"ευαισθησία" και "φιλοζωία"...

…πριν ένα χρόνο περίπου, στο απέναντι πεζοδρόμιο μια κοπέλα είχε μαζέψει ένα γατούλη. Ήταν πολύ γεράκος, και ζούσε σε μια κούτα. Τον τάιζε όλη η γειτονιά, τα Εξάρχεια φημίζονται για τους φιλόζωούς τους… Έφυγα για διακοπές Χριστουγέννων κι όταν γύρισα ο γατούλης δεν ήταν εκεί... Ε, θα πέθανε σκέφτηκα… Μια μέρα είδα την κοπελίτσα και τη ρώτησα γι αυτό… «Α, τον καημένο, τον έφαγαν τα σκυλιά το βράδυ της πρωτοχρονιάς» μου λέει…

…Δεν το είχα συνειδητοποιήσει, δεν είχα πολύ καιρό εδώ, ότι υπάρχουν αυτές οι αγέλες… λίγο καιρό μετά είδα μια… Πολύ βίαιες σκηνές… Από το μπαλκόνι άκουσα ουρλιαχτά, κοίταξα κάτω και τα είδα, καμιά δεκαριά, σεληνιασμένα, ακτινωτά γύρω από κάτι που ξέσκιζαν… Δεν τόλμησα να δω τι ήταν αυτό το κάτι… Αλλά δεν είναι κάτι που το ξεχνάς.. Κι όταν αγαπάς λιγάκι τα ζώα, φροντίζεις να μην έχουν τέτοιο τέλος, σε καμία περίπτωση…

…χτες λοιπόν πηγαίνοντας στο βιντεοκλάμπ, είδα μια κούτα, στο γνώριμο μέρος, πάνω στο φαρδύ πεζοδρόμιο... κάποιος κοίταζε μέσα, κοίταξα κι εγώ... ήταν γεμάτη πανιά, και χωμένη μέχρι τη μέση σε μια μαύρη σκουπιδοσακούλα. Μέσα ήταν βαλμένη, πολύ προσεκτικά, μια γατούλα, περίπου 8-9 μηνών. Νιαούριζε τρομαγμένη και πονούσε, φαίνεται στη φωνή τους. … η ώρα ήταν 10.30, δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο εκείνη τη στιγμή οπότε την πήρα στο μπαλκόνι μου, χωρίς να ξέρω τι είχε- πάντως δεν μπορούσε να κουνηθεί, αυτό ήταν σίγουρο… Και εκεί έξω, εκτεθειμένη, αν περνούσαν τα σκυλιά, - ή οποιοσδήποτε "ανθρωπος" σαδιστής- δεν τολμώ να φανταστώ… Εντελώς ανυπεράσπιστη…

…την άφησα να ηρεμήσει από το θόρυβο των αμαξιών, της έδωσα μια λιχουδιά κι έκλεισα τη πόρτα μήπως φάει, να μην είναι τουλάχιστον νηστική. Και ευχήθηκα να μην έχει πεθάνει μέχρι το πρωί. …και όντως δεν είχε πεθάνει… και είχε φάει και τη μπουκίτσα που της ειχα δώσει, αφού ηρέμησε μόνη της όλη νύχτα...

την πήγα λοιπόν στο διπλανό κτηνιατρείο… «έχει σπάσει την σπονδυλική της στήλη …είναι καταδικασμένη, θέλει ευθανασία», μου λένε … «αλλά εμείς εδώ δεν κάνουμε ευθανασίες ξέρετε… να εσείς μόλις το ακούσατε βάλατε τα κλάματα, φανταστείτε εμείς που έχουμε τρία τέσσερα περιστατικά τη μέρα.. θα τρελαινόμασταν!»
«…και το έχουμε γι αυτό ως αρχή να μην ...παρεμβαίνουμε στο έργο της φύσης, εδώ ούτε κρέας δεν τρώμε!»
…………………….
…την πήγα μέχρι την Αλεξάνδρας με τα πόδια.. βρήκα μετά από λίγη περιπλάνηση το άλλο κτηνιατρείο, αλλά η γιατρός σήμερα ανοίγει στις πεντέμισι….
Μετά από δυο ώρες ποδαρόδρομο με την κούτα στο χέρι, μέσα στα αυτοκίνητα και τα κορναρίσματα, γύρισα πίσω άπραγη, θα ξαναπάω το απόγευμα…
Κι η γατούλα είναι ακόμα στο μπαλκόνι μου, φοβισμένη, διψασμένη, νηστική, ανήμπορη να κάνει οτιδήποτε…
Κι αυτό επειδή κάποιοι είναι πολύ πολύ "ευαίσθητοι" και "φιλόζωοι"…

...Τόσο που δεν μπορούν να σε βγάλουν απ' το μαρτύριό σου,
που δεν μπορεις να το καταλαβεις, απλά υποφέρεις κάποιες ώρες παραπάνω, περιμένοντας...
Πονάνε βλέπεις οι καημένοι στην ψυχή τους τόσο πολύ...