΟ Β Η Μ Α, 16 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2000

"...Ηταν μόνο η άρνηση του κ. Ευ. Βενιζέλου να δεχθεί το υπουργείο Δικαιοσύνης που τον άφησε έξω από την κυβέρνηση; ή μήπως υπήρχε εκατέρωθεν και μια πολιτική σκοπιμότητα στη διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος; Η αλήθεια βρίσκεται πιο κοντά στο δεύτερο. Ο κ. Σημίτης είχε κουραστεί από την επίμονη διάθεση του κ. Βενιζέλου να κινείται έξω από τα πλαίσια της κυβερνητικής συλλογικότητας.
Η εκτενέστατη αναφορά του κατά την ομιλία του στο Υπουργικό Συμβούλιο της περασμένης Πέμπτης στο θέμα της συλλογικότητας ασφαλώς δεν ήταν τυχαία. Ο Πρωθυπουργός ανέφερε χαρακτηριστικά: «Εδώ είμαστε ένα συλλογικό όργανο και ισχύουν οι κανόνες που έχουμε για κάθε συλλογικό όργανο. Υπάρχουν θέματα τα οποία κάθε υπουργός χειρίζεται, παίρνει αποφάσεις, κάνει ανακοινώσεις. Οπως ξέρουν όλοι που έχουν δουλέψει μαζί μου, εμένα μου αρέσει ο καθένας να έχει πρωτοβουλία, να αισθάνεται ελευθερία. Από την άλλη πλευρά όμως πρέπει να προσέχουμε και τους κανόνες της συλλογικής δράσης. Γιατί υπάρχουν ορισμένες αποφάσεις οι οποίες δεν μπορούν να παρθούν από κάποιο υπουργείο χωρίς συνεννόηση με άλλους υπουργούς, είτε γιατί τους αφορούν είτε γιατί είναι μέσα στους κανόνες του παιχνιδιού οπωσδήποτε να λέει τη γνώμη του σε κάποιο όργανο».
Ορισμένοι πρόσφατοι χειρισμοί του κ. Βενιζέλου σε μεγάλα ενεργειακά θέματα είχαν αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό: δεν είχαν συζητηθεί στα αρμόδια όργανα παρά το γεγονός ότι αφορούσαν πολλά υπουργεία και είχαν συνέπειες που έπρεπε να αντιμετωπισθούν συντονισμένα.
Από την άλλη πλευρά και ο κ. Βενιζέλος μπορούσε να αισθάνεται επαρκή αυτοπεποίθηση ώστε να αναλάβει τον υπολογισμένο κίνδυνο της παραμονής του έξω από την κυβέρνηση. Αλλωστε τώρα μπορεί να παρουσιάζεται ως εκφραστής απόψεων που δύσκολα θα μπορούσε να δημοσιοποιεί από μια υπουργική θέση, ιδιαίτερα σχετικά περιφερειακή όπως εκείνη του υπουργού Δικαιοσύνης..."
http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=12906&m=A06&aa=1


->ΙΔΙΟ ΦΥΛΛΟ, 16/04/2000, Επταημερο του Διόδωρου



"... Μόνο θύμα των δημοσκόπων ο Ευάγγελος Βενιζέλος ­ που πίστεψε πως έχαναν τις εκλογές και φρόντισε να πάρει καλή θέση στην κούρσα για τη διαδοχή του Κ. Σημίτη, ασκώντας από τηλεοράσεως αμέσως κριτική πως ήταν λάθος η πρόωρη ανακοίνωση των εκλογών από τον Πρωθυπουργό. Εκτός κυβερνήσεως πλέον, θα έχει την άνεση να προετοιμαστεί καλύτερα. "
http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=12906&m=A71&aa=1


->ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ... 16/04/2000


Το «πρόβλημα Βενιζέλου»

