Πρόσφατα, ο κύριος Ρουσόπουλος προέβαλε ως τεκμήριο της εντιμότητάς του ως Υπουργού την ιδιότητα του πατέρα του. "Είμαι ο γιός ενός ταχυδρόμου"...
Πέρσι, άλλοι προέβαλαν ως τεκμήριο της ικανότητάς τους να ηγηθούν μεγάλου κόμματος την ...μη ιδιότητα τους ως "κληρονόμων" του κόμματος αυτού.
Σήμερα, σ' ένα συνέδριο πολιτικής επιστήμης, ακούστηκε η άποψη ότι η πολιτική απαξιώνεται, μεταξύ άλλων, λόγω της ολιγαρχικής στελέχωσης των κομμάτων, δηλαδή των "τζακιών" που επανέκαμψαν...
"Παιδιά πολιτικών που δεν έχουν δουλέψει ποτέ τους, σπουδάζουν τα κατάλληλα αντικείμενα, κληρονομούν τους ψηφοφόρους του πατέρα τους, και ανέρχονται (ή κατέρχονται?) στο στίβο της πολιτικής".
Η περίπου έτσι...
Αναρωτιέμαι λοιπόν, το να είσαι παιδί γιατρού και να σπουδάζεις Ιατρική, να παίρνεις τους ασθενείς του πατέρα σου και να βγάζεις το ...μεροκάματο, έχει ποτέ λειτουργήσει απαξιωτικά για έναν φρέσκο γιατρό?
Το να είσαι γιός μηχανικού, να σπουδάζεις μηχανικός, να παίρνεις την πελατεία του πατέρα σου και να τους χτίζεις σπίτια, επίσης δεν αφαιρεί από την αξία του νέου επαγγελματία... Ισα ίσα.
Ακόμα κι αν αυτή η ίδια πελατεία ή οι ασθενείς σου σε στηρίξουν για βουλευτή λίγα τέρμενα αργότερα... Ποτέ δεν καταχωρείται ως μειονέκτημα, ως κάτι "δοτό". Ίσως επειδή είναι αυτονόητο ότι δεν είναι δεδομένο.
Μόνο οι πολιτικοί δεν μπορούν να κληροδοτήσουν την "πελατεία" και τις γνωριμίες τους χωρίς να βλάπτουν το κύρος του παιδιού τους.
Και πολύ θα ήθελα να δω μια στατιστική, πόσοι γιατροί έβγαλαν γιατρούς, πόσοι μηχανικοί μηχανικούς, και πόσων πολιτικών τα παιδιά, ποσοστιαία, ασχολήθηκαν κι αυτά με την πολιτική ως επάγγελμα.
Το παιδί ενός πολιτικού, τουλάχιστον, έχει απομυθοποιήσει τους ασχολούμενους με τα κοινά, και δεν τους αποτίει περισότερη τιμή απλά και μόνο λόγω του αξιώματός τους, ούτε υπάρχει και λόγος να τους καλοπιάσει. Έχει δηλαδή περισσότερες πιθανότητες να σχηματίζει νηφάλια κρίση γι αυτούς, απ' όσο κάποιος άβγαλτος και αθώος... Και περισσότερες πιθανότητες να τους αντιταχθεί, αν χρειαστεί. Δεν τον τρομάζουν. Δεν τους έχει τόση ανάγκη.
(= Εγώ άμα δω τον Κλούνι στο δρόμο, θα μου πέσει η πίεση, και θα ταβλιαστώ. Η κόρη του Μπρούς Γουίλις δεν θα ταβλιαστεί, αλλα θα του μιλήσει άνετα και με ειλικρίνεια, κι ας τον έχει μολις γνωρίσει, κι αμα εχει και κάτι να του "χώσει", δεν θα δειλιάσει...)
Και πάμε παρακάτω. Στην πείρα και την απειρία.
Δεν μπορώ να φανταστώ πώς κάποιος που έχει μεγαλώσει με πατέρα γιατρό, ειναι δυνατόν να κληρονομήσει καμια πείρα περι τα ιατρικά. Μόνο την πελατεία.
Ούτε το παιδί ενός μηχανικού. Μόνο την πελατεία παίρνει κι αυτός.
Δεν εχουν κάνει στατικά, δεν εχουν μυηθεί έστω και λίγο στην ιατρική, μέχρι να μπορέσουν να ασκήσουν το επάγγελμα.
Αντίθετα, τα παιδιά των πολιτικών, και μόνο που ζούν μαζί τους, έχουν ήδη εξοικειωθεί με πολλές πτυχές της πολιτικής. Έχουν δει και τη βρωμιά της, και τη βρωμιά των πολιτικών, αλλά και των ψηφοφόρων. Από πρώτο χέρι. Ξέρουν τι να περιμένουν, ως "πολιτικοί γόνοι". Έχουν "ψηθεί", ή έστω "κοκκινίσει". Αν δεν εχουν καεί και τσουρουφλιστεί, δηλαδή...
Το πώς τους έχει επηρεάσει το "ψήσιμο" αυτό, αν τους έχει "γομώσει" η αν τους έχει μεταδώσει τη σήψη, αν τους έχει προβληματίσει, ή αν τους έχει εθίσει στη διαπλοκή, θα φανεί αργότερα, στον στίβο, στα έδρανα.
Όπως θα φανεί και το ποιόν όλων των υπόλοιπων πολιτικών, που οι μπαμπάδες τους είναι ταχυδρόμοι ή κατάδικοι.
Όπως και θα φανεί για όλους τους υπόλοιπους επαγγελματίες ή "λειτουργούς", στην τελική.
"Από αγκάθι βγαίνει ρόδο, κι από ρόδο βγαίνει αγκάθι", λέει ο λαός...
Τα παιδιά των "αγκαθιών" στην πολιτική, είναι καμένα από χέρι, δεν το προσπαθούν καν. Τα παιδιά των "ρόδων" απ' την άλλη, μόνο αγκάθια, άχθη αρούρης και διαπλεκόμενοι μπορούν να είναι. Υποτίθεται. Δηλαδή, στην περίπτωσή μας, "από ρόδο βγαίνει αγκάθι, κι από αγκάθι πάλι αγκάθι".... Επειδή έχουν φανεί, επειδή είναι αναγνωρίσιμοι...
Πραγματικά, όμως, δεν ξέρω αν η έκθεσή τους σε τοπικά ή εθνικά ΜΜΕ και στα στόματα του κόσμου από κούνιας, τους κάνει λιγότερο ηθικούς και έτοιμους ή περισσότερο.
Ξεκινάνε με έτοιμους οπαδούς, δε λέω. Αλλά και με άσπονδους εχθρούς.
Με τα επιτεύγματα του γονιού τους να τους πριμοδοτούν. Αλλά και με τις αστοχίες και ατυχίες του να τους βαραίνουν.
Με το όνομά του να τους ανοίγει πόρτες. Αλλά και με τη μόνιμη σύγκριση, και με το άγχος να αποδειχθούν αντάξιοι του ονόματος αυτού, σε πείσμα όσων ακούνε.
Δεν είναι μόνο "αβάντες"... Είναι και βαρίδια. Κι αν σκέφτεσαι να αλλάξεις και κόμμα, ουαί κι αλίμονό σου...
Για να είμαστε ξεκάθαροι, δεν υποστηρίζω την ...κληρονομικότητα στην πολιτική, ούτε και πουθενά αλλού. Αλλά δεν μ' αρέσουν οι αφορισμοί και οι γενικές απαξιώσεις.
Και πολύ περισσότερο δεν μ αρέσει οι λαϊκές δοξασίες και οι θεωρίες του καφενείου ξαφνικά να αποκτούν την ισχύ επιστημονικού δόγματος, επειδή κάποιους βολεύει κι επειδή "πιάνει" στην κοινή γνώμη.
