Γενικό Περιβαλλοντικό "Λογιστήριο" του Κράτους.

Στο Ελληνικό Σύνταγμα προβλέπεται το εξής:

'Αρθρο 75

1.Kάθε νομοσχέδιο και κάθε πρόταση νόμου που συνεπάγονται επιβάρυνση του προϋπολογισμού, εφόσον υποβάλλεται από Yπουργούς, δεν εισάγεται για συζήτηση, αν δεν συνοδεύεται από έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Kράτους που καθορίζει τη δαπάνη εφόσον υποβάλλεται από βουλευτές, διαβιβάζεται πριν από κάθε συζήτηση στο Γενικό Λογιστήριο του Kράτους, (...).
2. Tο ίδιο ισχύει και για τις τροπολογίες, αν το ζητήσουν οι αρμόδιοι Yπουργοί (...).
3. Nομοσχέδιο που συνεπάγεται δαπάνη ή ελάττωση εσόδων δεν εισάγεται για συζήτηση, αν δεν συνοδεύεται από ειδική έκθεση για τον τρόπο που θα καλυφθούν, η οποία υπογράφεται από τον αρμόδιο Yπουργό και τον Yπουργό Oικονομικών.

Δηλαδή πριν καταθέσεις ένα νομοσχέδιο προς ψήφιση, θα πρέπει να έχεις την έκθεση από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους για το πόσο θα ΕΠΙΒΑΡΥΝΕΙ τον κρατικό κορβανά αυτό που ζητάς να νομοθετηθεί.
Και αν συνεπάγεται δαπάνη ή αν του στερεί έσοδα ΔΕΝ συζητάται, παρά μόνο με έκθεση υπογεγραμμένη από τον αρμόδιο Υπουργό ΚΑΙ τον Υπουργό Οικονομικών.

…Και η ερώτηση μου είναι η εξής.

…γιατί δεν εισάγεται συνταγματικά κι ένα άλλο αντίστοιχο «λογιστήριο», που θα αποφαίνεται εκ των ΠΡΟΤΕΡΩΝ για την αναμενόμενη ή την προβλεπόμενη ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ζημιά του όποιου προτεινόμενου νόμου ή νομοσχεδίου;

Δηλαδή κατατιθέμενος ένας νόμος, θα πρέπει να συνοδεύεται κι από την αντίστοιχη έκθεση, η οποία θα αναλύει διεξοδικά την επιβάρυνση του …περιβαλλοντικού κορβανά, καθώς και το προσδοκώμενο κόστος ΑΠΟΣΒΕΣΗΣ της ζημιάς αυτής σε ΧΡΗΜΑ και σε ΧΡΟΝΟ… (σε έτη ή χιλιετίες - αναλόγως). Εννοείται ότι, σύμφωνα με τα πρότυπα του άρθρου 75, οι εκθέσεις θα είναι υπογεγραμμένες από τον αρμόδιο Υπουργό ΚΑΙ τον Υπουργό Περιβάλλοντος (εκείνον που κατά τον Γ. Σουφλιά δεν χρειάζεται).
Κι οι υπερψηφίζοντες τον νόμο θα αναλαμβάνουν και την ευθύνη των όσων θεσπίζουν. Ή ενδεχομένως να ορισθούν και τιμές-πλαφόν πάνω από τις οποίες ΔΕΝ θα είναι δυνατή καν η εισαγωγή του νομοσχεδίου (ούτε όμως και της πρότασης νόμου, για ευνόητους λόγους) προς συζήτηση.

Προφανώς η άρτια επιστημονική στελέχωση ενός τέτοιου οργανισμού και ο εργαστηριακός εξοπλισμός του θα είναι εκ των ων ουκ άνευ, αλλά εξίσου σημαντική θα ήταν και η διασφάλιση της αδιάβλητης λειτουργίας του, πέρα από προσωπικά, κομματικά και επιχειρηματικά μικρο-συμφέροντα και πελατειακές αντιλήψεις. Να μην υπάγεται δηλαδή στον έλεγχο της εκάστοτε Κυβέρνησης, προφανώς, αλλά να λειτουργεί με τις δικλείδες ασφαλείας των σημερινών Ανεξάρτητων Αρχών.

Είναι αναμενόμενο ότι θα γινόταν στόχος παντός είδους αποπειρών δωροδοκίας και εξασφάλισης ιδιαίτερης μεταχείρισης από τις γνωστές - άγνωστες παντοδύναμες ομάδες πίεσης λόγω της φύσης της αρμοδιότητάς του, εξ ου και τα επιπλέον μέτρα που θα όφειλαν να ληφθούν... Μέτρα διαφάνειας και δημοσιότητας στη λειτουργία και τις έρευνές του, ως επί το πλείστον.

Θα κοστίζει μάλλον, ναί….

Όμως άπαξ και χυθούν τα λύματα, αποψιλωθούν οι δασικές εκτάσεις, καούν τα απορρίμματα, απελευθερωθούν τα χημικά, η ζημιά είναι μη αναστρέψιμη.

Και αν σε μας κοστίζει ένα τέτοιο όργανο του Κράτους, πόσο μάλλον στους επόμενους, που θα παραλάβουν τα δικά μας αποκαϊδια, και που διόλου βέβαιο δεν είναι ότι εκείνοι θα μπορούν να επωμισθούν τέτοια κόστη σε ένα αυριανό περιβάλλον πλήρως εξαντλημένο.