Η μεγαλύτερη έκπληξη ήταν η «εμπλοκή» με τον κ. Ευ. Βενιζέλο που συνιστά και το μεγαλύτερο «πρόβλημα» για τη νέα κυβέρνηση ή τουλάχιστον για το ΠαΣοΚ. Ενα προβεβλημένο στέλεχος και μέλος του ΕΓ φέρεται να έθεσε όρους για τη μετακίνησή του και δεν υποχώρησε ακόμη και όταν ήταν προφανές ότι θα έμενε εκτός κυβερνήσεως. Για έναν καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου αυτό δείχνει κατ' αρχήν παράδοξο, καθ' όσον τείνει να υποδηλώσει αμφισβήτηση του πλέον βασικού προνομίου του Πρωθυπουργού. Για ένα πολιτικό στέλεχος με φιλοδοξίες όμως υπάρχει εξήγηση. Ο κ. Βενιζέλος ίσως και να «επεδίωξε» κατ' αυτόν τον τρόπο την εξαίρεσή του από την κυβέρνηση έχοντας κατά νου άλλες παραμέτρους της διαδρομής του ΠαΣοΚ από τώρα ως τις προσεχείς εκλογές ή ως το προσεχές συνέδριό του. Σε κάθε περίπτωση έδειξε να πιστεύει ότι η μετακίνησή του θα εκλαμβανόταν ως «υποβάθμιση», στο μέτρο που εξ ορισμού τον εξαιρούσε από την «ομάδα των κορυφαίων», για την οποία ίσχυσε το «αμετάθετο». Δεν έχει εξακριβωθεί αν το θέμα ετέθη από την πλευρά του με τη διατύπωση «αν φύγω από εδώ πάω μόνο στο υπουργείο Παιδείας ή άλλως δεν μετέχω» ή αν ετέθη από την πλευρά του Πρωθυπουργού «ή πας στο υπουργείο Δικαιοσύνης ή μένεις έξω».
Οπως και να έχουν τα πράγματα, όμως, ο κ. Βενιζέλος έδωσε στην έννοια του «δελφίνου» μια νέα διάσταση, το εύρος της οποίας θα διαφανεί σύντομα. Εχασε μια θέση στην κυβέρνηση και μάλιστα στην αρχή μιας νέας περιόδου αλλά αυτό που κέρδισε είναι ότι διαφοροποιήθηκε εξ ορισμού από τους μέλλοντες «ανταγωνιστές», αν υποτεθεί ότι στο τέλος της τετραετίας στο ΠαΣοΚ θα συζητούν για τη διαδοχή του κ. Σημίτη, είτε γιατί ο ίδιος θα αποχωρήσει είτε γιατί το ΠαΣοΚ θα χάσει τις επόμενες εκλογές.

Το ΒΗΜΑ, 16/04/2000 , Σελ.: A18Κωδικός άρθρου: B12906A181ID: 223457




-> Ο Ι.Κ.ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΕΚΔΟΧΗ ... 16/4/2000

"...Αναλόγου περιεχομένου ήταν και η περίπτωση Βενιζέλου. Κατά τη συνάντησή του με τον κ. Σημίτη ο πρώην υπουργός Ανάπτυξης άκουσε τον Πρωθυπουργό να του λέει ότι θα πρέπει να μετακινηθεί στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Ο κ. Βενιζέλος αντέτεινε ότι προτιμά να μείνει στο υπουργείο Ανάπτυξης ή διαφορετικά να μετακινηθεί στο υπουργείο Παιδείας.

*Οι πρώτες συνεργασίες

Το ζήτημα είναι ότι ο κ. Σημίτης δεν τον είχε καλέσει για να ακούσει τις προτιμήσεις του. Το μεν υπουργείο Παιδείας είχε ήδη δοθεί στον κ. Π. Ευθυμίου ενώ για το υπουργείο Ανάπτυξης προαλειφόταν ο κ. Ν. Χριστοδουλάκης. Είναι ενδεχόμενο (το υπαινίσσονται άλλωστε ακόμη και στο Μέγαρο Μαξίμου) ότι στην περίπτωση Βενιζέλου μπορεί να υπήρξε «ατυχής χειρισμός».
Στενοί συνεργάτες του Πρωθυπουργού διαβεβαιώνουν ότι ο κ. Σημίτης δεν ήθελε να αφήσει τον κ. Βενιζέλο εκτός κυβέρνησης και ότι η εξέλιξη δεν του ήταν καθόλου ευχάριστη. Πόσο μάλλον που μετά την απομάκρυνση και του κ. Ι. Μαγκριώτη η Θεσσαλονίκη έμενε με έναν μόνο εκπρόσωπο στην κυβέρνηση, τον κ. Τσοχατζόπουλο. Αλλά ό γέγονε, γέγονε..."