Δεν βλέπω το λόγο να βιαζόμαστε να χαρακτηρίσουμε ως ανεπαρκείς ανθρώπους που απλά κάνουν τη δουλειά του πατέρα τους. Δουλειά ειναι, ξέρετε, κι αυτή. Κανείς δεν έχει δουλέψει ποτέ του, μέχρι να αρχίσει να δουλεύει. Και κανείς δεν αρχίζει να εργάζεται έμπειρος -με εξαίρεση ίσως τους νέους πολιτικούς-παιδιά πολιτικών...
Και, σε τελευταία ανάλυση, ο κόσμος τους ψηφίζει και ανανεώνει -ή όχι- τη θητεία τους. Και δεν είναι το εύκολο γι αυτούς, ούτε και πετυχαίνουν όλοι. Εύκολο είναι να τους βάλει ο μπαμπάς τους σε τράπεζα. Που μπαίνεις μια φορά και χωρίς προεκλογική εκστρατεία.
Κληρονομικώ δικαιώματι δεν είναι το βουλευτιλίκι. Ουτε εφάπαξ είναι. Επειδή άνοιξες πολιτικό γραφείο δεν εισαι και βουλευτής, κι επειδή είσαι, δεν σημαίνει ότι θα ξαναείσαι. Όχι σήμερα. Όχι στην Ελλάδα.
Κι οι βουλευτές εκεί που είναι, δεν τους έβαλε ο μπαμπάς τους, αλλά ο έλληνας ψηφοφόρος.
Που, είτε γιατρό διαλέγει, είτε μηχανικό, είτε βουλευτή, με τα ίδια κριτήρια επιλέγει. Είτε μας αρέσει είτε όχι.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι συγκεκριμένοι γιατροί/μηχανικοί/πολιτικοί , οι "από τζάκι", είναι σκάρτοι.
Για εκείνους τους ασθενείς/πελάτες/ψηφοφόρους που τους επιλέγουν ή τους απορρίπτουν λόγω ονόματος και μόνο, δεν θα αποφανθώ.
Ας τους χαρακτηρίσουν όσοι απορρίπτουν και απαξιώνουν τις επιλογές τους.
Κάτι μου λέει ότι ρίχνεις και μέρος της ευθύνης στην κοινωνία....και μάλλον θα συμφωνήσω μαζί σου, αν αντιλαμβάνομαι σωστά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩρα καλή σου ότι και να κάνεις!
και βέβαια Μάνο... Αλλά όχι επειδή ψηφίζει "ονόματα" αλλά επειδή ψηφίζει ή απορρίπτει ΜΕ ΒΑΣΗ τα ονόματα, επειδη το είπε ο Μητσος ο ΣΟυγιάς κι ο Μπάμπης ο Πεταλούδας, επειδή μόλις της πουν "γιουχάισε", γιουχαϊζει, και οταν της πουν "ξεγιουχάισε", ξεγιουχαϊζει..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκέψου καλέ, μόνος σου, με βάση τη λογική, αξίζει ή δεν αξίζει?? Λέει ή δεν λέει?? Να τον σταυρώσω ή να μην τον σταυρώσω?? Αυτόν εκεί, είτε τον λένε Παπαγιώργο, είτε τον λένε Κολόμβο. Τι εχει κάνει, τι δείγματα γραφής έχει δώσει σ΄ ο τι έχει κάνει??
Και μετά όλα αυτά, ερχεται ο άλλος και τα κάνει και ...πολιτική θεωρία. Οχι "ο κοσμος πιστεύει ότι" αλλά "ετσι είναι, το λέει η πολιτικη θεωρία". Τεκμηριωμένο δηλαδή, επιστημονική άποψη.
Μα ο κόσμος πιστεύει και ότι πρέπει να πάρουμε την Πόλη, αλλα εσυ που είσαι επιστήμονας δεν μπορείς να το λες ετσι αβίαστα...
Μετα είναι κακός ο Χιτλερ, που για όλα τα δεινά εφταιγαν οι Εβραίοι. Ηταν αναξιόπιστοι, πάππου προς πάππου, δεν πα' να ηταν και κινέζοι υιοθετημένοι... Γονίδια και ανατροφή, βλέπεις, και εδώ.
Αλλά εδω δεν μπορούμε να βάλουμε ενα σταυρό και το βγάζουμε άκυρο, και θα σκεφτούμε μόνοι μας αν ο κρυφο-ρατσισμος σε όλες του τις εκδοχές ειναι καλό πράγμα ή όχι??
Ο άλλος, ο επιστήμονας, ξέρει πολύ καλά τι κάνει... Και γι αυτο και μου τη δίνει.
Οχι οχι δεν σε κατηγορούμε οτι υποστηρίζεις την ...κληρονομικότητα στην πολιτική. Είναι όμως άδικο -το αντιλαμβάνεσαι- για κάποιον ταπεινής καταγωγής να συναγωνιστεί γόνο οικογενειaς , είτε στην πολιτική , είτε οπουδήποτε. Να δώσω εδώ ένα προσωπικό μου παράδειγμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην οικογένεια μας εμπιστευόμαστε μόνο έναν οδοντογιατρό.Είναι άριστος επιστήμονας. Είναι 60 χρονών πλέον . Η κόρη του έχει σπουδάσει σε ένα πανεπιστήμιο ανατολικής χώρaς απο αυτά που δεν τρέφω καμία εκτίμηση. μαθαίνει τη δουλειά όμως δίπλα στον μπαμπά της.
Ο γιος ενας φίλου μας αγρότη, όντας αριστούχος σε όλα , τελειώνει την οδοντιατρική στη θεσ/νίκη με άριστα. Εξαιρετικός νέος. Θα ανοίξει σύντομα οδοντιατρείο και αυτός. Που πιστεύεις οτι θα πάω για τα δόντια μου την επόμενη φοράq Στον άριστο νέο γιο του αγρότη, ή στην μέτρια κόρη ενός άριστου πατέρα;
Απάντησε και επανέρχομαι.
Εξ' αρχης να πω ότι σημασία έχει ποιος είσαι και όχι τι είσαι. Δεν με αφορά αν είσαι μαύρος, λευκός, gay, straight, γιος ταχυδρομου, γιατρού ή Πρωθυπουργού, αλλά να κάνεις τη δουλειά σου σωστά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό εκεί και πέρα στον τρόπο που το δικαιολογείς υπάρχουν πολλές διαφωνίες δικές μου. Αρχικά να σου πω ότι ένα παιδί γιατρών που έγινε γιατρός, ένα παιδί μηχανικών που έγινε μηχανικός κτλ μπορεί να είναι καλοί στη δουλειά τους, αλλά αξίζουν σαφώς λγότερο σεβασμό από κάποιον που πετυχε τα ίδια με μηδενική βοήθεια. Τώρα, για να γινεις γιατρός πρέπει να ξεσκιστείς στο διάβασμα και στο τρέξιμο. Ακόμα και γιος γιατρού να είσαι. Για να γίνεις πολιτικός δεν ισχύει αυτό. Επομένως οι γονοι πολιτικών που ασχολούνται με την πολιτική χωρίς πρώτα να έχουν περάσει και να έχουν καταξιωθεί από αλλού, είναι για γέλια (για μένα πάντως). Για όλους του υπόοιπους ισχύουν αυτά που ισχύουν για όλους τους ανθρωπους του κόσμου χωρίς εξαιρέσεις.