(...ΚΡΑΤΑΕΙ ΧΡΟΝΙΑ ΑΥΤΗ Η ΚΟΛΩΝΙΑ...)




->Και κάτι για το ήθος και τη δημοκρατικότητα του κυρίου Βενιζέλου.... ΒΗΜΑ 23/04/2000

"*Αντ' αυτού, είχαμε το χάπενινγκ Πάγκαλου - Βενιζέλου τούτη την εβδομάδα: αστειεύθηκε ο νυν υπουργός Πολιτισμού πως κάτι δεν πήγαινε καλά με τις επιχορηγήσεις που μοίραζε ο Βενιζέλος όταν ήταν αυτός υπουργός και με την αγορά του ξενοδοχείου Ακροπόλ από τον πρόεδρο του ΠΑΟΚ Μπατατούδη. Αστειεύθηκε και ο Βενιζέλος αποδίδοντας «αμετροέπεια, προχειρότητα, κακοήθεια» στον Πάγκαλο και προειδοποιώντάς τον να μην τα βάζει «με ανθρώπους όπως εγώ», ζήτησε να ελεγχθούν και οι επιχορηγήσεις του υπουργείου Εξωτερικών επί εποχής Πάγκαλου ­ και διασκεδάσαμε όλοι, ευχαριστημένοι που πρώην και νυν υπουργοί έχουν τόσο αναπτυγμένη αίσθηση του χιούμορ. Περιμένω πώς και πώς να αρχίσουν να λένε τέτοια χαριτολογήματα ο ένας για τον άλλο και οι υπόλοιποι υπουργοί. Θα γελάσουμε με την καρδιά μας όλοι, κυρίως οι Νεοδημοκράτες..."
http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=12913&m=A71&aa=1



->ΑΚΟΜΑ ΟΜΩΣ ΚΑΙ Ο ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ ΔΕΝ ΚΡΑΤΙΕΤΑΙ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΦΟΡΕΣ...


ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΑΥΤΟ?????

Θέμα συγκυβέρνησης της χώρας δεν τίθεται!» είναι η σαφής διατύπωση του Πρωθυπουργού. Την επανέλαβε τουλάχιστον δύο φορές αυτή την εβδομάδα. Τη μία κατά τη συνεδρίαση του Εκτελεστικού Γραφείου, όταν ο κ. Ευ. Βενιζέλος δημιούργησε την εντύπωση ότι υπεραμυνόταν των απόψεων της Ιεραρχίας στο ανώτατο καθοδηγητικό όργανο του ΠαΣοΚ. Και τη δεύτερη σε σύσκεψη συνεργατών του, όταν ανάλογες απόψεις εμφανίστηκε να εκφράζει ο κ. Λ. Κουσούλης, ο οποίος έχει διατελέσει στενός συνεργάτης του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, ο Πρωθυπουργός έχει διαμορφώσει την πεποίθηση ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν τίθεται θέμα σχέσεων με την Εκκλησία αλλά ζήτημα συνταγματικής τάξης και κύρους της πολιτικής εξουσίας.... "


"...Ισως δεν είναι τυχαίο ότι ανάλογο θέμα έθεσε και ο κ. Βενιζέλος, όταν έψεξε τον Πρωθυπουργό επειδή δεν δέχτηκε να συναντηθεί με τον Αρχιεπίσκοπο. Ο κ. Σημίτης δεν φαίνεται να θεωρεί ότι ήλθε η στιγμή να ξεκαθαρίσει το «εσωτερικό μέτωπο», το οποίο άλλωστε δεν του δημιουργεί ως τώρα αξιοσημείωτο πρόβλημα. Συνεργάτες του Πρωθυπουργού χαρακτήριζαν «υπερβολικές» τις πληροφορίες για ένταση στις σχέσεις του Πρωθυπουργού με τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Λαλιώτη. Ο ίδιος ο κ. Βενιζέλος διαβεβαίωνε «Το Βήμα» ότι δεν έχει την αίσθηση μιας ρήξης με τον κ. Σημίτη...."

ΚΙ ΑΥΤΟ????

"Μαθημένοι στη διαχείριση, νομίζουν ότι μπορούν να αποφύγουν την πολιτική. Εδώ και ημέρες ακούω διάφορες φωνές ότι «η κυβέρνηση πρέπει να κάνει διάλογο με την Εκκλησία». Τι πάει να πει αυτό; Ο διάλογος είναι διαδικασία, δεν είναι πολιτική. Διάλογος επί ποίου θέματος; Και κυρίως με ποιες απόψεις; Με αυτά που λέει ο Σταθόπουλος ή με αυτά που υποστηρίζει ο Βενιζέλος; ...Ενα κόμμα όμως δεν υπάρχει μόνο για να φτιάχνει δρόμους και να μοιράζει συμβάσεις. Εμφορείται, υποτίθεται, και από μια συγκεκριμένη άποψη για την πορεία αυτού του τόπου, από μια συγκροτημένη πολιτική αντίληψη που οδηγεί τις επιλογές και τα βήματά του. Και είναι ακριβώς αυτή η αντίληψη που του απαγορεύει να συγκυβερνά με την Ιερά Σύνοδο ή να εκχωρεί το μέγιστο γεγονός της επόμενης τετραετίας σε μια κυρία."

ΚΙ ΑΥΤΟ???

Το ηθικό δίδαγμα είναι εξαιρετικά απλό: ο υπουργός Αμυνας δεν μπορεί και δεν θέλει να αποκοπεί από τον κορμό του ΠαΣοΚ, ακόμη και όταν ο κορμός αλλάζει. Σε αυτόν ανήκε επί Παπανδρέου, σε αυτόν ανήκει επί Σημίτη, αυτός είναι ταυτοχρόνως η ισχύς και το όριό του. Αυτός προσδιορίζει και την αναζήτηση του ρόλου του. Πρωταγωνιστής ναι, μακάρι αν το φέρει η στιγμή, αλλά μέσα σε ένα δεδομένο θίασο. Μια λογική θεσμική (οριακά καθεστωτική...) που επιβεβαιώνεται πλήρως και από μια άλλη αναζήτηση, αυτήν του κ. Ευ. Βενιζέλου.
"Ο υπουργός Πολιτισμού
δεν χαρακτηρίζεται τυχαία ένας από τους ευφυέστερους πολιτικούς της γενιάς του. Πολύ γρήγορα, γρηγορότερα από τους άλλους Ανδρεϊκούς που είχαν ψηφίσει Τσοχατζόπουλο το 1996, αντιλήφθηκε τρία απλά πράγματα:
­ *ότι ο Σημίτης ήρθε για να μείνει,

­ *ότι το ΠαΣοΚ που θα παραδώσει δεν θα έχει καμία σχέση με το ΠαΣοΚ που παρέλαβε, και
­ *ότι ο καλύτερος τρόπος για να αντικρίσεις το μέλλον είναι να το περιμένεις στην πρώτη σειρά.
Η συνέχεια ήταν αυτονόητη. Χωρίς το βάρος του προσωπικού μηχανισμού που έσερνε ο κ. Τσοχατζόπουλος, πιο ανάλαφρος στις κινήσεις του παρά τα κιλά του, πιο εύστροφος στις αντιδράσεις του, ο κ. Βενιζέλος ξεκίνησε μεθοδικά και υπομονετικά να βρει μια θέση στη νέα ηγετική ομάδα του ΠαΣοΚ. Εχασε το τρένο το 1996 και δεν έχει καμία πρόθεση να το χάσει δεύτερη φορά..."


ΚΙ ΑΥΤΟ???