Η παράγραφος σου "το παιδί ενός πολιτικού..." και το παράδειγμα που ακολουθεί είναι λάθος κατά τη γνώμη μου. Αφενός μεν για να γίνεις πολιτικός έχεις κάνει ένα σωρό συμφωνίες, υποχωρήσεις κτλ που ειλικρινά δεν γνωρίζω κανέναν Ελληνα που τους έχει σαν "μύθο" για να τους απομυθοποιήσει. Κανένας σοβαρός δεν τους φοβάται και όσοι τους πλησιάζουν είναι για ρουσφέτια. Επομένως το παιδί πολιτικού έτσι θα έχει μεγαλώσει γιατί αυτά θα έχει γνωρίσει. Πιστεύω πως μπορεί να ξεφύγει, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχει περισσότερες πιθανότητες να τους αντιταχθεί γιατί τους χρειάζεται περισσότερο. Επίσης το παράδειγμα για τον Κλούνει δεν νομίζω ότι στέκει, γιατί ο πολιτικός δεν είναι κάτι τέτοιο. Τον πολιτικό του μιλάς και τον βρίζεις όποιος και να είσαι. Δεν ΄χω δει κανέναν να είναι συνεσταλμένος και δεν υπάρχει και λόγος.
Σε καμία περίπτωση όμως δεν κρίνω και τα παιδιά τους. Ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και έτσι του συμπεριφέρομαι εγώ.
Θα συμφωνήσω απόλυτα "αβάντες" και βαρίδια που αναφέρεις καθώς και στο ότι έχουν φίλους και εχθρούς από το ξεκίνημα.
Για να είμαστε ξεκάθαροι, δεν απαξιώνω ούτε αφορίζω την κληρονομικότητα στην πολιτική, ούτε και πουθενά αλλού. Απλά όταν ξεκινάς μόνος σου και φτάνεις ψηλά απολαμβάνεις μεγαλύτερο σεβασμό από κάποιον που ξεκίνησε με αβαντάζ και έφτασε ψηλά. Αυτό είναι ολοφάνερο και το βλεπουμε σε όλες τις πτυχες της καθημερινότητας μας.
Από εκεί και πέρα ο καθένας μας κρίνεται από τις πράξεις του και όχι από των γονιών του. Ετσι κρίνω εγώ.
Καλό ΣΚ!
Κατ αρχάς σας ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατα δεύτερον, Νίκο Λ., σου φαινεται λογικη η προταση "η οδοντιατρική έχει απαξιωθεί, επειδη πολλοί οδοντίατροι είναι παιδιά οδοντιάτρων?" . Γιατί αυτο λέω εγω. Οτι κατι τέτοιο, για όποιο επάγγελμα/λειτούργημα κι αν λεχθεί, είναι βλακεία.
ΝΔΝ, ποσα παιδιά πολιτικών ξέρεις, θέλω να σκεφτείς. Και πόσα ειναι τοσο σεσηπότα, ωστε να αξίζουν αυτό το μένος. Επιχειρηματα που ακούγονται που από πίσω τους κρύβουν τα γνωστά υποβολιμαία: "το λέει ο Βενιζέλος κι ο Ρουσόπουλος, , αρα κατι θα ξέρουν", που δινουν και παίρνουν, τα προσπερναω.
Επίσης τα παρόμοια επιχειρήματα από τον ΑΛέξη, που μπήκε στο Συνασπισμό με κριτήριο την περίμετρο μέσης, επίσης τα προσπερνάω. Προτιμώ την οικογενειοκρατια, απο την περίμετρο μέσης και τη φωτογένεια.
Τρίτον. Η απαντηση για τους πολιτικούς επιστήμονες, ειναι πασίγνωστη. Και γι αυτο μου τη δίνει που βγαίνει ο κυριούλης και λέει αλλα ντ αλλων. Σε περιόδους ανέχειας, οι δημαγωγοί στρέφονται εναντίον των πλουσίων.
Σε περιόδους οικονομικής ανάπτυξης οι ίδιοι στρέφονται εναντίον όσων απολαμβάνουν υψηλό κοινωνικό στάτους, (σσ: όπως κι αν το έχουν αποκτήσει, "τζακίστικα", λόγω εκπαίδευσης, ή συνδυασμός και των δύο) και "σνομπάρουν" τους νεόπλουτους. (Επί Μακάρθι,) το δεξιό περιοδικό "Facts Form" εξέφρασε τον λαϊκισμό αυτόν με αναφορές ενάντια στους κοινωνικά επιλέκτους, στους πολιτισμικά αποδεκτούς, στους certified gentlemen που στάζουν πανεπιστημιακά πτυχία.
(Χ. Παπασωτηρίου, "Αμερικανικο Πολιτικό συστημα και εξωτερικη πΟΛΙΤΙΚΗ: 1945-2002", ΠΟΙΌΤΗΤΑ)
Η προπαγάνδα με στόχο τον Ομπάμα, θυμάστε με τι σκεπτικό ήταν βασισμένη?? "painting Mr Obama as an arrogant, elitist, east-coast liberal is an easy way of revving up the Republican Party’s base and what Richard Nixon called the “silent majority”"... (Economist)
Ε, κι εδώ το εύκολο είναι να απορριφθούν όσοι τυχαίνει να κάνουν το ίδιο επάγγελμα με τους γονείς τους. Η μαλλον το να μην εισαι αυτοδημιούργητος, ειναι το μειονέκτημα, αυτό απορρίπτεται. Χωρίς διευκρινίσεις, ποτε... Απλώς επειδή "αξιζει περισσοτερο σεβασμο", όπως λες κι εσυ.
Διαφωνώ. ΚΑΘΕΝΑΣ αξίζει το σεβασμό που κερδίζει μόνος του, και ΟΧΙ μονο εκεινοι που ΔΕΝ τον είχαν πριν.
Και το παιδί του τραχυδρόμου δεν είναι ουτε πιό ανίκανο, αλλά ούτε πιο ικανό, ούτε αξίζει περισσότερο σεβασμό από το γιό του πρωθυπουργού.
Ναι, και γω εχω φιλους αυτοδημιούργητους που θαυμάζω. ΑΛλά εχω και φιλους αυτοδημιουγητους που τους σουταρα και δεν τους μιλάω, γιατι το δικό τους ΔΕΝ ειναι αυτο-δημιουργία, αλλά αδίστακτο πάτημα επι πτωματων, "διοτι ο καθενας πρεπει να κοιταζει το οφελός του, και εγω ήμουν φτωχός μικρός, και εδω εφτασα ολομόναχος".
Κι αν θες να σου πω και παράδειγμα -οχι φιλου μου- για ποιό λόγο τιποτε δεν πρέπει να λέγεται αφοριστικά, μου έρχεται στο μυαλό κάποιος αυτοδημιούργητος που οντως ξεκίνησε απο χαμηλά, και εντελώς μόνος του κατάφερε και να αναμιχθεί στην πολιτική, και να ασκήσει τεράστια επιρροή στην ΕΛλάδα, και να αποκτήσει πάρα πολλά χρήματα, βασιζόμενος στα δικά του προσόντα, και να κάνει όλη την Ελλάδα να μιλάει γι αυτον.
Ολομόναχος, η/και μαζί με κάτι άλλους -αυτοδημιούργητους και μη-...
Τον λένε Γεώργιο Κοσκωτά.
Και όλα είναι σχετικά σ αυτόν τον κόσμο.
...σχετικά με το πως αντιμετωπίζουν τους πολιτικούς συνήθως, δεν εχεις παρα να πας σε ενα συνεδριο και να δεις πως κοιτάζουν τον ενα και τον άλλο στάρ που περνάει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης αν νομίζεις οτι το να τους πεις "λες μπουρδες και σιγα μην κανω οτι μου πεις" ειναι κατι που ακούγεται συχνα, δεν εχεις παρα να πας προσυνεδριακά σε μια ΤΟ, και να δεις τι κανουν με τις λίστες, και ΠΟΣΟΙ παρακουν τις προσταγές των κομματαρχών. Επειδη αυτό θέλει ο βουλευτής.
Αυτοί που παρακουν δημοσίως, ψαξε, ψαξε, δεν θα τους βρεις. Οχι εαν δεν εχουν μια "πλατη" απο πισω τους. Ειτε εξ αιματος, ειτε εξ αγχιστειας, ειτε εξ ιδεολογικης συγγενειας.