"...Εδώ και μερικούς μήνες ένας ιδιότυπος αθλητικός αυταρχισμός επεκτείνεται με ραγδαίους ρυθμούς. Τα κρούσματα πληθαίνουν: ο κ. Ντ. Μπάγεβιτς, ο κ. Ν. Λυμπερόπουλος, ο άγγλος προπονητής του Πανιωνίου κ. Ρ. Γουίλαν, ο κ. Στρ. Αποστολάκης απειλήθηκαν ή απειλούνται με τιμωρίες επειδή διατύπωσαν δημοσίως αρνητικές κρίσεις ή σχόλια για την ΕΠΟ, την ΕΠΑΕ ή τη διαιτησία. Ούτε έπραξαν τίποτε ούτε βιαιοπράγησαν ούτε καν επιτέθηκαν σε κανέναν... Είπαν ελευθέρως τη γνώμη τους σε μια χώρα όπου το δικαίωμα της γνώμης είναι απολύτως κατοχυρωμένο........Τόσο σοβαρό θέμα είναι οι απόψεις του κ. Μπάγεβιτς ή του κ. Χοντλ ώστε να κρίνουν το επίπεδο δημοκρατίας μιας χώρας; θα με ρωτήσετε. Ασφαλώς και είναι! Διότι η δημοκρατία δεν τεμαχίζεται, ούτε λειτουργεί α λα καρτ. Είτε την έχεις είτε δεν την έχεις... Ενδεχομένως αυτός ο ιδιότυπος αθλητικός αυταρχισμός να είναι απλώς ένα κατάλοιπο του παρελθόντος. Αν είναι έτσι, αν απλώς τον χρησιμοποιούν οι διάφοροι αθλητοπατέρες για να επιβάλουν τον νόμο της σιωπής, τότε η πολιτεία έχει υποχρέωση να τους υπενθυμίσει τις βασικές αρχές της λειτουργίας της. Αν όμως τα αρμόδια κυβερνητικά όργανα ­ ο υφυπουργός κ. Α. Φούρας και ο υπουργός κ. Ευ. Β ε ν ι ζ έ λ ο ς ­ συνεχίσουν να τους παρακολουθούν αδιάφοροι σε αυτό το άθλιο έργο, τότε τα όρια της ανοχής και της συνενοχής αρχίζουν να γίνονται δυσδιάκριτα...."

11 Οκτ 2007

ΑΡΘΡΟ 16: ΓΑΠ εναντιον ΒΒ

ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ-ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ:

ΜΗ ΚΡΑΤΙΚΑ, ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ


Κάποιοι είχαν αποσαφηνίσει τη θέση τους
εδώ και 12 χρόνια…


Κάποιοι άλλοι άλλαζαν θέσεις σαν τα πουκάμισα. Η προσπάθεια οικειοποίησης των θέσεων της νεολαίας μέσω απόψεων που δεν τον εκφράζουν μόνο ως ευκαιριακός καιροσκοπισμός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Ευνοούσε, πάντως, και τον σκοπό της «εσωκομματικής αντιπολίτευσης» στον Παπανδρέου.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ


1. Συνέντευξη Υπουργού Παιδείας Γ.Α.Παπανδρέου, εφημερίδα Μακεδονία, 10 Σεπτεμβρίου 1995

ΕΡΩΤΗΣΗ: …Πιστεύετε ότι η ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ μπορεί να δώσει ώθηση στην ποιότητα των ανώτατων σπουδών;

ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: «Όπως έχω πει πολλές φορές, θα επαναλάβω ότι δεν θεωρώ ότι το ζήτημα βρίσκεται στην ίδρυση ή μη ιδιωτικών ΑΕΙ. Ο κύριος στόχος μας θα πρέπει να είναι η καλύτερη, ανταγωνιστικότερη και αποδοτικότερη λειτουργία των δημοσίων ΑΕΙ».

2. Συνέντευξη του Υπουργου Εξωτερικων Γ.Α.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟ ΒΗΜΑ, 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2001

ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: «Εγώ νομίζω ότι μια σοβαρή πολιτεία που θέλει να ασκήσει έλεγχο σοβαρό και υπεύθυνο και εποπτεία της Τριτοβάθμιας Παιδείας θα πρέπει να απελευθερώσει και τα δημόσια πανεπιστήμια από τα κρατικά δεσμά, να αποκεντρώσει ουσιαστικά το σύστημα και να βάλει υπό τον έλεγχό της τα ιδιωτικά που υπάρχουν με συγκεκριμένους κανόνες».

3. Η αναφορά για τα ΜΗ ΚΡΑΤΙΚΑ, ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ/ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ στο ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

«Μη-κρατικά κοινωφελή ιδρύµατα µε ποιότητα και δηµόσιο έλεγχο. Βάζουµε τέλος στο σηµερινό άναρχο τοπίο των ιδιωτικών ιδρυµάτων. Θεσπίζουµε αυστηρές προδιαγραφές λειτουργίας και εξετάσεων στα µη-κρατικά, κοινωφελή ιδρύµατα και αυστηρό έλεγχο της λειτουργίας τους από τη Αρχή Αξιολόγησης και Πιστοποίησης…»

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ


1. Ευ. Βενιζέλος, άρθρο στα ΝΕΑ με τίτλο «Ναι στα ιδιωτικά, όχι σε κερδοσκοπικά Πανεπιστήμια», 15 Σεπτεμβρίου 2005:

«H εστίαση της συζήτησης για το μέλλον των Πανεπιστημίων στο ζήτημα των λεγομένων «ιδιωτικών Πανεπιστημίων» είναι τις περισσότερες φορές όχι ουσιαστικού, αλλά ιδεολογικού και συμβολικού χαρακτήρα. Σε καμία χώρα με ακαδημαϊκή παράδοση δεν υπάρχουν ιδιωτικά Πανεπιστήμια με την έννοια των κερδοσκοπικών επιχειρήσεων. Υπάρχουν ιδρύματα ή καταπιστεύματα στα οποία προστίθενται συνεχώς χορηγίες, κληροδοτήματα και δωρεές κοινωφελούς χαρακτήρα που αποδίδουν σε όσους τα προσφέρουν κοινωνικό και επικοινωνιακό κύρος, αλλά όχι εμπορικό κέρδος. Πρόκειται συνεπώς για μη κερδοσκοπικά ιδρύματα που κάλλιστα μπορούν να ιδρυθούν και στην Ελλάδα, στο πλαίσιο του άρθρου 16 παρ. 5 του Συντάγματος…».

2. Ευ. Βενιζέλος, άρθρο στα ΝΕΑ με τίτλο «Ο πήχυς της αναθεώρησης», 23 Δεκεμβρίου 2005:

«Τώρα ο κ. Καραμανλής θέλει να προβλεφθεί ρητά η δυνατότητα ίδρυσης μη κερδοσκοπικών, μη κρατικών πανεπιστημίων. Ευπρόσδεκτο, αρκεί να προβλέπεται επίσης ρητά η αξιοκρατική και ισότιμη πρόσβαση όλων των φοιτητών ανεξάρτητα από το εισόδημά τους».


3. ΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ, συνέντευξη στο ΒΗΜΑ, 31 Δεκεμβρίου 2005, με τίτλο «ΓΙΑΤΙ ΛΕΩ ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ»

ΕΡΩΤΗΣΗ: «Αρα υπάρχει ανάγκη κάποιων συνταγματικών αλλαγών.
Ποια είναι τα σημεία εκείνα που θα μπορούσατε να συμφωνήσετε με τη ΝΔ ώστε να αναθεωρηθούν;»

«Πάρα πολλά…Θα μπορούσαμε επίσης να προσθέσουμε και μια διάταξη που θα προβλέπει τη δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών αλλά και μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων
στα οποία θα είναι αξιοκρατική η εισαγωγή των φοιτητών και όχι με κριτήριο το εισόδημά τους και την ικανότητα καταβολής διδάκτρων. Κατά τη γνώμη μου και σήμερα είναι εφικτό κάτι τέτοιο, αλλά προκειμένου να αποφύγουμε μια κατάσταση ανοργάνωτης παρουσίας και λειτουργίας πολλών και ξένων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων μπορούμε και πρέπει να το τακτοποιήσουμε και ρητώς».

4. Ευ. Βενιζέλος, άρθρο στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία με τίτλο «Η ίδρυση μη κρατικών - μη κερδοσκοπικών ΑΕΙ και η αναθεώρηση του Συντάγματος», 12 Μαρτίου 2006
«Προκειμένου όμως και στην περίπτωση αυτή να εστιαστεί επιτέλους ο δημόσιος προβληματισμός στα ουσιώδη και πραγματικά προβλήματα, χωρίς προσχήματα και υπεκφυγές δήθεν συνταγματικού περιεχομένου, συμφωνώ να περιληφθεί σε μια μελλοντική πρόταση αναθεώρησης η προσθήκη εδαφίου στην παρ. 5 του άρθρου 16, ώστε να προβλέπεται και ρητά η δυνατότητα ίδρυσης δια νόμου μη κρατικών αλλά πάντα μη κερδοσκοπικών ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, με την μορφή ακαδημαϊκά αυτοδιοικούμενων (δηλαδή κατά το εκπαιδευτικό και ερευνητικό τους μέρος) νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου…»