καλησπέρα...θίγεις δύσκολα θέματα... Πάντως μου άρεσε ο συλλογισμός που τα έβαλες, σε σχέση με τον νεποτισμό στα επαγγέλματα κύρους και στην πολιτική... Αν θέλεις η ντροπή της κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος δεν είναι εκεί... είναι στην κοινωνία αν ανέχεται τις παρακαμπτήριες οδούς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι κι αλλιώς ο γιός του πολιτικού είναι ένα προστατευμένο τέκνο... ποτέ δεν αντιμετώπισε (σοβαρά) καθημερινά προβλήματα... Στις τράπεζες που πήγε (αν πήγε)για δουλειές του τον υποδέχτηκε ο Διευθυντής, ενώ στην δείνα υπηρεσία ο έμπιστο υπάλληλος της παράταξης συνδικαλιστής που συνδιοικώντας με κατάπτυστο τρόπο στο Δημόσιο διέταξε να γίνουν οι δουλειές του "παιδιού".
Αν είναι δε και αγόρι είχε και μια εξασφαλισμένη θητεία στο στρατό...
"Μα το παιδί έχει τόσα πτυχία..."
Κι εγώ είχα, μα ούτε στο κέντρο ερευνών του Στρατού δεν πήγα που σε τελευταία ανάλυση θα μπορούσα πολλά να "προσφέρω"... (στον εαυτό μου και στο στράτευμα... )
Συγχώρεσε την ειρωνία μου, αλλά και η μάζα θέλει την εύνοια...
Αυτό που κανείς δεν θέλει σε αυτήν τη χώρα είναι να γίνει δουλειά... να κάνουμε κάτι τέλος πάντων... ώστε να μην απαιτείται εύνοια για να μου κάνει μια ολόκληρη δημόσια υπηρεσία γαϊδάρων αυτό που κανονικά είναι υποχρέωσή τους και πληρώνονται αδρά να κάνουν...
Αυτό που επαιδεύεται από μικρός ο γιός ή η κόρη πολιτικού, είναι το πόσο κάλπικη είναι η κοινωνία μας... Πόσο ψεύτικοι και δοτοί είναι όλοι οι τίτλοι... γιατί το σύστημα δεν βασίζεται στους άξιους αλλά στους Έμπιστους... Έλα όμως που οι έμπιστοι δεν είναι πάντα οι καλύτεροι... έτσι χρόνια τώρα σταθερά η Ελλάδα πισωγυρίζει την εποχή που τα άλλα κράτη προοδεύουν...
Αυτό που μαθαίνει να κάνει ο πολιτικός, είναι να υπηρετεί το σύστημα... μαθαίνει από μικρός τους "μοχλούς" του. Ο ρόλος της πολιτικής στην Ελλάδα είναι τόσο το δημόσιο όσο και όλα, να υπηρετούν μια κλίκα πλιατσικολόγων, δωσίλογων πλούσιων οι οποίοι είναι υπερράνω νόμων και εδώ μπορούν να πλουτίζουν επειδή έχουν φέρει έναν λαό στα μέτρα τους...
Από την απελευθέρωση την Ελλάδα, κυβερνάει από το παρασκήνιο, μια κάστα πλουσίων που σε αντίθεση με άλλες χώρες σταθερά ΔΕΝ πάει τα γράμματα... Γιατί ο μορφωμένος λαός θα τους πετούσε στη θάλασσα... δεν θα είχε τιποτένιους να χειρίζονται τις τύχες του... Διευθυντές τενεκέδες ξεγάνωτους στις Υπηρεσίες, Δικαστήρια κλπ...
Κι όλοι εμείς οι πολίτες απλά ναρκωμένοι με το δηλητήριο της συνενοχής. Αισθανόμαστε ενοχές γιατί "βάλαμε μέσο" τον τάδε άθλιο για να τακτοποιήσουμε το τέρας της γραφειοκρατίας ή για να πάρουμε τη μετάθεση που πιστεύουμε ότι δικαιούμαστε... Κι αυτός ο άθλιος για αυτό ακριβώς θα κάνει ότι μπορεί για να διατηρηθεί το μπάχαλο... για να πέφτουμε στην ανάγκη του...
Σε τελευταία ανάλυση ο Μηχανικός ή ο Γιατρός απλά έχουν ένα προβάδισμα από τους γονείς τους... Την πελατεία... (σε όσους φυσικά επιλλέξουν το ελεύθερο επάγγελμα)Αν δεν ικανοποιήσουν με την εργασία τους το κοινό τους απλά θα την κάνει για αλλού...
Με τους πολιτικούς όμως δεν μπορείς να κάνεις το ίδιο... τα τζάκια και οι στρατοί διαπλεκόμενων συμφερόντων που εξυπηρετούν είναι γενίτσαροι...
Καλησπέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοιτα, ισως ξέρεις καλύτερα... Πάντως εμενα ο μπαμπας μου δημαρχος ηταν, και πραγματικά, δεν το απολαυσα καθόλου...
Μονίμως φοβόμουν μην τυχόν και οι εφηβικές μου χαζομάρες του βγουν σε κακό πολιτικά, ο τι και να κανα, ο τι πτυχίο κι αν επαιρνα "ε, εσυ τι αναγκη εχεις", αναγκαστηκα να παω να πρωτοδουλέψω (ελευθερο επαγγελμα) σε μια πολη 1000 χλμ μακριά, για να εχω το δικαίωμα να κανω λάθη χωρίς να πέσουν να με φάνε, όπως θα το είχε και κάθε παιδί, για να ασχοληθώ με τα πολιτικά σ αυτη τη μορφή ουτε λόγος, βεβαια... Για το ότι σε πολλά οι γνώμες μας διίστανται, επίσης ουτε λόγος... δεδομένο ότι οι απόψεις μου "ταυτίζονται -ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ- με του πατέρα μου, στα πάντα"... Πολιτικές επιστήμες σπουδάζω η αντίδραση πάντα είναι "α, θες κι εσυ εεε??"...
Ότι και να κανω δηλαδή, η μοιρα μου ειναι ιδια, αν βγεις "λιγοτερος" ουαι κι αλιμονο σου, αν βγεις διαφορετικόςδε, ουτε που νοιάζει κανέναν, κι αντε απόδειξε οτι δεν είσαι ελέφαντας...
Οσο για το βύσμα, δεν εχω βάλει ποτέ στη ζωή μου, αν και το χρειάστηκα, αλλά πάλι δεν παίζει καμία σημασία...
Πάλι καλά που εδωσα κατακακτήριες στο ΠΕΔΔ δύο φορές, (δεν πρέπει να υπάρχει άλλο άτομο στον πλανήτη που το έχει κάνει αυτο), και δεν τους έχω να λένε οτι κι αυτό με βύσμα το έκανα. Μολις τους πω οτι εδωσα δυο φορές, το βουλώνουν. Μεχρι να τους το πω βεβαια, ε, άλλα νομίζουν... (μεχρι στιγμές εχω δωσει πανελληνιες 3 φορές λογω...βίτσιου , πτυχία σε γλώσσες, ακόμα και διπλωμα αυτοκινήτου, απολυτήριο λυκείου, κλπ κλπ κλπ, ολα αυτα με βυσμα και λίαν χαριστικώς, εννοείται... Και είναι δήμαρχος, φαντάσου να ηταν και τίποτε άλλο...)
Αν εσενα αυτο σου φαίνεται δίκαιο, liberal και politically correct, επειδη απλά το λενε οι πολλοί, εγω δεν συμφωνώ...
Το βρίσκω άδικο, πολύ εύκολο, χωρίς καμία ευαισθησία, και χωρίς καθόλου προσπάθεια να μπούμε στη θέση του άλλου. ΧΩρίς να ξέρουμε καν.
Επειδή το λέει ο Αλέξης, ο Βαγγέλης κι ο Θοδωρής. Πάντα αμερόληπτα , εννοείται..
ΑΛλά εγω βερεθηκα πια να ακουω αηδίες και τραγουδια εξω απο το χορό... Αυτή ειμαι, κι αυτός ειναι ο μπαμπας μου. Κι αμα δεν τους αρέσω, να μη με κοιτάνε. Κι αμα δεν με θεωρούν ικανή, να μη μου εμπιστευτούν τα παιδιά τους ως καθηγήτρια, και να μη με διαβάζουν ως αναλύτρια (αμα γινω, λεμε τώρα).
Και δεν με νοιάζει και καθόλου.
:-)))
οσο για την αντιστοιχία που λες, και βεβαια ισχυει το ιδιο. Απλα΄δεν ξαναρίχνεις το ψηφοδέλτιο με το όνομα του "γονου" στην κάλπη. Δυσκολο ειναι δηλαδη? Τι σε εμποδίζει και "δεν ειναι το ιδιο"???
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δεν χρειάζεται αν ειναι ελεεινος, πανυβλαξ και τρισαθλιος και αργήσεις να το καταλάβεις επειδη σε επηρεασε το όνομα, να σου εχει σκοτώσει πρωτα παιδί, σκυλί, η να σου εχει χασει δίκη και να σου εχει γκρεμίσει σπίτι .
Απλά δεν σε εκπροσώπησε επαρκως στη Βουλή.
Ο πρώτος θα είναι??? Η ο μόνος???
Καλησπέρα μετά από πολύ καιρό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλειπα για καιρό και εκεί που δούλευα δεν είχα internet, οπότε ελπίζω να κατανοήσεις την καθυστερημένη σκέψη μου σε αυτά που είπες...
Συμφωνώ με την προσέγγισή σου στον κουτοπόνηρο κόσμο, που μηχανεύεται έξωθεν παρεμβάσεις για τη δική του αστοχία ή αδυναμία. Παραδόξως εκείνοι που εμμένουν σε τέτοια κρεσέντο, είναι οι ίδιοι που συνωστίζονται σε πολιτικά γραφεία και ζητούν την παρέμβαση για να παρακάμψουν επετηρίδες να γεννούν προϊστάμενοι κλπ....
Με αυτά που είπα καθόλου δεν εξάγνισα τη μεγάλη στατιστικά μάζα των Ελλήνων πολιτών. Μάλιστα στα δύο χρόνια μου στο στράτευμα έπαθα σοκ όταν αντελήφθην το λεγόμενο μέσο Έλληνα... Δεν τον περίμενα τόσο μοχθηρό, τόσο ατομιστή και παρτάκια και κυρίως (και το χειρότερο) τόσο αδιάφορο για την όποια δικαιοσύνη... Μόνη τους φροντίδα πως θα παραβιάσουν τα εσκαμμένα και εις βάρος των γειτόνων, «φίλων» και σειρούλων, θα την βγάλουν καθαρή... Αυτά για τη μάζα, από την οποία διαχωρίζεσαι...
Προσωπικά η μάζα εμένα μου είναι αδιάφορη, γιατί είναι κυρίως απαίδευτη και δεν αποτελεί το λεγόμενο λαϊκό φρόνημα. Άλλωστε στα χέρια απαίδευτων η δημοκρατία ήταν πάντοτε ένα πολύ επικίνδυνο πολίτευμα, και η εκλογή του Χίτλερ στη Γερμανία το καταδείχνει αυτό περίτρανα.... Στα καθ’ ημάς βέβαια οι αναλογίες τηρούνται έτσι με τη φαιδρότητα που μας διακρίνει, το πολύ κάναν Καρατζαφέρη ή Άδωνη να εκλέξουμε με συνέπειες φαντάζομαι αντίστοιχες της Παττακού περιόδου...
Αν μου επιτρέπεις κάποιο σχόλιο, μακράν ξεχωρίζεις από τους λεγόμενους «γόνους» που γνωρίζω... Δεν αποτελείς για τις δικές μου εμπειρίες το λεγόμενο σημαντικά στατιστικό μέσο όρο, όση αφαιρετικότητα κι αν αυτό έχει. Πέραν ενός συμφοιτητή και φίλου μου, ο οποίος κατέβαλε κάθε προσπάθεια να παραμείνει εκτός πολιτικού στίβου, υιός βουλευτή του προηγούμενου κυβερνώντος κόμματος, όλοι οι έτεροι καπαδόκες, ήταν καλώς ορισμένοι σε αυτό που περιέγραψα. Προστατευμένοι από το σύστημα, διήγαν βίον μάλλον συνετόν, εξαιρέσει κάποιων που τώρα πολιτεύονται. Πολύ σε τιμάει η προσωπική σου προσπάθεια και αυτό το λέω μετά παρησίας. Ακόμη και η εσωτερική και προσωπική επαγγελματική σου αναζήτηση είναι κάτι που σαφώς σε κάνει ξεχωριστό άνθρωπο. Δεν λειαίνω το δημαρχιακό αξίωμα, γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν άδικο. Το οποιοδήποτε αξίωμα εκλογής, αν μη τι άλλο φέρει την προσωπική πολιτική ικανότητα του εκλεχθέντος.
Οι δικές μου σκέψεις όμως, διόλου δεν επηρεάζουν το πολιτικό σύστημα. Εξακολουθεί να βασίζεται στους έμπιστους και όχι στους καλύτερους... Ελληνικό γνώρισμα βέβαια και δεν αναζητείται η φενάκη της αξιοκρατίας εδώ, αλλά μιας κατά συνθήκη συμβατικής αξιοκρατίας, τουλάχιστον στα ήκιστα... Ούτε αυτό δεν έχουμε καταφέρει όμως. Εξακολουθούμε να βγάζουμε διευθυντές και προϊσταμένους κατόπιν κομματικής-συνδικαλιστικής επιταγής και επί τοις ουσίας οι Βουλευτές μας να αναλώνονται στην διοίκηση και όχι στη λύση προβλημάτων ή νομοθεσία που είναι και ο απώτερος σκοπός του λειτουργήματός των.
Κατανοώ την οργή σου στη συμπεριφορά της αμόρφωτης μάζας... έχει όμως και τις ερμηνίες της... Κανείς δεν την ώθησε στη μόρφωση και στην παιδεία... τουναντίον... Την εξωθούν στην αμορφωσιά, την αγραμματοσύνη και κυρίως την εντός πλαισίων ημιμάθεια. Αντί η αξιολόγηση να καταλάβει μεγάλο τμήμα των δρώμενων στη χώρα μας, απαξιώνεται η ίδια στην εξ’ ορισμού «αυταξιολόγηση». Τέλος για να αποτείνω και τα του καίσαρος τω καίσαρι, στην Ελλάδα βρίσκω πάντοτε πληθώρα ανθρώπων που θέλουν να διδάξουν, αλλά σχεδόν κανέναν να θέλει να κάτσει σε θρανίο να τον διδάξουν. Πληθώρα ανθρώπων πρόθυμων να βαθμολογήσουν, αλλά κανέναν να δέχεται να βαθμολογήσουν τον ίδιο.
Τέλος αν μου επιτρέπεις ένα προσωπικό σχόλιο και από τη μεριά μου, ελάχιστα έχω κατακτήσει με περισσό κόπο, χωρίς τη βοήθεια κανενός. Εργάζομαι σαν κομπογιαννίτης στην Ελλάδα που δεν έχει ανάγκη επιστημόνων, και για να μην ξεχνάω την τέχνη μου έρχομαι και στην Ευρώπη, όπου μόνο σε επιστημονικούς τομείς μπορώ να εργαστώ... και εδώ κάθομαι πάλι σε θρανία πάλι με 20-χρονα και 25-χρονα... γιατί δεν τα γνωρίζω όλα... και απαιτώ να τα μάθω... Δεν επιθυμώ κάποια θέση στην Ελλάδα για να σιτίζομαι, αν δεν είναι για να εργάζομαι... όμως φοβάμαι από τα σημάδια των καιρών, ότι καθόλου δεν είναι εκεί έξω έτσι τα πράγματα.
θα συμφωνήσω σε όλα πλην ενός...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω πηγα σε δημόσιο σχολείο. Μαζί μου πήγαιναν και παιδιά που οι μπαμπάδες τους δεν ηταν αιρετοί, αλλα ελευθεροι επαγγελματίες, υπάλληλοι η αγρότες. Κάποια απ αυτά σπουδασαν. Καποια άλλα παιδιά δεν σπουδασαν, ή σπουδασαν πώς να κοροιδεύουν τον κόσμο. Κάπια αλλα παιδιά αιρετών χωθηκαν κάπου, με την πρώτη ευκαιρία, και δεν εχουν διαβασει ποτέ τους τίποτε άλο απο την Εσπρεσσο, αντε και κανένα βίπερ. Κάποια αλλα δεν μπηκαν στην Ελλάδα αλλα διαλεξαν μια χωρα του εξωτερικού να σπουδάσουν με βάση ΟΧΙ την ευκολία του να πάρεις πτυχίο.
Ποιοί μας σπρώχνουν στην αμορφωσιά δηλαδή?? Όλοι στο δημόσιο πήγαμε. Αν οι "καποιοι" ειναι οι γονείς μας, κι όχι αφηρημένα η κοινωνία, ας μην κανουμε το ιδιο στα δικάμας παιδιά, ειναι απλό. Και θα επρεπε να εχει ΗΔΗ λυθει, εδω και 200 χρόνια.
(Το μονο που δέχομαι είναι ότι τα παιδιά των σπουδαγμένων πιέζονται να σπουδάσουν κι αυτα, θεωρείται δεδομένο. Πιεζονται περισσότερο να κανουν κατι προαποφασισμένο, απ οσο πιεζονται τα παιδια των αγροτών να αφήσουν το σχολείο.)
Αρα ποιός μας "σπρωχνει"? Η κακή κοινωνία?? Αρα πως μιλάμε για αυτοδημιούργητους? Που αξίζουν και περισσότερο σεβασμό?
Το ότι τα παιδιά των μη σπουδαγμένων τα σπρώχνουν κάποιοι στην αμορφωσιά, δεν μου φαινεται ακριβες.
Εχω δει τοσα πολλά παιδιά να ξεφεύγουν από τα σπρωξίματα αυτα, με γενναίες προσπάθειες και θυσίες όμως, βέβαια, που το "ατιμη κοινωνία, άλλους τους ανεβάζεις κι αλλους τους κατεβάζεις στα τάρταρα" μου φαινεται λιγο αδικο γι αυτους.
Αφενός, προσδίδει μια υπερ-ανθρώπινη διασταση στο επίτευγμά τους, ενω η πραγματικότητα ειναι εντελώς ανθρώπινη. Σκληρή δουλειά και διαβασμα, και αντιστάσεις στις σειρήνες του παιχνιδιού και του μη διαβασματος για οποιο λόγο. Και χωρις φροντιστήρια... Καμια ημι-θεική διασταση όσων ξεφυγαν από τη "μοιρα" τους, κοινώς.
Αφετέρου δε, είναι λιγο μοιρολατρική προσέγγιση της -ξεχωριστής- πορείας κάθε ατόμου, και δεν αξιοδοτεί όσο πρέπει, νομίζω, την σημασία της προσωπικής επιλογής. Ναι,μπορείς. Εκτός αν δεν θέλεις, και τα άλλα ειναι "αγουρίδες". (παντα μιλάω για το συνηθως, υπαρχουν κι εξαιρέσεις)
Τέλος, δηλώνει ότι τα ερμα τα δημόσια σχολεία δεν κάνουν τιποτε σωστο... Και εκεί διαφωνώ.
Ολο και κάποιος καθηγητής/δάσκαλος θα σου τύχει που ΑΝ ΘΕΣ ΚΙ ΕΣΥ, θα σε "σπρώξει" προς το δρόμο το δύσκολο. Και εισαι συμμαθητης με αλλους 30. Ολοι το ιδιο κανουν στη ζωη τους, ολοι τα ιδια καναλια βλεπουν, ολοι τα ιδια βιβλια διαβαζουν??
"I took the road less travelled by. And that has made all the difference." (Robert Frost, "The road not taken"
Μπορεί να την κάνει τη διαφορά λοιπόν, σ αυτόν εναπόκειται κατα το μάλλον, συνηθως... Απλά δεν ειναι κατι ευχάριστο... ΕΙναι δυσκολο, και θελει κοπωση πνευματική και σωματική. Στην παιδικη και εφηβική ηλικια...
Αλλά αν τον διαλέξει, απο πεισμα η από ανάγκη να φυγει απο τη "μοιρα" του, ΜΠΟΡΕΙ να τον διαβεί. Και δεν τον σπρώχνουν αυτον μόνο, επειδή ειναι "αποκληρος", στην αμορφωσιά.
ΟΛΟΥΣ τους σπρωχνουν. Και ειναι και ευχάριστη, και ευκολη, και επικερδής ακόμα, συχνοτατα... Αλλά καποιοι, (ασπουδαχτοι ή σπουδαγμένοι) δεν τη θελουν, και δεν πεφτουν... Εχουν αντιστάσεις, ή ΒΡΙΣΚΟΥΝ αντιστάσεις.
Προτιμάνε τη δυσκολη μορφωση, τα αγγλικα απο το ατελειωτο ποδοσφαιρο, να πηγαινουν διαβασμενοι απο το να πηγαινουν αδιαβαστοι, κι ως ενηλικοι το "Σκαι" απο το "Σταρ", κι ως παιδιά εβλεπαν και το "Voyagers" κι οχι μονο το "Thundercats" ...
ΥΓ: Η κακή κονωνία μας σπρώχνει και στο τσιγάρο. Μόνο που εχω δυο αδέλφια, μονο εγω καπνίζω. Και αλλοι φιλοι μου το κόβουν, εγω ειμαι εκει, δωστου, σαν νταλικέρης. Η κοινωνία μου φταίει ή η χαζομάρα που με δέρνει και η ελλειψη ικανής θελησης μου???? ΕΜΕΝΑ, προσωπικά και αποκλειστικά....
Χμμ. Μεγάλο θέμα και αυτό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγώ σε δημόσιο σχολείο πήγα και σπούδασα σε δημόσιο πανεπιστήμιο, στο οποίο φυσικά μπήκα με τις γνωστές πανελλήνιες...
Για την παιδεία και την αμορφωσιά μιλούσα γενικότερα για το επίπεδο της παιδείας στη χώρα μας... Σαφώς στην αμορφωσιά σπρώχνουν όλον τον κόσμο... όχι από κάποιο συνομωτικό σχέδιο, αλλά ένεκα της αδιαφορίας και της γενικότερης απαξίωσης του ρόλου των γραμμάτων σε μια χώρα...
Είτε μας αρέσει είτε όχι, έχουμε την χαμηλότερου επιπέδου εκπαίδευση στην Ευρώπη. Σε όλες τις βαθμίδες... Οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αντί να ασχοληθούν με αυτό θεώρησαν πως το σημαντικότερο είναι να βάλουν ότι χειρότερο είχαν στα υπουργεία παιδείας. Οι μεν, θεώρησαν ως πρότζεκτ την ανωτατοποίηση των ΤΕΙ (για ψηφοθηρικούς φυσικά λόγους) με μια φωτεινή εξαίρεση την περίοδο Αρσένη, ενώ οι δεύτεροι προωθούν τα συμφέροντα των Σχολών Μανώλα και λοιπών ιδιωτικών εκπαιδευτήριων. Είμαι σε θέση να γνωρίζω κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις, μακριά όμως μένουν από τον κανόνα.
Επί του πρακτέου, μαθαίνουμε ξένες γλώσσες χάρη στους Γονείς μας, ενώ αντικειμενικά οι σπουδές μας είναι αρκετά αναχρονιστικές... Σε επίπεδο θετικών επιστημών που είναι και το πεδίο μου, είμαστε μακράν πίσω και δεν κάνουν τη διαφορά οι προσωπικές προσπάθειες του καθενός. Πολλοί καθηγητές στερούνται βασικών γνώσεων, δομών γνωστικών πεδίων και διδακτικής. Και το χειρότερο δεν το γνωρίζουν. Η παιδεία δυστυχώς είναι ένα ομαδικό έργο.... Όχι όμως ομαδικό ένεκα εξομοίωσης αλλά ένεκα πολλών συνεισφορών.
Για τα ελληνικά πανεπιστήμια δεν υπάρχει λόγος για συζήτηση... «χαμαί πέσαι Δαιδάλου αυλά...»... ήταν στραβό το κλήμα τό φαγε κι ο γάϊδαρος... Όσο για κείνους που πήγαν έξω, πολύ λίγοι είναι αυτοί που πραγματικά πήγαν για σπουδές, πάλι βυθισμένοι στην στατιστική ασημαντότητα...
Οι συνέπειες φαίνονται φυσικά και στον ίδιο τον Λαό. Δεν είναι τυχαίο που είμαστε ανάγωγοι και αυθάδεις στην καθημερινότητά μας. Μόνο τους πρώην Ανατολικοευρωπαίους συναντώ έτσι με ίδια συμπεριφορά, αυτοί όμως έχουν την δικαιολογία ενός δικτατορικού καθεστώτος που προσπάθησε με νύχι και δόντια να τους έχει στο ζυγό. Εμείς τι δικαιολογία έχουμε?
Κλείνοντας, να πω ότι δεν είμαι πεσιμιστής στο θέμα αυτό... κάποτε οι Έλληνες θα λάβουν παιδεία σωστή. Θα την διεκδικήσουν... Ένα από τα συνθήματα της εξέγερσης του πολυτεχνείου ήταν Παιδεία... ίδωμεν
xm... για τα πρακτικά, απλά υπενθυμίζω ότι:
ΑπάντησηΔιαγραφή2. σε πολλά ΤΕΙ για να μπείς, θες υψηλότερη βαθμολογία απο αρκετά ΑΕΙ.
2. Για να βγείς, πρεπει να εχεις ...ΠΑΤΗΣΕΙ στο κτίριο, διότι η παρακολούθηση είναι υποχρεωτικη. 3,5 χρόνια + πτυχιακή + πρακτική +υποχρεωτικά εργαστήρια. Γι αυτο και δεν κλεινουν καθε τρεις και πεντε με καταληψεις. Αυτοί εχουν κατι να ρισκάρουν, βλεπεις. Στο παν/μιο και το πολυτεχνείο, αρκει να πας καλά στις πανελληνιες. Μετα νο προμπλεμ, θα βγεις, κι ας μην ξαναπατησεις ποτε σου.
3. Αυτοί που δεν θελουν την ανωτατοποίηση των ΤΕΙ, ειναι ΠΡΟΦΑΝΩΣ η ισχυρότεροι, ή περισσότεροι από τους χιλιάδες φοιτητες τους, μια και ακόμα δεν εχει προχωρήσει το θέμα, εδω και 10 χρόνια.
4. Αν θες να μαθεις ποιοί δεν την θέλουν τη μεταρρύθμιση, ρωτα τον κυριο Τσιπρα. Κατ ιδίαν. Δημοσίως κανει την παπια, με μεγάλη επιτυχία.
5. Αν δεν μαθεις, να σου πω εγω. Το ΤεχνΕπιμΕλλ δεν ηθελε και δεν θελει με την αφρόκρεμα των Συριζαιων, και οι ιδιοι οι ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ των ΤΕΙ, που με το τωρινο καθεστώς μπορουν να διδάξουν βγαίνοντας απο ενα οποιοδήποτε ιδρυμα του εσωτερικού ή του εξωτερικού. Με το προτεινομενο, θα πρεπει να εχουν μεταπτυχιακά, διδακτορικά, κρισεις, κλπ κλπ , και ενα χαρτάκι διορισμού ΔΕΝ θα τους φτανει. Και βεβαια τα σοσιαλιστακια φοιτητακια των ΑΕΙ. Διότι, ως γνωστον, στα εργασιακα δικαιώματα η ισοτητα ειναι ...ΑΔΙΚΙΑ.
Ξερεις πως λεγεται αυτο??? ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΑΡΑΔΩΝ λεγεται. Το οφελος των πολλών παραμερίζεται, για τη διατήρηση των προνομίων των ηδη ευνοημένων.
Και δεν εχει κομματα, μόνο παει οριζοντίως...
6. Μου εξηγεις πως καποιος που θελει την ανωτατοποιηση για λογους ψηφοθηρικούς, ταυτοχρονως καταργεί ΚΑΙ την επετηρίδα????
Η πώς μετράνε για εκεινους οι ψηφοι των αποφοίτων ΤΕΙ περισσότερο από των υπόλοιπων, που "τα κεκτημενα τους θιγονται, αν οι αλλοι που εχουν ΦΟΙΤΗΣΕΙ (κι οχι απλα γραφτει, περασει και αποφοιτήσει) σε πανεπιστημιο??".
Μηπως το κανουν απλα επειδη είναι ΔΙΚΑΙΟ???
...να δω ποτε θα διαδηλώσουν που εγω σπουδαζα 5 χρονια εν μεσω καταληψεων στην Αγγλικη Φιλολογια, και μου παιρνει τη δουλεια ενα 20χρονο που πριν 5 χρόνια ειχε καλο διπλανο στο εξεταστικό κέντρο και πηρε το Proficiency, εχει δηλαδή γνωσεις 3ης Γυμνασίου στα αγγλικα, στην καλυτερη περίπτωση...
ΑπάντησηΔιαγραφήAYTO, AΓΑΠΗΤΕ, ΕΙΝΑΙ Η ΨΗΦΟΘΗΡΙΑ.
Κι οχι η αναβαθμιση των ΤΕΙ.
Αγαπητή elate. Με έφερες ακριβώς στο σωστό σημείο...Η αγωνία όλων για την ανωτατοποίηση ή μη των ΤΕΙ, όσο και για την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των ιδιωτικών εκπαιδευτήριων – ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων κρύβει δύο πικρές αλήθειες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πρώτη, είναι ότι οι πρωταγωνιστές των γεγονότων (φοιτητές) διόλου δεν νοιάζονται για το εκπαιδευτικό έργο. Εκείνο που ενδιαφέρει στα ΤΕΙ είναι απλά η ανωτατοποίηση με τη μέθοδο των βαφτίσιων, ενώ σε πολλά ΤΕΙ (δίδαξα κάποτε σε ένα πολύ μεγάλο) ο αναλφαβητισμός που επικρατεί είναι μεγάλο πρόβλημα. Με λίγα λόγια στα ΤΕΙ ενδιαφέρει η εξομοίωση με τα Πανεπιστήμια και τίποτε άλλο για να διαχειριστούν οι σπουδαστές και οι γονείς τους τις όποιες ψυχολογικές ήττες τους των Πανελλαδικών. Το αυτό φυσικά και οι αντίστοιχοι των Πανεπιστημιακών σχολών. Κάποιοι πολύ σωστά το λές, χειρότεροι μαθητές από αυτούς κάποιων ΤΕΙ. Και εκείνοι δεν ενδιαφέρονται για το εκπαιδευτικό έργο. Τους ενδιαφέρει να λέγονται πανεπιστήμια και να έχουν κεκτημένα επαγγελματικά δικαιώματα.
Η δεύτερη είναι ότι το κύριο ενδιαφέρον όλων (και των τριών ΤΕΙ, ΑΕΙ, ιδιωτικα εκπαιδευτήρια) είναι φυσικά ο τυπικός τίτλος για διορισμό στο Δημόσιο... Διόλου δεν τους ενδιαφέρει τι σχολή θα σπουδάσουν ή τι τίτλο σπουδών θα αποκτήσουν. Αρκεί με την κατάλληλη διαδικασία να καταφέρουν να μπουν στο Δημόσιο... και μετά «εσπρέσσο» και αναμονή να «παλιώσουν».
Στα της Χώρας: Έχει πολυτεχνεία για την οικοδομή κυρίως (αφού αυτός ο τομέας μόνο αποδίδει), πανεπιστήμια για καθηγητές (ιδιωτικών και δημόσιων συμφερόντων και τα πονεμένα ιδιαίτερα) και τέλος γιατρούς αμφισβητούμενης πλέον κατάρτισης... Κατά συνέπεια δεν υπάρχει και σημαντικό επιστημονικό έργο για να απορροφήσει Πανεπιστημιακά πτυχία. Ας πούμε εδώ που είμαι και εργάζομαι ποτέ δεν διαννοήθηκε κανείς από ΤΕΙ να αναμιχθεί στα επαγγελματικά δρώμενα των ΑΕΙ. Είναι ασύμβατη η επαγγελματική εφαρμογή του κάθε επιτηδεύματος... Λυπάμαι που στην Ελλάδα επικρατεί σύγχυση, αλλά αυτό είναι λογικό σε μια χώρα που δεν παράγει τίποτε και καμώνεται πως παράγει υπηρεσίες.
Τέλος αν μου επιτρέπεις μια διόρθωση σε θέματα τεχνικά. Τα Τεχνικά ΤΕΙ έχουν σαφή επαγγελματικά δικαιώματα που προκύπτουν από το πτυχίο τους. Πχ Οι Δομικοί μπορούν να υπογράψουν μια τριώροφη οικοδομή, οι ηλεκτρολόγοι ΤΕΙ το αυτό, μέχρι μέση τάση κοκ. Το να ανέλθει κάποιος βαθμίδα εφαρμογής θα πρέπει να πάρει και άλλο πτυχίο έτσι δεν είναι? Εκτός αν πιστεύει κανείς ότι ένας έμπειρος νοσοκόμος θα μπορούσε κάποτε να χειρουργεί προϊόντων των χρόνων άσκησης του επιτηδεύματός του. Για να μην φανεί σοφιστεία αυτό που λέω, ένα δύσκολο οικοδομικό στατικό κτήριο, απαιτεί διαχείριση θλίψεων των δομικών κομματιών του φέροντος οργανισμού. Η εφαρμογή απαιτεί ισχυρές θεωρητικές βάσεις χρήση λογισμικού με ικανότητα σημαντικής κρίσης απο το χρήστη, τις οποίες σαφώς δεν παρέχουν τα ΤΕΙ. Δεν παίζει μόνο ρόλο τα χρόνια σπουδών, αλλά και το επίπεδο... Το γεγονός ότι στην Ελλάδα είναι όλα απαξιωμένα, αυτό δεν αρκεί από μόνο του για να αποτελέσει κριτήριο εξομοίωσης των επαγγελματικών δικαιωμάτων. Αν θέλεις γνωρίζω αρκετούς αποφοίτους των ΤΕΙ που τελείωσαν κάποτε πολυτεχνείο με κόπο. Δεν βλέπω το λόγο να κάνει εκπτώσεις η κοινωνία στους θεσμούς. Αν θέλει να είναι σοβαρή, ας αναβαθμίσει τις σπουδές των Πανεπιστημίων. Να βάλει το χέρι στην τσέπη... Με μια ολιστική ματιά το επίπεδο σπουδών τόσο στα ΤΕΙ όσο και στα Πανεπιστήμια, είναι θλιβερό, συναινούντων και των καταλήψεων που ταλανίζουν τα δεύτερα.
Η συζήτηση όμως μπαίνει σε άλλα χωράφια που είναι τα λεγόμενα Επαγγελματικά πτυχία οπότε παρεκκλίνει από εδώ. Προσωπικά, θα αξίωνα το μόνιμο διορισμό στο Δημόσιο, μόνο κατόπιν εξετάσεων υπό το αδιάβλητο καθεστώς των Πανελλαδικών... Αυτό θα ήταν μια καλή αρχή για να αρχίσουν να λύνονται σιγά σιγά τα προβλήματα... Τότε θα δεις κανείς δεν θα έδινε διάρα να κάνει φαιδρά βαφτίσια «ανώτερα-ανώτατα» ή συνελλόντι την ίδρυση ιδιωτικών κλπ.
Moνο που ξεχναμε κατι. Οτι ειμαστε υποχρεωμενοι να αναγνωριζουμε τους πτυχιουχους του εξωτερικου. Λογω ΕΕ. Και εκει το πανεπιστημιο ειναι 3 χρονια. Κι οχι 113.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο προβλημα ειναι κατα τους τυπους στα ΕΤΗ φοιτησης. Και παρατηρειται το παραδοξο, να πρεπει να ερθεις με ΜΑΣΤΕΡ απο Αγγλια, για την οποια δουλεια, για να εχεις συμπληρωσει την απαιτουμενη 4ετή φοιτηση, και αρα να εχεις πτυχιο ...ισοτιμο (!) με ελληνικου Παν/μιου...
Αν ερθεις με πτυχιο σκετο αγγλικο, τριετους φοιτησης, δεν πα να ναι και απο το LSE, ΔΕΝ σου αναγνωριζεται ανωτατη παιδεια. Για να αναγνωρισει ομως την 3ετη ως ανωτατη, θα πρεπει να κανει το ιδιο και με την 3,5 ετή δηλαδη των ΤΕΙ. Και εκει αρχιζει το νταβαντουρι που ελεγα προηγουμενως..
Για εκεινο που λες, εδω αναγνωριζει την ιδια ειδημοσυνη στους καθηγητες, και την ιδια στους με proficiency. Την ιδια στους γιατρους απο τις γνωστες χωρες, τελοσπαντων, και την ιδια στους απο ...άλλες.
ΕΚαι θα κολλησει, στο ποιος θα υπογραψει τη πολυκατοικια???
Αφου βαζουν τα ΤΕΙακια να κανουν τις μελετες, και μετα υπογραφουν οι μεγαλοεργολαβοι για το ..γνησιο της υπογραφης.
Εδω δεν εχουμε καταταξη πανεπιστημιων στη χωρα, δεν εχουμε αξιολογηση, δενεχουμε τιποτε... Κι αυτα ειναι που θα πρεπει να μπουν, εαν αναγνωριστουν οι ιδιωτικες, και αρα και τα ΤΕΙ, αρα και οι οξφορδες, και τα γιειλ, και ολα αυτα. Και αυτο ειναι που δεν θελουν, γιατι μετα ΔΕΝ ΘΑ ΙΣΧΥΕΙ ΤΟ "οτι δηλωσεις εισαι" που ισχυει μεχρι τωρα...
...και κατι άλλο. Αναβαθμιση ΔΕΝ σημαινει "βαζω το χερι στην τσεπη". Οχι ως πρωτο βημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναβαθμιση σημαινει "αφηνω η βγάζω καποιους απεξω". Φοιτητες ή υποψήφιους, προσωπικο, πατατρεχαμενους και καθηγητες. Καποιοι ισως χρειαζεται να πανε και "μεσα" οπως προσφατως αποδειχθηκε περιτρανα.
Κι εκει ειναι το θεμα. Ολοι θελουν αναβαθμιση, που θα συμπεριλαμβανει κι αυτους.
Κι αυτο δεν προκειται να γινει ΠΟΤΕ.
Οταν γινει, ας βαλει κι αλλο το χερι στην τσεπη. Προς το παρον, το βαλει δεν το βαλει... Ενα και το αυτο.