5. Ευ. Βενιζέλος, συνέντευξη στον ALPHA RADIO, 11 Ιανουαρίου 2007:

«Η περιγραφή που κάνω του μη κρατικού πανεπιστημίου, όπως τα εννοώ εγώ, εκφράζει πλήρως το ΠΑΣΟΚ χωρίς καμία αντίρρηση επ’ αυτού. Δεν έχω αντίρρηση να φτιάξουμε και μη κρατικά μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια δίπλα από τα δημόσια που θα παίρνουν φοιτητές με τον ίδιο τρόπο και θα τελούν υπό το ίδιο καθεστώς».
Γιατί να το κάνουμε αυτό; «Για να σταματήσει το επιχείρημα ότι φταίει αυτή η απαγόρευση για την κατάσταση στα πανεπιστήμια. Το πρόβλημα της εκπαίδευσης δεν είναι συνταγματικό. Είναι αναπτυξιακό, πολιτικό , κοινωνικό. Φταίνε οι κυβερνητικές πολιτικές και τα κόμματα, δεν φταίει το Σύνταγμα».

6. Ευ. Βενιζέλος, ομιλία στην Επιτροπή της Βουλής για την Αναθεώρηση του Συντάγματος, 10 Ιανουαρίου 2007:

«Χρειάζεται να προβλέψουμε στο Σύνταγμά μας τη δυνατότητα σύστασης μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών, κοινωφελών, πλήρως αυτοδιοικούμενων πανεπιστήμιων; Έχω πει πολλές φορές στο παρελθόν ότι αυτά μπορούμε να τα συστήσουμε και τώρα δια νόμου ως νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου ευέλικτα. Υπάρχουν ευέλικτα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και άκαμπτα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου. Λένε ορισμένοι ότι ο ευεργέτης, ο χορηγός θέλει νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Μάλιστα. Να το προβλέψουμε ως πρόσθετη δυνατότητα ρητά στο Σύνταγμά μας. Να μπορούν να ιδρυθούν και μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά, κοινωφελή, πλήρως αυτοδιοικούμενα πανεπιστήμια. Πανεπιστήμια, όμως, εντεταγμένα σε ενιαίο σύστημα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με τα δημόσια. Άρα, με εισαγωγή φοιτητών, όπως και στα δημόσια, με εκλογή καθηγητών με κανόνες ανάλογους με αυτούς των δημοσίων πανεπιστημίων. Αυτό σημαίνει ότι στο πανεπιστήμιο θα μπαίνεις με το βαθμό σου από ένα ενιαίο σύστημα εισαγωγικών εξετάσεων. Αν έχεις δυνατότητα, θα πληρώνεις τα δίδακτρα και εάν δεν έχεις, θα σου χορηγούν υποτροφίες».


ΔΗΛΑΔΗ:


1. ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ (Σεπτέμβριος 2005), Ο κ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕ ΟΤΙ ΜΗ ΚΡΑΤΙΚΑ, ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΙΣΧΥΟΥΣΑΣ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗΣ ΤΟΥ Α.16. ΩΣ ΕΥΕΛΙΚΤΑ ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ.


2. ΛΙΓΟ ΜΕΤΑ (Δεκέμβριος 2005) ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΕ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 16 ΜΕ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΔΙΑΤΥΠΩΣΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ: ΝΑ ΒΟΗΘΗΘΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΑΞΗ ΣΤΟ ΑΝΑΡΧΟ ΤΟΠΙΟ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ “ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑΣ” ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ.


3. ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ (Μάρτιος 2006) ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΕ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΜΗ ΚΡΑΤΙΚΩΝ, ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ ΩΣ ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ.


4. ΚΑΙ ΕΝΩ ΤΑ ΕΛΕΓΕ, ΤΑ ΕΓΡΑΦΕ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΕΓΡΑΦΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ - ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ – ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΝ ΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ Α.16!!!!


ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ...