...θέλω.

Θέλω... γιά να σκεφτώ τι θέλω...

...θέλω τις δαπάνες των Σκανδιναβών σοσιαλδημοκρατών, αλλα χωρίς τους φόρους τους. (...φόρους βάζουν μόνο οι ...νεοφιλελεύθεροι !!)
...θέλω να κάνω ό τι μου σφυρίξουν στην τηλεόραση, όπως οι Ιταλοί, αλλά να μην κινδυνεύω να μου καπελωθεί οσονούπω ένας Μπερλουσκόνι. (...επειδή είναι δεξιός, βέβαια, όχι για κανένα άλλο λόγο...)
...θέλω να προκαλώ προβλήματα όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, χωρίς να σκεφτώ καν ποιά αγαπημένη μου υπερδύναμη του κάνει πλάτες και τα προκαλεί. (...τι παραπάνω έχουν οι Βρετανοί δηλαδή? Αν δεν ήμασταν εμείς θα κρέμονταν ακόμα από τα δέντρα..)
...θέλω οι διεθνείς αγορές να με αντιμετωπίζουν όπως αντιμετωπίζουν τη Γερμανία, αλλά εγώ να τις αντιμετωπίζω όπως τους Γερμανούς τουρίστες με το πέδιλο και την αθλητική κάλτσα, που χρησιμοποιούν ακόμα τον τηλεφωνικό θάλαμο. (...οι ξενέρωτοι, απολίτιστοι, μου θέλουν και διακοπές...)

...θέλω τον τουρισμό της Τουρκίας, αλλά να έχω τιμές Ελβετικών σαλέ. (...να δανειστούν για να έρθουν οι κουτόφραγκοι, εμείς δηλαδή πώς παίρνουμε διακοποδάνεια και πάμε Λόντρα Παρίσι Βιέννη τριήμερα για ψώνια?)

...θέλω να δανείζομαι οποτεδήποτε, οσοδήποτε, για ο τι δήποτε, χωρίς όρους, τόκους, υπογραφές, εγγυήσεις και λοιπά τεχνοκρατικά αντιλαϊκά καπιταλιστικά τεχνάσματα των ιμπεριαλιστών.

...θέλω να απλώνω το καλάθι μου εκεί που ΔΕΝ φτάνω, και να μου το πιάνουν οι ψηλοί οποτεδήποτε μου τη βιδάρει.
...θέλω τον σκύλο σκασμένο στη μάσα και την πίτα ανέγγιχτη, θέλω την ομελέτα αφράτη και τα αβγά στο τσόφλι τους, θέλω δέκα και στο χέρι, θέλω σαράντα χρόνια κοκκορας ελεύθερη ζωή, θέλω να μη γαϊδουροδένω και να γαιδουρογυρεύεις ΕΣΥ.

"Θηλιά και φούρκα", που μου 'λεγε κι η μάνα μου.

...η εικόνα είναι από εδώ,
και σημαίνει: "προσκύνα, μωρή, είμαι πριγκήπισσα"

Κορόιδα.

...είναι λέει σ ένα μπάρ κάπου στην Κρήτη ο Γιάννης ο μπάρμαν, ομορφόπαιδο, ηλιοκαμένος - σκέτος κούρος, κι ένας Γερμανός τουρίστας αλλήθωρος, τραυλός, αγαθιάρης, γενικώς κακομοίρης καλά καλά. Και είναι και ΠΙΤΑ γιατί δεν αντέχει την καραμπόμπα τεκίλα που τον κερνάνε όλο το βράδυ, κάθε βράδυ, μαζί με τις μπύρες που παραγγέλνει.
Αλλά έχει έρθει για διακοπές, και όλες του οι οικονομίες είναι μαζί του - πληρώνουν καλά στο εργοστάσιο της BMW οι Γερμανοί, άμα δουλεύεις βέβαια, κι αυτός δουλεύει που ξεσκίζεται, οπότε έχει να ξοδέψει, αν χρειαστεί...

Την ξέρει τη φάρα και το πιώμα του τουρίστα ο Έλληνας ο διαόλιος ο μπάρμαν και κάνει από μέσα του:
"Χααα... κουτόφραγκος ο κοκοβιός, και γκόλ, μπροστά του δεν βλέπει, κάτσε, εδώ έχει ψωμί η δουλειά.".

Του πιάνει την κουβέντα λοιπόν, σούξου μούξου μανταλάκια, τον κάνει χειρότερο κουδούνι τεκίλες και ξανατεκίλες, και στο φινάλε του κάνει την κρούση:
-"Χανς, λοιπόν φίλε μου καλέ, λέω να παίξουμε ένα παιχνίδι. Θα σου κάνω ερωτήσεις. Εάν δεν ξέρεις να απαντήσεις, θα μου δίνεις εκατό ευρώ. Μετά θα μου κάνεις εσύ ερωτήσεις. Εάν δεν ξέρω εγώ να τις απαντήσω, θα σου δίνω βέβαια πιο πολλά, δηλαδή πεντακόσια ευρώ, γιατί είσαι στον τόπο μου, κι εμείς είμαστε φιλόξενος λαός. Εντάξει???"

-"Χα χα, ωραίο παιχνίβι, μου αρεθει, ..χικ..", λέει ο Γερμανός. "Να το παίκθουμε τώρα, ...χικ..."

-"Λοιπόν, πρώτη ερώτηση: Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια, Χανς?» λέει ο γάταρος ο μπάρμαν.

Ξύνει το κεφάλι του ο Χανς, πρασινίζει, κοκκινίζει, περνά λίγη ώρα λέει στο τέλος:
-«Γάτα μήπωθ?? Αχ… δεν είμαι θιγουροθ …χικ… κερδίδειθ Γιαννάκη, ορίθτε, πάρε το κατοθτάρικο ..χικ»…

Γελάει κάτω από τη μουστάκα του ο τσολιάς, συνεχίζει ακάθεκτος:
-«Δεύτερη ερώτηση, Χανς. Τι είναι αυτό που κάνει γαβ γαβ ?»

Ξανά-μανα ξύνει την ξανθή του κεφάλα ο Γερμανός, δώστου δώστου, δεν τον βοηθάει η τεκίλα με την μπύρα στον οργανισμό του, όμως…:
-«Θκύλοθ μήπωθ??», λέει σε κάποια στιγμή «Ή …όχι, όχι, αχ, δεν κθέρω… … χικ....χικ.. Ορίθτε, πάρε το κατοθτάρικο».

-«Τρίτη ερώτηση» λέει ο Έλληνας, ενώ σκέφτεται «ω ρε γμτ, έπρεπε να το τραβήξω με την κάμερα αυτό, να το ανεβάσω στο YouTube να γελάσει και κανείς άλλος με τους ηλίθιους τούτους, φτου…»

Συνεχίζει όμως, έστω και χωρίς κάμερα…
-«Λοιπόν, εύκολη αυτή, Χανς: Τι γλώσσα μιλάνε στην Ελλάδα?»

-«Ω ρε παιβί μου, χικ, το ηκθερα αυτό, κατθε να βειθ …χικ… ω, ρε γαμωτο, το κθεχναω, ενώ το ηκθερα.» …μπλοκαρισμένος εντελώς ο Χανς, σκέφτεται, σκέφτεται…. «Ε, δεν κθερω, κθεχαθα, νομίδω Ελληνικά αλλά δεν κθέρω... χικ...», του λέει, «Ορίθτε, πάρε το κατοθτάρικο.»

…. Στην τσέπη του Γιαννάκη και αυτό το κατοστάρικο.

Τελικά, με τα πολλά, ο Γερμανός έχοντας χάσει τέσσερα κατοστάρικα κι έχοντας πιεί άλλο τόσο από το άπειρο ντίζελ που είχε πιεί πριν το παιχνίδι, σηκώνεται παραπατώντας, και λέει :
-«Γιάννη μου πάω για ύπνο γιατί έχω δαλιθτεί λιγάκι, ..χικ… αύριο να παίκθουμε το υπόλοιπο παιχνίβι, εντάκθει? Χικ…»

-«Εντάξει», λέει ο Έλληνας, «τα λέμε το βράδυ, τη γνωστή ώρα».

Παίρνει λοιπόν τα 400 "κερδισμένα" ευρώ ο Γιαννάκης ο καραμπουζουκλής, παίρνει και τα λεφτά από τις μπύρες που του πλήρωσε ο Γερμανός, τσεπώνει και επιπλέον τετρακόσια (δανεικά) από το ταμείο του μπαρ, διότι «αύριο θα μου σκάσει κι άλλα ο ηλίθιος ο Χανς και θα τα βάλω πίσω», βγάζει την X5 από το γκαράζ βάζει μέσα και το πρόσωπο, την «έτσι» για τσάρκα στην παραλία, στα μπουζούκια για γαρύφαλλα και δωδεκάδες πιάτα... «Καλά τη βόλεψα πάλι, ευτυχώς που μ έκανε η μάνα μου έξυπνο, α ρε ΈΛΛΗΝΑ ΜΑΓΚΑ ΑΘΑΝΑΤΕ ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΣΑΙ!!!!», χασκογελάει σ όλο το δρόμο, το λέει και στην κοπελιά - «Αχ καλέ τι έξυπνος που είσαι μωράκι μου» του λέει αυτή, άλλος τόσος σαν το παγώνι ο Γιαννάκης…

Ωστόσο ο Γερμανός πάει στο ΚΤΕΛ, παίρνει το λεωφορείο καθότι ξημερώματα πια, γυρνάει μετά από καμιά ώρα στο ξενοδοχείο ζωγραφίζοντας, τρώει κάτι ανακυκλωμένα πλαστικά που σερβίρουν εκεί για πρωινό, αφού έχει έρθει διακοπές με γκρουπ - ο γύφτος, σαν δεν ντρέπεται- και όλα είναι στην τιμή. Βέβαια μόνο που δεν τα βγάζει επι τόπου από την αηδία - και το ποτό συν τοις άλλοις, αλλά τι να κάνουμε… «Άλλη φορά τέρμα οι τεκίλεθ, σκέφτεται, αυτό θα αλλάκθω αφού με πιάνει το θτομάχι μου. Μια μπυρίτθα θα πίνω και τέρμα»…

Κοιμάται μετά, ξυπνάει μεσημεράκι, πίνει το απαράδεκτο νεροζούμι του ξενοδοχείου αντί καφέ, πίνει και τρία depon, και ξαναξεκινά για το μπαρ του Γιάννη αργά το απόγευμα, για να συνεχίσουν το παιχνίδι. Στο δρόμο μέσα στο λεωφορείο, όμως, σκέφτεται ο τι έγινε την προηγουμένη, και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά… «Χμμμ… μάλιθτα, κατάλαβα», λέει στον εαυτό του, «χάνω εγώ του δίνω κατοθτάρικο, χάνει αυτόθ μου δίνει πεντακοθάρικο είπαμε ε??».

Φτάνει στο μαγαζί, κάθεται στο μπαρ:
-«Γεια θου φίλε μου Γιαννάκη» λέει γελαστά...

-«Γεια σου κολλητέ μου Χανς, ομορφόπαιδο», λέει ο άλλος, κι από μέσα του «κοροιδάκλαααααα στραβοχυμένεεεε, πέντε βούγια δυό μουσκάρια, πώς είσαι έτσι ρεεεεεε….».

-«Γιαννάκη, πιάθε μια μπύρα!!!! Α, και να τελειώθουμε το παιχνίβι, για να φύγω κι εγώ , με περιμένουν θτο κθενοδοχείο νωρίθ γιατι αύριο φεύγει το γκρουπ μου πίθω για τo Dingolfing , εντάκθει??» λέει σοβαρός ο Χανς…

-«Και βέβαια, Χανς μου, κρίμα που θα σε χάσουμε τέτοιο πελάτη… Άντε, ξεκίνα εσύ, σειρά σου», κάνει ο μπαρμαν.

- «Λοιπόν Γιάννη, θέλω να μου πειθ τι είναι αυτό που άμα το κρατάθ είναι μπλε, άμα το πετάκθειθ θτη θάλαθα γίνεται κόκκινο, κι άμα το πετάκθειθ θτον αέρα γίνεται πράθινο», του κάνει ο Χανς.

Σκέφτεται ο - ξενυχτισμένος και χθεσινοβραδυνός - Έλληνας, σκέφτεται, μπαίνει στο Ιντερνετ από το κινητό, κοιτάζει, ξανακοιτάζει… Περνάει μισή ώρα, δεν έχει βρει απάντηση.
Τελικά, κι ενώ έχει γίνει ρόμπα στην κοπελιά του που είναι μπροστά, αναγκάζεται να παραδεχτεί:
- «Δεν ξέρω ρε Χανς, δεν ξέρω ρε μεγάλε, μ έπιασες, ορίστε, πάρε το πεντακοθάρικο»...

Τα παίρνει τα λεφτά ο Γερμανός, χαμογελαστά, και σηκώνεται...
-"Ε, αθ μην θυνεχίθουμε γιατί βιάδομαι πολύ και εθύ καθυθτερείθ Γιαννάκη" λέει, αφήνει και εφτά ευρώ για την μπύρα του και πάει να φύγει...

Ο Γιαννάκης δεν μπορεί να χωνέψει ότι έχασε… Κάθεται και σκέφτεται ολοδιαόλιστος, και βρίζει τη δασκάλα του στο Δημοτικό που δεν του τα έμαθε καλά και τον κατέστρεψε. Τον τρώει και η περιέργεια όμως... Ενώ λοιπόν ο Γερμαναράς ο τραυλός αλλήθωρος και αγαθιάρης είναι στην πόρτα, τον ρωτάει ο δικός μας :
-«Εντάξει βρε Χανς, οκ, δεν το ήξερα αυτό με τα χρώματα, και πήρες το πεντακοσάρικο. Πες μου όμως, τι διάολο ήταν?»

Κι ο Χανς, βγάζοντας 100 ευρώ:
-«Δεν κθέρω Γιάννη μου, ορίθτε, πάρε το κατοθτάρικο».

_____________________________________
_____________________________________

.....Εδώ τελειώνει το ανέκδοτο κι αρχίζει ο διακαής πόθος....
Δηλαδή η φαντασίωση του Έλληνα να κάνει με τα κρεμμυδάκια το Χανς, επειδή τόλμησε να πάρει την κοροϊδία χαμπάρι αφ ενός και τα λεφτά του πίσω αφ ετέρου.

Πώς χάνεται το κύρος των μπλόγκερ.

"Μπλογκερ είμαι, ο τι γουστάρω κάνω" ο υπότιτλος...

Το θέμα έχει ως εξής.

1. Ο Δήμος Ιεράπετρας αποφάσισε πως η κατάσταση με τις παντός είδους αφισοκολλήσεις, έχει παραγίνει. Πανώ απλώνονται από τον ένα στύλο της ΔΕΗ στον άλλο. Το αγγελτήριο για την σημερινή κηδεία καλύπτεται από "αντίπαλο" γραφείο κηδειών με αγγελτήριο για το αυριανό μνημόσυνο. Βλέπεις το μισό "κηδειόχαρτο" να καλύπτεται απο την αφίσα για τον Πλούταρχο στο Ηράκλειο. Και διάφορα άλλα ευτράπελα η τραγικά.

2. Ο νέος δημοτικός κανονισμός, λοιπόν, λέει πως τα αγγελτήρια θα αναρτώνται αποκλειστικά σε συγκεκριμένους κυλίνδρους, τοποθετημένους σε στρατηγικά σημεία διπλα στις εκκλησίες, με ξεχωριστές στήλες για κάθε ένα απο τα τρια γραφεία της πόλης. Όποιος απο τους τρείς παραβεί τον κανονισμό εχει πρόστιμο, το πρώτο θα είναι μικρό, ενώ μεγαλύτερο για τη δεύτερη παράβαση.

3. Ένας από τους τρείς ιδιοκτήτες γραφείου τελετών, λοιπόν, κι ενώ έχουν τοποθετηθεί οι κύλινδροι, κι έχουν ενημερωθεί και οι τρεις, παραβαίνει τον κανονισμό. Και κολλάει το αγγελτήριο όπου του ήρθε. Και του επιδίδεται πρόστιμο. Το πληρώνει, και μετα λίγες μέρες ΞΑΝΑπαραβαίνει τον κανονισμό. Και του ΞΑΝΑεπιδιδεται πρόστιμο, αυτη τη φορά τσουχτερό. 300 ευρώ. Ο εν λόγω κύριος, εν πνεύματι εξυπνακισμού, επιδίδει με τη σειρά του το πρόστιμο στους συγγενείς του νεκρού για να το τακτοποιήσουν, που ουδεμία ευθύνη φέρουν, βέβαια.

4. Μια εξυπνούλα "δημοσιογράφος", που έχει δηλωθεί δια των πράξεών της "με την αντίπαλη δημοτική παράταξη" η κοπέλα και γράφει, ηχογραφεί και κινηματογραφεί οπουδήποτε και για οποιονδήποτε κρίνει σκόπιμο και συμφέρον - και μπράβο της, με γεια της με χαρά της - παίρνει λοιπόν η κοπέλα αυτή όλα τα παραπάνω, κόβει και συγκολλά κατά το δοκούν και (πολιτικά, φαντάζομαι) "επικερδές", και παρουσιάζει ενα ρεπορτάζ που, ούτε λίγο ούτε πολύ, κατηγορεί το Δήμο οτι επέβαλε πρόστιμο στους ...συγγενείς του νεκρού!!!!!!

5. Κι εκεί μπαίνει και το ...ειδησεογραφικό "τρωκτικό", με τη γνωστή του τολμηρή, έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση, ολίγον ανώνυμη αλλά τα έχει αυτά το θαρραλέο ρεπορτάζ, αφιερώνει ενα εξαιρετικό ποστάκι (εδώ) καθυβρίζοντας το Δήμαρχο Ιεράπετρας, κι ο λόγος, δε, είναι ότι έτσι το είπε η έτερη έγκριτη και αμερόληπτη προαναφερθείσα"δημοσιογράφος" εξ Ιεραπέτρας. Σοβαρός λόγος.
Ο Αντ1 μπαίνει στο χορό πασίχαρος αλλά τουλάχιστον δίνει και στο Δήμαρχο το μικρόφωνο, να "απολογηθεί"...
Οταν έρχεται εντός της ημέρας η γραπτή απάντηση του Δημάρχου, το τρωκτικό τη δημοσιεύει τσεκουρεμένη (εδώ), μια και η ολόκληρη (εδώ) ΔΕΝ τον συμφέρει, αφού επαναλαμβάνει τις ύβρεις. Προφανώς αντιλαμβάνεται ότι έτσι το εκθέτει - άσε που ίσως χρειαστεί να κατεβάσει και το αρχικό κείμενο - ζόρικος αποδείχθηκε ο συγκεκριμένος Δήμαρχος και με το λαϊκισμό δεν έχει παρτίδες, δεν πολυμασάει...

edit: Τρίτη, 8 Σεπτεμβρίου, 2009.

Μετά την απάντηση του Δημάρχου, το τρωκτικό ξαναχτυπά, λέγοντας ΑΚΡΙΒΩΣ τα ίδια, αυτή τη φορά με αναδημοσίευση άρθρου της εφημερίδας (εδώ) που εκδίδει η παράταξη της μειοψηφίας, και που εξέδιδε και ως Δημοτικη Αρχή.
Να ληφθει δε υπόψιν, ότι με την αλλαγή της Δημοτικής Αρχής, το Γενάρη του 2007, οι διαφημίσεις και τα άρθρα προς δημοσίευση στην "Διέξοδο", εξακολουθούσαν να αποστέλλονται στο φαξ του ....Δημαρχείου, με την ένδειξη "προς εφημερίδα ΔΙΕΞΟΔΟ"!!!
Να υποθέσω δε πως το ότι η νυν Δημοτική Αρχή πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ, η απελθούσα είναι της ΝΔ, και έχουμε βουλευτικές εκλογές, είναι εντελως συμπτωματικό και ουδεμια σχέση έχει τόσο με σκοπιμότητα, όσο και με το διακρινόμενο "στίγμα" του δημοφιλούς μπλόγκ.

Μάλιστα. Ωραία σκηνικά.

Και αυτό ΟΛΟ, δηλαδή το νούμερο 5, είναι εκείνο για το οποίο θα πρέπει εγώ να παλέψω, ως μπλόγκερ, για να μη μου θίξουν την ελευθερία του .....λόγου?

Η ξετσιπωσιά, η επηρμένη ανευθυνότητα και η ανερυθρίαστα κακή προαίρεση??

Καλέ τι μας λες...

Ειδικά από τη στιγμή που το συγκεκριμένο ανώνυμο "μπλογκ" μου ΑΠΟΚΛΕΙΕΙ τη διάδραση, δηλαδή ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΩ, διαμαρτυρόμενη/απολογούμενη/αμυνόμενη, εγώ ως μπλόγκερ ίσα ίσα που ΑΠΑΙΤΩ να βρουν έναν τρόπο να το ελέγξουν και το τρωκτικό και τα πάσης φύσεως άπληστα θηλαστικά τελοσπάντων.

Ουδόλως, εξάλλου, διαφέρει αυτού του τύπου το μπλογκ από οποιοδήποτε έντυπο μέσο, που ΔΕΝ λειτουργεί ανεξέλεγκτα, βέβαια. Και κυρίως, το έντυπο ειναι μεν μονόδρομης πληροφόρησης, αλλά ΔΕΝ είναι ανώνυμο...

Να υπάρξει λοιπόν ρύθμιση, όπως υπάρχει στην υπόλοιπη Ευρώπη για το καλό των υπολοίπων μπλόγκερς, που διαθέτουν αν όχι επίπεδο, τουλάχιστον τσίπα.

Εξάλλου, εκτός του ότι δεν είναι γνωστό εάν κι από ποιούς χρηματοδοτείται ο ανώνυμος γράφων -κάτι που σαφώς και έχει σχέση-, εκτός του ότι αμαυρώνει ονόματα και θίγει προσωπικότητες ψευδόμενο ασύστολα ή, στην καλύτερη, (ανα)μεταδίδοντας απλώς ενα κάρο ανεξακρίβωτες πληροφορίες, δυσφημεί όλους τους μπλόγκερς στις συνειδήσεις των σοβαρών ανθρώπων που σερφάρουν στο διαδίκτυο.

ΑΠΑΙΤΩ λοιπόν να γίνει κάτι, έστω με τα μπλογκς υψηλής επισκεψιμότητας. Κάτι στο οποίο θα συμμετάσχουν και οι ίδιοι οι μπλόγκερς, έστω γνωμοδοτικά, με όσο κύρος τους έχει απομείνει. Δημοσίως και διαφανώς.

Αν δεν γίνει τώρα, θα έλθει αργότερα η ρύθμιση, ερήμην μας, κάποια στιγμή.

Μπροστά σε νέες δυνατότητες που μας δίνει η όποια πρόοδος της τεχνολογίας, τα δικαιώματα ανέκαθεν προηγούνταν, και η θέσπιση αντιστοίχων υποχρεώσεων βάσει νομικού πλαισίου πάντα έπεται..
Έπεται - ποτέ δεν έχει παραλειφθεί.
Θα γίνει, και να το βάλουμε καλά στο μυαλό μας. Εμείς οι ίδιοι ως θιγόμενοι πλέον, θα το απαιτήσουμε κάποια στιγμή.
Δεν θα είμαστε πάντα 30ρηδες μπλογκεράδες, όλο φρου φρου κι αρώματα. Αύριο θα θίξουν την εταιρεία μας, εμάς, τα παιδιά μας. Τότε θα έχουμε πολλά να ρισκάρουμε.

Εάν κάνουμε πως δεν το βλέπουμε, νομίζοντας ότι θα εξαφανιστεί ως δια μαγείας η ανάγκη αυτή για ύπαρξη νομικού πλαισίου, και εξομοιώνοντας πρώτοι εμείς την καλοπροαίρετη ερασιτεχνική δημοσιογραφία, τον άκακο σχολιασμό και τα αγαθά ψηφιακά προσωπικά ημερολόγια με τη δυσφήμηση και την σκόπιμη παραπληροφόρηση, τα χλωρά θα έχουν ηδη καεί μαζί με τα ξερά, και η αξιοπιστία των μπλογκς ήδη θα έχει κηλιδωθεί ανεξίτηλα.
Δεν θα συμμετάσχουμε σε ότι αποφασιστεί.
Θα είμαστε το πρόβλημα, κι όχι μέρος της λύσης του.

Δικό μας -προς το παρόν- το πεπόνι, δικό μας και το μαχαίρι.
Σε λίγο, όπως πάμε, το μαχαίρι θα μας το πάρουν. Μην πω ότι θα το παραχωρήσουμε, ιδία βουλήσει...

"50 λεπτάκια"...

Ως φοιτήτρια, ανα τις ...δεκαετίες, έχω δεί αρκετά.

Έχω δει πολλά, θα έλεγα. Εκατέρωθεν προερχόμενα. Και από τους "αποπάνω" και από τους "αποκάτω"....

Έχω δει στου Ζωγράφου να σπάνε οι τζαμαρίες του αμφιθεάτρου και να μπουκάρουν κάποιοι κουκουλοφόροι για να "βοηθήσουν" την καταμέτρηση των ψηφοδελτίων, βραδιά φοιτητικών εκλογών.

Έχω δει συνελεύσεις για κατάληψη να αποφασίζονται εν μέσω εξεταστικής Σεπτεμβρίου, με τη μέθοδο της συγκέντρωσης υπογραφών, μόνο που υπέγραφε όποιος τύχαινε να περάσει, κι ας ήταν απο το δίπλα πολυτεχνείο, κι ας ήταν ΟΥΚας που έπινε καφέ στη Φιλοσοφική.

Έχω δει κοσμήτορα να τον κλείνουν μέσα στο γραφείο, επειδη αποφάσισε οτι όταν χάθούν σχεδόν τρείς μήνες λόγω κατάληψης, δεν γίνεται να αναπληρωθεί το εξάμηνο (εξάμηνο που είναι τρείς και κάτι μήνες, αν τους μετρήσεις). Εχω δει τον ίδιο κοσμήτορα να μαθαίνει απο ΦΕΚ ότι έγινε δεκτή η -ενάμισι χρόνο πριν υποβληθείσα- παραίτησή του, όταν αργότερα αποφάσισε να ψάξει λίγο τα οικονομικά του Πανεπιστημίου.

Έχω δει φοιτητές να πηγαίνουν έντρομοι στη σχολή, με την εξεταστική συμπυκνωμένη σε δέκα μέρες, μαζί με Σάββατα, και να μην δίνουν μάθημα τελικά, εκτάκτως, επειδή "σήμερα το πρωί συνέλαβαν τον τάδε παραταξιάρχη - που απλώς πετούσε κάτι γιαουρτάκια και κάτι νεραντζάκια- μπροστά στην Ευελπίδων που δικαζόταν ένας φίλος του...

Έχω δεί παρατάξεις να κάνουν το θέλημα των καταληψιών για τρεις μήνες, αν και δεν θέλουν κατάληψη, απλώς και μόνο για να μην κατεβάσουν κοινή πρόταση για άνοιγμα της σχολής στη συνέλευση- "σιγα μην συμφωνήσω εγώ ο Πειραιώτης με τους Βάζελους", ένα πράγμα...

Εχω δει τις ίδιες παρατάξεις να κόπτονται και να πλακώνονται για το ποιος θα κλείσει πρώτος τη Βανδή, δεύτερος τη Μύκονο και τρίτος την Αράχωβα, και να κάνουν ψιλοκομμένο τουμπεκί όταν γίνονται Σόδομα και Γόμορρα μπροστά στα μάτια μας με τα συγγράμματα, τους συγγραφείς και τις εκδοτικές-εργολάβους και τόσα άλλα αυταπόδεικτα και αναπόδεικτα...

Έχω δει να κλείνει η σχολή από ο τι να ναι εκτός φοιτητές, να την καταλεηλατούν συμμορίες που τρέφονται με την κάθε αναμπουμπούλα, ανεξαρτήτως λόγου και αφορμής... Και κάθε φορά βλέπω "φοιτητές", φοιτητές "καθηγητές" και καθηγητές να αντιδρούν απλώς προστατεύοντας τη σωματική τους ακεραιότητα, και θυσιάζοντας εξάμηνα επί εξαμήνων, για έναν "αγώνα" κάποιων "αγωνιστών" που, 15 χρόνια μετά ακόμα δεν έχω καταλάβει σε τί αποσκοπεί και πώς θα βελτιώσει την ποιότητα των μαθημάτων και θα καταστήσει την Παιδεία μας όχι ΜΟΝΟ δημόσια, αλλά και -όντως- δωρεάν και πάνω απ όλα "Παιδεία"...
Ένα 3% άκουγα, ένα 5% ακούω - η μόνη διαφορά.
Κατά τα άλλα απλά ένα μεγάλο μεγάλο "ΟΧΙ" σε ένα μεγαλύτερο αιωρούμενο πανώ κάθε φορά βλέπω... Ουδέν νεώτερον.

Εχτές, λοιπόν, είδα και κάτι που ΔΕΝ το είχα δει ως τώρα.

Ενώ ο καθηγητής εξηγούσε τα περί πολιτικών της ΕΕ, η πόρτα ανοίγει και μπαίνει στο σχεδόν γεμάτο αμφιθέατρο του εβδόμου ορόφου ένα παιδί που μετά βίας στεκόταν στα πόδια του... Μας κοιτάζει, δεν ξέρω όμως αν μας έβλεπε, και σαν να βρισκόταν κάπου αλλού, στην πλατεία Εξαρχείων ή στην Ομονοίας, απλώνει το χέρι και λέει:

"Πενήντα λεπτάκια αν έχετε, ξέρετε είμαι τοξικομανής..."

Μαρμάρωσις. ΜΑΡΜΑΡΩΣΙΣ.

Και μετά, αγανάκτηση.

Φτάνει ρε παιδιά!!! ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!!!!

Δεν είναι πλατεία Εξαρχείων το αμφιθέατρο, δεν είναι πλατεία Ομονοίας, δεν είναι πεζοδρόμιο.... Όσο κι αν προσπαθούν να το κάνουν, κάποιοι, εκατέρωθεν, για τους δικούς τους λόγους...

Δεν είναι το θέμα μου ο τοξικομανής. Είναι όμως ΚΑΙ ο τοξικομανής. Ψάχνω τόσα χρόνια να βρω μια γραμμή, πέραν της οποίας δεν θα θεωρείται αποδεκτή, φυσιολογική, μια συμπεριφορά. Μια γραμμή που θα διακρίνει το τί είναι ανεκτό στο δρόμο, τί στην καφετέρια από το τι είναι ανεκτό στο Πανεπιστήμιο. Ακόμα δεν έχω εντοπίσει τη γραμμή αυτή, όλο μου ξεφεύγει, όλο και πιο πέρα πάει, κι όλο το Πανεπιστήμιο φθίνει, σε όφελος αυτής...

Ολα επιτρέπονται, όλα είναι "δικαιώματα". Ολα τα αγκαλιάζει το περιβόητο "ασυλο". Κι όλο φαρδαίνει ο χώρος του "επιτρεπτού".

Ε λοιπόν θαρρώ πως αρκετά πιά με τα υποτιθέμενα δικαιώματα των ...υποτιθέμενων "μειονοτήτων" στο υποτιθεμενο "ακαδημαϊκό άσυλο".
Των τοξικομανών, κλεφτών, μπαχαλάκηδων, μπουκαλάκηδων, ακροαριστερών και ακροδεξιών, χαραμοφάηδων "καθηγητών" και διαπλεκόμενων "πανεπιστημιακών"*, αιώνιων φοιτητών, χούλιγκανς, κουκουλωμένων και ξεκουκούλωτων, καταπιεσμένων πλουσιόπαιδων και φιλόδοξων κομματικοδίαιτων "φοιτητών" του προαυλίου, του διαδρόμου και της αιώνιας πορείας...

Έχουμε κι εμείς δικαιώματα, η πλειοφηφία.
Εμείς που δεν βλέπουμε το πανεπιστήμιο ούτε σαν ένα κτίριο χωρίς μπάτσους, ούτε σαν θερμοκήπιο των επόμενων πρωτοκλασσάτων κομματικών στελεχών.


Δημοκρατικός άνθρωπος είμαι.

Αλλά αυτά που βλέπω, αυτά που έχω δει, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να είναι ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Δεν καταδέχομαι να είναι αυτό Δημοκρατία, όσα τρωτά κι αν έχει ως πολίτευμα.

Μάλλον κάτι έχουμε παρεξηγήσει...







*(μα ναι, υπάρχουν κι αυτοί, ό του απιστεύτου...)

...μια ερωτησούλα.

συγγνώμη κιόλας αγαπητοί εταίροι, αλλά...

εάν είναι, για να βγάλουμε λεφτά,

να μάθουμε να φτιάχνουμε καλά και φτηνά προϊόντα,

οι επιδοτήσεις τι ρόλο παίζουν???

...πλάκα μας κάνετε??

Η κατάληΞη.

"Γιατί κάνετε κατάληψη?", ρωτάει ο Δήμαρχος.
"Γιατί κάνουν και στην Αθήνα.", απαντάνε οι 10 μαθητές από το 15μελές του Γυμνασίου. Απνευστί.

"Δηλαδή γιατί? Για ποιό λόγο? Τι ζητάτε?" συνεχίζει ο Δήμαρχος.
"Δικαίωμά μας δεν είναι? Ετσι, κάνουμε κατάληψη. Έχει οικονομική κρίση."

"Μάλιστα. Πώς την αποφασίσατε την κατάληψη?"
"Ψηφίσαμε. Από τους δεκαπέντε, μόνο οι 5 ήθελαν να μην κλείσει το σχολείο. Και κερδίζουν οι πολλοί."

"Δηλαδη αν μαζευτούμε τωρα εδω μέσα 15 άτομα, και ψηφίσουμε αν θα δείρετε εμένα ή οχι, και χάσω 14-1, θα με δείρετε, δημοκρατικά?"
"Ναι"

"Καταλαβαίνετε ότι δημοκρατία είναι να αποφασίζουν οι πολλοί, ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ οτι σεβόμαστε τα βασικά δικαιώματα των λίγων? Δεν μπορούμε δηλαδή να στερήσουμε από έστω και ΕΝΑ παιδί, το δικαίωμά του στην Δωρεάν Παιδεία, κι ας μην είναι όπως τη θέλουμε. Εσείς οι πολλοί 10 πώς στερείτε το δικαίωμα των άλλων 5 να κάνουν μάθημα? "

"Μα και στο Πολυτεχνείο κάνανε κατάληψη, και τώρα το γιορτάζουμε κάθε χρόνο."

"Στο Πολυτεχνείο παιδί μου η χώρα ειχε δικτατορία. Στη δικτατορία ακόμα και να σκοτώσεις τον τύραννο είναι καλό. Αλλά τότε αυτοί δεν είχαν δικαίωμα να ψηφίσουν, ούτε να κάνουν 15μελές, ούτε να πουν τη γνώμη τους, ούτε τίποτε, ενώ εσείς και οι γονείς σας το έχετε. Στη Δημοκρατία δεν μπορείς να σκοτώσεις τον πρωθυπουργό. Μπορείς να τον αλλάξεις - γι αυτο εχουμε τις εκλογές.
Και τελικά η κατάληψή τους αυτών, έληξε επειδή μπήκαν μέσα τα τανκς. Εχεις δει ποτέ εσύ κανένα τανκ, να περιμένει απ έξω απο το σχολείο σου, τις 20 φορές που έχετε κάνει κατάληψη από πρόπερσι?"

"Οχι"

"Καταλαβαίνεις τη διαφορά? Ότι η δημοκρατία σου δίνει όπλα να αλλάξεις την κατάσταση αλλιώς, κι όχι με την κατάληψη?"

"Κι οι άλλοι δηλαδή πώς κάνουν στην Αθήνα? Εμείς είμαστε οι βλάκες?"

...στη συζήτηση εμπλέκεται κι ενας προοδευτικός συνδικαλιστής καθηγητής.

"Καλά το λενε τα κοπέλια... Η οικονομική κρίση... "
Δήμαρχος: "Έχετε και τσι ελιές να μαζώξετε ε??"
"Μα τι λες τώρα Δήμαρχε..."
"Καλά καλά. Το καταγράφω, ότι συμφωνείτε με την κατάληψη, και παραδίδετε τα κλειδιά."

...πάει αυτό.

Κατάληψη λοιπόν, δημοκρατικά.
Θα είχε ενδιαφέρον βέβαια να βλέπαμε ποιά παιδιά ήθελαν την κατάληψη και ποιά όχι (βαθμολογία και απουσίες παιδιών, τυχόν -λεμε τώρα- φάκελλό τους στην αστυνομία, πόσες φορές έχουν επαναλάβει την ίδια τάξη, καθώς και κομματικό backgroung των γονιων τους, αφού το πνεύμα το αγωνιστικόν δια της καταλήψεως συνήθως μεταδίδεται ...κληρονομικώς) .
Έτερον εκάτερον, προσπερνάμε.

Ξεκινάει η κατάληψη.
Έρχεται Σαβατοκύριακο πριν τις γιορτές, τα παιδιά ΔΕΝ παραδίδουν τα κλειδιά στους καθηγητές που τα στήριξαν, ούτε για το διήμερο.
"Οχι, εδώ θα κάτσουμε, δεν πάμε πουθενά, είμαστε στον αγώνα"...
Κάποιοι από αυτούς που μένουν μέσα επειδή "είναι δικαίωμά τους" έχουν ήδη μείνει και στην ίδια τάξη, από απουσίες, και κάποιοι -επίσης μαθητές, όχι εξωσχολικοί- ήδη είναι 16 χρονών, καθώς προσπαθούν επί χρόνια να πάρουν απολυτήριο ανεπιτυχώς, χωρίς να πατάνε στο σχολείο, (γιατί αν απλά και μόνο πατάς, απολυτήριο παίρνεις, ως γνωστόν)...

Οι γονείς τους - όσοι ενδιαφέρονται και διαφωνούν- ΔΕΝ τους πείθουν, και η κατάληψη συνεχίζεται και το Σαβατοκύριακο, πίσω από πόρτες σφαλιστές με αλυσίδες και λουκέτα...

Η κατάληξη της κατάληψης, το βράδυ της Κυριακής??
Δύο 13χρονα με σπασμούς και μια14χρονη κοπέλα σε ημικωματώδη κατάσταση στο νοσοκομείο... Από το πολύ αλκοόλ.
(Πρέπει να ήταν το κονιάκ για το μνημόσυνο των τριών εβδομάδων του παιδιού στην Αθηνα. Μάλλον ήταν μπόμπα...)

Ένα από τα παιδιά, που στερείται ομαδικού πνεύματος, προφανώς, "άδειασε" τους υπόλοιπους και φώναξε τον πατέρα του. Ετσι ήρθαν τα ασθενοφόρα...

Παιδάκια είναι αυτά. Δεν εχουν άκρες στο Αλ Τσαντίρι Νιουζ να ενημερώσουν την επικράτεια με ντοκουμέντα για το περιστατικό. Εξάλλου τα βίντεο που θα έχουν -λογικά- τραβήξει με τις απόπειρες να κάψουν το σχολείο κλπ, με ή χωρίς αλκοόλ στο αίμα τους, μένουν μεταξύ τους, ο νόμος του σχολειού... Οι πρωινοί απλά είδαν τα ίχνη στους τοίχους.

Πάμε παρακάτω.

"Τα σχολεία ήταν κλειστά και ΑΝΟΙΓΕΙ Η ΨΥΧΗ των μαθητών", είπε ο πολλά βαρύς "αιώνιος έφηβος" Αλέκος στη Βουλή την Κυριακή...
Πώς λέμε "ανοίγω φύλλο για μπακλαβά"??

Λιγο μετά επικαλέστηκε ως πηγή των στοιχείων του και το "Αλ Τσαντίρι Νιουζ"...
Αλλά ο Λάκης μάλλον δεν έχει πρόσβαση στα σχολειά, ούτε και τον εμπιστεύονται οι μαθητές. Ούτε και τον Αλέκο προφανώς. Εξ ου και οι παραλείψεις στην ενημέρωση.

Αλλά κι όποιος ΕΧΕΙ πρόσβαση τελικά, δεν έχει άλλες "χάρες", που χρειάζονται για να ΔΕΙΣ και να ΠΕΙΣ την αλήθεια (εγκέφαλο και κότσια).

Αν ενδιαφέρονται οι συγκεκριμένοι και άλλοι φιλόπαιδες ή αιώνιοι έφηβοι, πάντως, τους ενημερώνω εγώ, που έχω πρόσβαση σ' ΑΥΤΟ το σχολειό, ότι και τα παιδιά καλά είναι, θα τη βγάλουν, και οι καθηγητές τσι επομάζωξαν τσι ελιές, μόνο να τα ανοίξουν τα σχολεία..

Όσο για τις ψυχές των μαθητών, ΠΑΝΤΑ ανοιχτές είναι, κι αυτό είναι και το θέμα.
Ότι μπαίνει μέσα όποιος να ναι, όποιος τους πει πιο πειστικά αυτό που θέλουν ν' ακούσουν...

Η ελευθερία του λόγου και του Τύπου, κι η ευθύνη απέναντι στους νέους...

Φανταστείτε ότι ανοίγετε την τηλεόρασή σας μέρα μεσημέρι, μπροστά στο 12χρονο παιδί σας, και βλέπετε αυτό:



Ταυτοχρόνως, από κάτω να περνάνε "υπότιτλοι" όπως "Κάψτε τους", "Εχει φωτιές η κόλαση ρεεεε", "Για πάρτη σου Μικρέ", "ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ "ΓΚΕΛΕΣ" ΝΑ ΧΕΙ ΚΑΝΕΙ Η "ΜΠΑΛΑ", ΕΜΕΙΣ ΓΚΟΛ ΘΑ ΣΕ ΒΑΛΟΥΜΕ ΜΑΛ***"...

Το ΕΣΡ θα αντιδράσει αυτομάτως, με σοβαρότατες ποινές και πρόστιμα, καθότι σύμφωνα με τον νόμο, (ΠΔ 77/2003 για τη Δημοσιογραφική Δεοντολογία, άρθρο 4 παρ. 1)

"Δεν επιτρέπεται η παρουσίαση προσώπων με τρόπο ο οποίος, υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες, μπορεί να ενθαρρύνει, τον εξευτελισμό, την κοινωνική απομόνωση ή τις δυσμενείς διακρίσεις σε βάρος τους από μέρος του κοινού βάσει ιδίως του φύλου, της φυλής, της εθνικότητας, της γλώσσας, της θρησκείας, της ιδεολογίας, της ηλικίας, της ασθένειας ή αναπηρίας, του γενετήσιου προσανατολισμού ή του επαγγέλματος."

Υποθέτω δηλαδή ότι θα αντιδράσει το ΕΣΡ...

Βέβαια, μπροστά στις συναπτές παραβάσεις του άρθρου 11, παρ. 1 του Κανονισμού Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας, πχ, που έχει ως εξής:

" Η αρχή ότι ο κατηγορούμενος τεκμαίρεται αθώος μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη του γίνεται σεβαστή και συνεπώς δεν προεξοφλείται το αποτέλεσμα της δίκης ούτε οι κατηγορούμενοι αναφέρονται, άμεσα ή έμμεσα, ως ένοχοι ",

και το οποίο έχει τσαλαπατηθεί προ πολλού και ειδικά τώρα από τα ΜΜΕ, το ΕΣΡ δεν έχει κάνει τίποτε...
Ίσως επειδή η κοινή γνωμη-όχλος επικροτεί και αποζητά τις παραβάσεις αυτές, κι αυτό αποτελεί πλέον κριτήριο που νομιμοποιεί, αν δεν επιβάλλει, την παράβλεψη των παραβάσεων...

Παρ'όλ' αυτά, όμως, τουλάχιστον τέτοιου είδους αγριότητες όπως αυτή η καταφανής ώθηση στη βία, και παιχνίδια με την παιδική και εφηβική ψυχοσύνθεση και ψυχοφυσιολογία, θα τύγχαναν μέριμνας από τα ΜΜΕ, κατ' απαίτηση των γονιών-τηλεθεατών, κατ αρχάς....
Δεν θα το ανέχονταν, όπως δεν ανέχονται κι άλλους φορείς που υποδαυλίζουν σαφώς τη νεανική βία (βλέπε κάποια κόμματα, οι δημοσκοπήσεις μίλησαν ήδη)...

Το θέμα όμως είναι ότι οι γονείς, οι δάσκαλοι και η διανόηση, οι κατ' εξοχήν δηλαδή υπεύθυνοι για τη διαπαιδαγώγηση και την εκπαίδευση των παιδιών και των εφήβων, ΔΕΝ ανοίγουν την τηλεόραση του 2008, την τηλεόραση των νέων, δηλαδή το διαδίκτυο...

Η όταν την ανοίγουν, "βλέπουν" διαφορετικά "κανάλια" από τα παιδιά τους.

Δεν ξέρουν τί ειναι bloggοσφαιρα, δεν ξέρουν τί ειναι group στο facebook, δεν ξέρουν τί είναι "αναζήτηση ιστολογίων" και googling και δεν ξέρουν και τους πομπούς των μηνυμάτων που τα παιδιά (τους) δέχονται καθημερινά. Δεν μπορούν να ξέρουν. Δεν έχουν συναίσθηση του τί και πώς και με ποιούς συναναστρέφονται τα 13χρονα μέσα απο τον υπολογιστή τους επί τόσες ώρες ημερησίως...

Και δεν είναι δυνατόν να ελέγξουν αυτά που βλέπουν τα παιδιά τους, από το παιδικό τους δωμάτιο. Δεν έχουν τη δυνατότητα, ουτε από πλευράς τεχνογνωσίας, ούτε από πλευράς του ελεύθερου χρόνου που απαιτείται για να γίνει κάτι τέτοιο.

Είναι εκατομμύρια τα "κανάλια", και το κάθε παιδί μπορεί να επιλέξει από "κανάλι" που λέει για αλλοδαπούς, "τεκμηριωμένα", αυτά, μέχρι "κανάλι" που λέει για την ΕΛΑΣ, εξίσου "τεκμηριωμένα", αυτά...
Με άγνωστο αριθμό επισκεπτών το πρώτο, και 77.300 μέλη, χώρια οι επισκέπτες, το δεύτερο...
"Κανάλια"΄όλων των αποχρώσεων του (μη) πολιτικού φάσματος.
"Κανάλια" δηλαδή , που οι "δημοσιογράφοι" τους βρίσκονται στα άκρα των άκρων , κατά πολύ υπερεκπροσωπημένα στο Διαδίκτυο, λόγω και περιθωριοποίησης και εκπαραθύρωσής τους από τα υπόλοιπα συμβατικά ΜΜΕ, που υπόκεινται σε στοιχειώδεις κανόνες ...
"Κανάλια" παντελώς ανεξέλεγκτα.

Και ίσως και μοιραία. Αναπόφευκτα, κάποια στιγμή.
Ίσως να κατέστησαν ήδη μοιραία, αν λάβουμε υπόψιν μας τα τελευταία γεγονότα και την πρωτοφανή ένταση και έκτασή τους, και απλά αργούμε να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος της συμβολής τους στο πρωτοφανές της υπόθεσης.

Η επιρροή του Διαδικτύου στα πολιτικά δρώμενα, είναι πλέον δεδομένη, όπως οι εκλογές στις ΗΠΑ απέδειξαν περίτρανα. Η ανάμιξή του στις εξελίξεις πασιφανής. Η μετατροπή του συνθήματος απο τους πομπούς σε πράξεις από τους δέκτες, ειδικά από παιδιά και νέους, πραγματικότητα.
Και μας περιμένουν όχι μόνο ώρες όλο και πιό δύσκολες, σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και όλο και περισσότεροι νέοι χρήστες του διαδικτύου, καθημερινά, έκθετοι στη δύναμη του λόγου και της εικόνας.

Το να μην μπορούμε ή να μην θέλουμε να την διαπιστώσουμε και να λάθουμε υπεύθυνη θέση απέναντί της, επειδή είμαστε μια ή δυο γενιές πριν ή επειδή δεν έχουμε χρόνο να "σερφάρουμε" σε άγνωστους "τόπους", δεν μας δικαιολογεί ούτε στην άγνοιά μας, ούτε στην αδράνεια που αυτή συνεπάγεται.

Ειμαι υπέρ της ελευθερίας έκφρασης του οποιουδήποτε.

Οταν όμως ο οποιοσδήποτε- ενήλικος ή ανήλικος, με σώας τας φρένα ή όχι, επώνυμως, ανωνύμως ή υπό ψευδωνύμου- που διαθέτει ένα λάπτοπ και μια τηλεφωνική σύνδεση, μπορεί να παρεισφρήσει στην εκπαίδευση και αγωγή των παιδιών, μαζικά ή και πρόσωπο με πρόσωπο, και να ενσταλάξει δηλητήριο εκουσίως η ακουσίως - από βαρεμάρα, επιπολαιότητα ή βάσει οργανωμένου σχεδίου- στις ευάλωτες παιδικές ψυχές,
είμαι υπέρ της υποχρέωσης της πολιτείας να μεριμνήσει για την αντικειμενική και με ίσους όρους μετάδοση πληροφοριών και ειδήσεων(α 15 π.2), το σεβασμό και την προστασία της αξία του ανθρώπου (α 2. π 1) , και την προστασία της παιδικής ηλικίας και της νεότητας(α. 15, π.2).

Δεν υφίσταται δικαίωμα χωρίς υποχρέωση. Η ελευθερία έκφρασης υπόκειται κι εκείνη σε τουλάχιστον ηθικούς, αλλά και συνταγματικούς περιορισμούς.
Αλίμονό μας αν περάσουμε σε ιστορική φάση όπου θα μιλάμε μόνο για δικαιώματα, χωρίς μηχανισμούς ελέγχων και ισορροπιών από κανέναν.

Οταν το Σύνταγμα θεσπίστηκε, δεν υπήρχε διαδίκτυο.

Ας μην γίνει το διαδίκτυο αιτία να μην υφίσταται Σύνταγμα και υποχρεώσεις των πολιτών στην ψηφιακή επικράτειά του...

Σύνδεσμοι κατά σειρά ...εμφανίσεως:
http://www.facebook.com/group.φωτια
http://www.facebook.com/groupΜπάτσοι
http://esr.n1.syzefxis.gov.gr
http://sapphogr.net/dikaiwma/law/a75pd77.pdf
http://egersis.blogspot.com/2008/12/blog-post_887.html
http://www.facebook.com/groupΜπάτσοι
http://Καθημερινή 16-12-2008
http://Σύνταγμα Άρθρο 15
http://Σύνταγμα Άρθρο 2
http://Σύνταγμα Άρθρο 15

ΕΓΕΡΣΙΣ.....

-"Πάρε μια Αλβανίδα για τα βαριά του σπιτιού- θα σου στοιχίσει το μισό... Μόνο να μη σε "γδύσει" πρόσεχε καημένη μου. Μην την αφήσεις μόνη ε??"
-"Σου λείπει μπογιατζής? Πήγαινε στην Ομόνοια, πάρε έναν Πακιστανό, περιμένουν για μεροκάματο κάθε πρωί... "
-"Μα είναι δυνατόν, να μας παίρνουν αυτοί οι άπλυτοι τη δουλειά??"
-"Σιγά μην πάρω το λεωφορείο, λες και βρίσκομαι σε παν-βαλκανικό συλλαλητήριο και -όχι τιποτε άλλο-, κάθονται κιόλας οι άχρηστοι..."
-"Νοικιάζεται τριάρι στο Γουδί. Αλλοδαποί και φοιτητές αποκλείονται.."
- "Οι Ελληνες δεν ειναι ρατσιστές, διότι έχουν ζήσει στην ξενιτιά. Τα άλλα είναι προβοκάτσιες."
-"Οι Αλβανοι βρε παιδί μου, πολύ βρώμικοι, είδες πως έχουν τα σπίτια τους? Σιχαίνομαι.. "

Κι εγώ σιχαίνομαι...
Βαρέθηκα τη ζωή μου με τον κρυφορατσισμό -ή φανερορατσισμό- αλλά και τον ωχαδερφισμό μας πια.
Βγήκαν και διαδήλωσαν κιόλας οι Ελληνάρες...

Διαδηλώνεις επειδή τολμάνε οι αλλοδαποί και μένουν εκεί, στριμωγμένοι στον μαγευτικό Αγιο Παντελεήμονα ε? Ξέρεις γιατί έρχονται? Έχεις σκεφτεί, κυρα-Ουρανία μου?

Γιατί εσυ τους κακοπληρώνεις.
Εσύ τους αφήνεις ανασφάλιστους.
Εσύ δεν θέλεις να "ελληνοποιηθούν" και να "ανέβουν" κατηγορία, ως πολίτες κι ως εργατικό δυναμικό.
Εσύ τους δηλώνεις ανεπιθύμητους ως νοικάρηδες σε "ευγενείς" περιοχές, κι ας έχουν τα χρήματα κάποιοι.

Επειδή για εκεί φτάνουν τα λεφτά κι η "θέση" τους, λοιπόν, γι' αυτό.

Κι επειδή η γειτονιά σου είναι φτηνή. Ηταν από πρίν φτηνή, πριν έρθουν "αυτοί". .

Γιατί εσύ δεν φρόντισες να διατηρήσεις το δρόμο σου, το σπίτι σου σε κατάσταση τέτοια, ώστε να είναι πολύ ακριβή για το μη καταγεγραμμένο προλεταριάτο των 600 ευρώ το μήνα για 4 άτομα, που εσύ εχεις φτιάξει.

Γιατί με τους Ολυμπιακούς και το πρόγραμμα "ανάπλαση", μπορούσες να αυξήσεις την αξία του σπιτιού σου, βελτιώνοντας την πρόσοψή του. Το έκανες? Όχι. Γιατί ΔΕΝ σε νοιάζει, γιατί έπρεπε να βάλεις το χερι και στην τσέπη, και ασε που είχε χαρτούρα...

Μπορείς να μεριμνήσεις για το οικογενειακό ακίνητο στην Αχαρνών. Να το φτιάξετε, να το περιποιηθείτε, τόσες επιδοτήσεις δίνονται. Το έκανες? Το έψαξες? Όχι. Γιατί είστε με τα ξαδέρφια στα δικαστήρια ποιός θα πάρει τα περισσότερα και θα δώσει τα λιγότερα. Σε λιγο, εξάλλου, δεν θα φτιάχνεται πια το πατρικό της μάνας σου...

Μπορείς να πάρεις μια γλαστρούλα, που δείχνει και οικολογική συνείδηση. Η να βάψεις το μπαλκόνι σου έστω, με ενα κουτί μπογιά κι ενα πινελάκι. Το έκανες? Όχι. Βαριέσαι. Ασε που δεν βγαίνεις ποτέ στο μπαλκόνι, για τον απέναντι θα το βάψεις ή για τον περαστικό?

Μπορείς να απαιτήσεις περισσότερους κάδους. Τακτικότερη αποκομιδή των σκουπιδιών. Περισσότερα καλάθια για σκουπίδια. Με μια άλλη πορεία. Το έκανες? Όχι. Γιατί δεν θα σώσεις εσύ τον κόσμο.

Μπορείς να κρατάς το χαρτάκι από την σοκοφρέτα στην τσέπη σου μεχρι να βρείς καλαθάκι να το πετάξεις. Το έκανες? Όχι. Γιατί αυτά είναι γραφικότητες...

Αφού δεν έκανες λοιπόν όλα αυτά, και τόσα άλλα που μπορούσες, κι αφού έχεις τη γκρίζα, μαύρη, κατάμαυρη γειτονιά που λατρεύεις εδω και 30 χρόνια, ε, ναι, το να βγείς να διαδηλώσεις είναι ΟΝΤΩΣ το ενδεδειγμένο.

Εγέρθητι λοιπόν, και διαμαρτυρήσου. Μάζεψε υπογραφές, φώναξε για το δίκιο σου, κατάγγειλε, βρίσε. Κατέβα σε πορεία, μαζί με τους Χρυσαυγίτες της Κεφαλληνίας, που χρόνια τώρα συμβιώνετε αρμονικά.

Αφού δεν διαδήλωσες για δίκαιη μεταχείριση των μεταναστών, διαδήλωσε τώρα για την απέλασή τους.
Αφού δεν έμαθες στα παιδιά σου 20 χρόνια τώρα να αγαπάνε τους συμμαθητές τους που "δεν είναι Ελληνόπουλα", διαδήλωσε τώρα για να φύγουν από δίπλα τους τα σκουρόχρωμα αυτά μαθητούδια.
Αφού δεν διαμαρτυρήθηκες ποτέ για τα βασανιστήρια στην "Ομόνοια", διαδήλωσε τώρα για να φύγουνε, να πάνε αλλού αυτοί, οι βασανισμένοι, - ή για να έρθουν τα βασανιστήρια κι εκεί, στον μαγευτικό Αγιο Παντελεήμονα.
Αφού δεν διαδήλωσες τόσες δεκαετίες για πράσινο, διαδήλωσε τώρα για περισσότερο μπλέ της ΕΛΑΣ.

Αφού δεν έμαθες, δεν σ' ενδιέφερε ποτέ να έχεις συνείδηση, δηλαδή, διαδήλωσε τώρα επιδεικνύοντάς το.

Εμένα προσωπικά δεν μου κάνει εντύπωση. Ούτε ότι δεν έχεις συνείδηση, ούτε ότι το διαδηλώνεις.
Ούτε και σε κανέναν άλλο κάνει εντύπωση, βέβαια...

δείτε καί:
"Τι θα συνέβαινε αν..." - Παν/μιο Αθηνών
"Στηρίζουν την Ελληνική οικονομία" - Καθημερινή
"Η μετανάστευση δεν φέρνει ανεργία" - ΕΛΙΑΜΕΠ


Σύνδεσμοι κατά σειρά ..εμφανίσεως:
http://www.neb.gr/node/227
http://www.neb.gr/node/613
http://tovima.dolnet.gr/default.asp?pid=2&artid=154678&ct=75
http://www.pare-dose.net/blog/?p=146
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=62607
http://www.cityofathens.gr/el/katoikoi...
http://www.cityofathens.gr/el/kathariotita
http://dpurpler2.blogspot.com/2008/09/blog-post.html
http://egersis.blogspot.com/2008/08/blog-post_05.html
http://enantion-olwn.blogspot.com/2008/11/blog-post_226.html

Η βροχούλα, η ολιγαρχία κι ο αχυρώνας

...πάλι καλά που έβρεχε, και δεν "γιορτάσαμε" πάλι φέτος...

Μια βιαστική υπενθύμιση γιατί πάλι έχουμε πήξει στην κορώνα: τη χούντα την επέβαλαν εξωθεσμικοί. Κοιμήθηκαν οι Έλληνες και ΔΕΝ είχε χούντα, ξύπνησαν και ΕΙΧΕ. Δεν μεσολάβησε κάλπη.
Άλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο, αντέδρασαν στα επιβληθέντα, με αντανακλαστικά ποικίλης ταχύτητας και έντασης, εντός και εκτός της χώρας, εντός και εκτός φυλακής.

Αλλά: Τα προβλήματά μας, -τα όποια προβλήματά μας- σήμερα, τη "δημIοκρατία" και την "ολιγαρχία" -κάπου είδα να κραυγάζουν ότι αυτές έχουν αντικαταστήσει τη "δημοκρατία" που το Πολυτεχνείο διεκδικούσε- τα εκλέγουμε καθε 4 χρόνια ή και νωρίτερα, μόνοι μας...

Εχει μια διαφορά, νομίζω.

Εκτός αν "δημοκρατία" που μας λείπει, εννοούμε την ανάταση χειρός από τους λίγους έχοντες το δικαίωμα ψήφου, οπως παλαιότερα.
Ή το "δια βοής" και το "δια πυρός", όταν μας τη βιδάρει, σ' όσους τη βιδάρει, όπου τους τη βιδάρει, όπως συνηθίζουν ορισμένοι τώρα...

Κι όταν αυτοί οι "ορισμένοι" προχωρούν πεζή και η μέρα είναι 17 Νοέμβρη, το ότι εγώ δεν μπορω να πάω στην πορεία γιατί φοβάμαι -μη φάω καμιά μολότωφ αμερικανικών πρώτων υλών στο κεφάλι, ειρηνικά ειρηνικά-, ε, τότε αυτό ΔΕΝ είναι ολιγαρχία, αλλά "δημοκρατία και παλλαϊκή συμμετοχή"... Τα υπόλοιπα είναι -μα, φυσικά- προβοκάτσιες.

Μια λύση για τους λιγόψυχους σαν εμένα, είναι πάντα βέβαια τα κράνη, βρέχει δεν βρέχει... Μ' αυτά πας παντού, και κάνεις τα πάντα, και δεν τρέχει και μία. Του χρόνου θα το σκεφτώ...

Αλήθεια, στο ...κανονικό Πολυτεχνείο έβρεχε?? Τους αγωνιστές εκείνους θα τους πείραζε η βροχή άραγε?? Δεν νομίζω. Παρόλο που δεν φορούσαν ούτε κουκούλες ούτε κράνη αυτοί... . Και δεν σπάγανε τις κάμερες, αλλά τις κοιτούσαν μ' ενθουσιασμό και με τη μέθη του επαναστάτη να τους συνεπαίρνει. Του επαναστάτη, ξαναλέω. Αυτή η μέθη τους "ντόπαρε". Και φόρα παρτίδα τα κεφάλια τους, φαίνονται και στα βίντεο-ντοκουμέντα. Κάποια απ' αυτά τα κεφάλια "έπεφταν" το βράδυ.

Και, βέβαια, ούτε πλακώνονταν αυτοί οι νέοι γελοιωδώς για τη σημαία της εξέγερσης, σε ξένο αχυρώνα.

Όσα συμβολίζει αυτό το κομμάτι πανί, δεν κληροδοτούνται μέσω κομματικών μηχανισμών. Δεν είναι παραταξιακά κεκτημένα. Δεν τα παρέλαβαν για να τα παραδώσουν σαν κλειδιά από νοικάρη σε νοικάρη. Πριν απ' αυτούς τους νέους, δεν υπήρχε "αχυρώνας" δηλαδή... Δικός τους ήταν, είναι, και θα είναι, δεν είναι δικός μας ο αχυρώνας για να πλακωνόμαστε...

...γενικώς, λίγο τα λόγια μας να προσέχουμε με τους αχυρώνες! Θα μας πουν ή γάιδαρους, ή δον Κιχώτες, ή ανιστόρητους, τελικά...

Τι έχεις Γιάννη, τί είχα πάντα...

Επιθετικός ο Ιερώνυμος για χωρισμό Κράτους - Εκκλησίας

«Ποτέ δεν πρόκειται να θέσουμε θέμα χωρισμού, γιατί θα είναι καταστροφικός για το έθνος και το γένος. Αν όμως το θέσει η πολιτεία, τότε εμείς θα ζητήσουμε δημοψήφισμα αφού ενημερωθεί ο λαός», τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος...
Την περασμένη εβδομάδα στο περιθώριο εκδήλωσης στη Θεολογική Σχολή Αθηνών είχε κάνει λόγο και πάλι για δημοψήφισμα, «ώστε ο λαός να αποφασίσει και ο καθένας να πάρει το μάθημά του». Λίγες ημέρες πριν είχε κάνει σαφές πως αν η πολιτεία επιθυμεί να θέσει θέμα χωρισμού, τότε «η Εκκλησία δεν έχει να φοβηθεί τίποτε».


Να τα μας!!! Κι έλεγα κι εγώ "βρε τι λείπει, τι λείπει"...
Θα θελα να δω αν οι δήθεν φιλελεύθεροι όλων των χρωμάτων, που μπερδεύουν το φιλελεύθερο με το δεξιούλικο ή το βολικούλικο, και τη χώρα μας με την Ολλανδία, θα μιλήσουν τώρα, με τον ίδιο ενθουσιασμό που μιλάνε για άλλα κι άλλα*...

...Επίσης να θυμίσω στους ευγενείς ιερείς μας, ότι εκτός από το ΕΘΝΟΣ και το ΓΕΝΟΣ, υπάρχει κι ένα ΚΡΑΤΟΣ...
Που είναι μικρότερο, αλλά και μεγαλύτερο από τους ορισμούς που βολεύουν την Εκκλησία.
Που δεν οφείλει να έχει πρώτη προτεραιότητα τα δικαιώματα της πλειοψηφίας, αλλά της μειοψηφίας, ενίοτε.
Και που οι επικεφαλής του δεν έχουν εκλεγεί για να προστατεύουν την περιουσία της Δεξιάς του Κυρίου, αλλά το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου.
Και αν η Ελλαδική αυτοκέφαλη Εκκλησία είχε κάνει το παραμικρό για να συνεισφέρει στην προστασία είτε των δικαιωμάτων της όποιας μειονότητας, είτε του συμφέροντος του κοινωνικού συνόλου, ΔΕΝ θα τους είχε "πάρει όλους ανεξαιρέτως η μπάλα" με την υπόθεση Βατοπεδίου.

Επίσης να υπενθυμίσω γενικώς, ότι από την κυβέρνηση ΛΑΟΣ-ΝΔ, δεν έχουν κάτι να φοβηθούν οι μεγάλοι του Γένους αγωνιστές, και το γνωρίζουν επισταμένως.

Αρα για άλλους χτυπάνε την καμπάνα...

* (βλ Τροπολογία για το επώνυμο των γυναικών
και τη σχετική συζήτηση στο facebook )

Δήμαρχοι Ακαδημαϊκοί....

Κι όμως η πολιτική Επιστήμη έχει και εργαστήρια!!

Ο ακαδημαϊκός, μαθηματικός και φιλόσοφος, Αντάνας Μόκους αποφάσισε να ηγηθεί μιας "τάξης 6,5 εκατομμυρίων μαθητών", όπως τη χαρακτηρίζει, αναλαμβάνοντας το Δήμο της Μπογκοτά. Χωρίς πείρα περί τα δημοτικά εξελέγη αν και ...outsider στο δημαρχικό θώκο χάρη στο «τίμιο και ειλικρινές του πρόσωπο», και η πρωτεύουσα της Κολομβίας μετατράπηκε σε κοινωνικό πείραμα.

Όταν ανέλαβε το Δήμο, το 1994, η πόλη ήταν άντρο εγκληματιών πάσης φύσεως, διαφθοράς, με άναρχη και αιματηρή οδική κυκλοφορία, ενώ συμμορίες ένοπλων ανηλίκων λυμαίνονταν τους περαστικούς. Η πόλη του χάους.

Ο Μόκους, ενθαρρυμένος από παρεμφερείς αποτελεσματικές μεθόδους εντός των αμφιθεάτρων, αποφάσισε να επικεντρωθεί στην αλλαγή της συμπεριφοράς και του πολιτικού πολιτισμού των «μαθητών/δημοτών» του, με μεθόδους ευφάνταστες, που δεν ενέπλεκαν τον «νόμο» με την συνηθισμένη του χροιά.

Το χιούμορ αποτέλεσε την αρχή της απόπειράς του να άρει τον σκεπτικισμό των συμπολιτών του απέναντι σε κάθε προσπάθεια δραστικής αλλαγής. Εκείνο που οι ποινές δεν μπορούσαν να καταφέρουν, μήπως θα μπορούσε να το πετύχει η σάτιρα, η κοροϊδία και η προσωπική εμπλοκή τους στα κοινά? Αποδείχθηκε πως ναι, σε πολλές περιπτώσεις.

Η μεταστροφή των συμπεριφορών επιδιώχθηκε όχι με κηρύγματα, αλλά με επιστρατεύοντας την ισχύ της ατομικής και της κοινωνικής αποδοκιμασίας και άρα ευθύνης. Και προφανώς, πέτυχε.

Ποιές ήταν αυτές οι εκκεντρικές μέθοδοι που μετασχημάτισαν τη ζωή και τη νοοτροπία των Κολομβιανών λοιπόν?
Ο Δήμαρχος προσέλαβε 420 μίμους- αντί ...τροχονόμων –που σε διάφορα κομβικά σημεία της πόλης κορόιδευαν όσους παραβίαζαν τον ΚΟΚ στους δρόμους της πόλης. Οι οδηγοί και οι πεζοί συμμορφώθηκαν, μια και η δημόσια «διαπόμπευση» ήταν πολύ χειρότερη τιμωρία από τα χρηματικά πρόστιμα.

Ο Μόκους μάλιστα έβαλε λουκέτο στην Τροχαία, αφού λόγω της ενδημικής διαφθοράς των τροχονόμων, η αποτελεσματικότητά της ήταν μηδενική.
Οι θάνατοι από τροχαία ατυχήματα υποδιπλασιάστηκαν κατά τη διάρκεια της θητείας του.

Ζήτησε να ενημερώσει το Δήμο όποιος συναντήσει έναν υποδειγματικό ταξιτζή. 150 ανθρωποι τηλεφώνησαν, κάλεσε τους ταξιτζήδες που του υπέδειξαν, τους έχρισε «Ιππότες της Ζέβρας» και τους ανέθεσε να καταθέσουν τις προτάσεις τους για το πώς μπορεί να βελτιωθεί η συμπεριφορά των υπόλοιπων ταξιτζήδων.

Για να αντιμετωπίσει τη λειψυδρία, ο δήμαρχος δεν περιορίστηκε σε φυλλάδια που συνιστούν τον περιορισμό της άσκοπης χρήσης νερού. Γύρισε ένα σποτάκι, όπου ο ίδιος έκανε ντους, και, κλείνοντας το νερό την ώρα που σαπουνιζόταν, ζητούσε και από τους πολίτες να κάνουν το ίδιο κι εκείνοι. Η κατανάλωση νερού μειώθηκε κατά 14%. Με επιπλέον οικονομικά κίνητρα που παρείχε ο Μόκους, τώρα η κατανάλωση είναι 40% μικρότερη από τότε που ανέλαβε το Δήμο.

Σε μια πόλη όπου η κυκλοφορία όταν πέσει ο ήλιος θεωρείται από ριψοκίνδυνη έως προκλητική, καθιέρωσε μια βραδιά για γυναίκες, και 700.000 δημότισσες άφησαν τους άντρες τους στο σπίτι με τα παιδιά, κι εκείνες βγήκαν αμέριμνες και ασφαλείς για να διασκεδάσουν, με αστυνομικίνες να περιπολούν τους δρόμους.

Μηχανεύτηκε ένα «εμβόλιο ενάντια στη βία». Οι πολίτες ζωγράφισαν πάνω σε ένα μπαλόνι το πρόσωπο όποιου τους είχε χτυπήσει, και μετά, σε μια εκδήλωση, το έσπασαν τελετουργικά.

Ο εθελοντικός αφοπλισμός βέβαια, που ο Δήμαρχος εισήγαγε, δεν είχε εντυπωσιακή συμμετοχή. Μόνο ένα 1% παρέδωσε τα όπλα του, όμως τελικά οι ανθρωποκτονίες μειώθηκαν κατά 26%, με τη συνδρομή και των ΜΜΕ που κάλυψαν το γεγονός. Εξάλλου, το ποσοστό των ανθρώπων που θεωρούν ότι με τα όπλα προστατεύονται καλύτερα, έπεσε θεαματικά, από το 24,8 το 2001 στο 10,4% το 2003.

Στο θέμα του πολιτικού πολιτισμού, ευρηματικά δραστηριοποίησε τους ίδιους τους κατοίκους και τη δική τους δύναμη να αλλάξουν τα πράγματα γύρω τους. Μοίρασε χαρτονένιες μεγάλες φιγούρες «thumbs up» και «thumbs down», που οι πολίτες επεδείκνυαν κατά τη διάρκεια της μέρας στην πόλη, επικροτώντας ή αποδοκιμάζοντας τη συμπεριφορά των συμπολιτών τους.

Όταν ζήτησε από τους δημότες να προσφέρουν εθελοντικά ένα 10% παραπάνω σε φόρους, 63.000 φορολογούμενοι ανταποκρίθηκαν, αυξάνοντας κατά πολύ τα δημοτικά έσοδα το 2002.

Δεν ήταν βέβαια όλα τα μέτρα ευχάριστα, αφού σε κάποιες περιπτωσεις ο Μόκους ένιωσε ότι θα έπρεπε να επιβληθεί και χωρίς την επικρότηση των δημοτών, όπως με το νόμο του «καρότου» με τον οποίο τα μπάρ και τα κέντρα διασκέδασης έκλειναν στη μία το βράδυ. Στόχος ήταν να μειωθεί η κατανάλωση αλκοόλ και τα κρούσματα βίας που αυτή συχνά συνεπάγεται.

Με τις κοινοτικές περιπόλους και τα κοινοτικά μέτωπα που θέσπισε, οι ανθρωποκτονίες μειώθηκαν κατα 70%, αποδεικνύοντας τη δύναμη της κοινωνίας να αυτοπροστατευθεί ειρηνικά μέσα στο κατάλληλο νομικό και κοινωνικό πλαίσιο, και με τον αντίστοιχο μηχανισμό κινήτρων και αντικινήτρων που αρμόζει στον πολιτικό πολιτισμό της.

Φύσει αισιόδοξος για την ανθρώπινη φύση, ο πρώην Δήμαρχος Μπογκοτά, δηλώνει ότι η γνώση είναι που δίνει ισχύ στους ανθρώπους..

«Αν ο κόσμος ξέρει τους κανόνες, και ευαισθητοποιηθεί με την τέχνη, το χιούμορ και την δημιουργικότητα, λέει, είναι πολύ πιθανότερο να δεχθεί την αλλαγή».

πηγές: Harvard University Gazette, Wikipedia

Τω γνωστώ-αγνώστω φοροφυγά...

Σε κεντρικότατη οδό κοντά στο σπίτι μου, φάτσα στο πιό επανδρωμένο αστυνομικό τμήμα της επικράτειας, είναι ένα φαρμακείο... Εδώ και τέσσερα χρόνια, πηγαίνω μόνο όταν οι άλλοι είναι κλειστοί, μια και η συγκεκριμένη είναι ανοιχτή και εκτός ωραρίου, με την ταμπέλα κλειστή- και το μπατσικό φάτσα.

Κι αυτό γιατί ΠΟΤΕ, μα ΠΟΤΕ, δεν μου έχει κόψει απόδειξη. Ούτε μια φορά. Κάποτε, διαολισμένη, της ζήτησα, προφασιζόμενη ότι ψώνιζα για λογαριασμό άλλου.
Αλλά αισθάνθηκα ψιλοάσχημα, και δεν το ξαναέκανα, απλά πάω αλλού συνήθως διότι εκνευρίζομαι.

Προχτές λοιπόν αναγκάστηκα να πάω, μπαίνω, τρείς παρά τέταρτο το μεσημέρι, το μπατσικό μπροστά είπαμε... Παίρνω μια βαφή και ένα σαμπουάν, το ένα είχε 7,90, στη βαφή δεν είδα τιμή.
"20 ευρώ" μου λέει, γελαστή γελαστή.

"Νόμιζα ότι είχε 11 ευρώ η βαφή", λέω, και της δίνω το εικοσάευρο...
"εεεε, όχι, 11,90 έχει. (βγάζει το κομπιουτεράκι, ότι και καλά έκανε λάθος στην πρόσθεση)
Γυρίζει σε μένα με ύφος "θα-σε-φτιάξω-εγώ":
"19,80 κάνουν!!! Ορίστε το εικοσαρικάκι σου, να βγάλεις και χαρτζηλικάκι!!!!!"

.....

Εκείνη την ώρα δεν μίλησα μεν, αλλά πρέπει να είχα το βλέμμα το ίδιο της Μέδουσας, διότι δια ΠΡΩΤΗΝ ΦΟΡΑΝ, μου λέει... "εεεε, περίμενε να σου δώσω και μια απόοοοδειξη"...
Η απόδειξη βέβαια ήταν χειρόγραφη, όχι από την ταμειακή μηχανή, αφού θα έπρεπε να ηταν κλειστή...

Βγήκα έξω και αν με έπιανες απο τη μύτη, θα έσκαγα.

Και σκέφτομαι, τώρα...
ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ για το θράσος αυτό??? Η κυριούλα??? Ή εγώ, η ....ευγενική, ντροπαλή και καλαναθρεμμένη???

Ένα ...εικοσαρικάκι ήταν, σιγά τα ωά. Πες ότι της κάναμε ελεημοσύνη βρε αδερφέ, όλοι οι πελάτες της από ένα εικοσαρικάκι ο καθένας, για να βάλει βενζίνη στην X5 που φαντάζομαι πως θα έχει. Δικά μας είναι, τα δουλέψαμε, ο τι θέλουμε τα κάνουμε.

Το θέμα όμως είναι πως επιπλέον χάνουμε ΟΛΟΙ μαζί, ως πολίτες, από το ταμείο του κράτους, αυτά που του κλέβει μην κόβοντας αποδείξεις. Διότι περί κλοπής πρόκειται. Ή, μάλλον, περί ληστείας, μια και είμαστε ΠΑΡΟΝΤΕΣ!!!
Το ωραίο είναι όμως ότι ο νόμος ήδη καθιστά και τον πελάτη υπόλογο εάν δεν κοπεί απόδειξη. "Αυτός δεν σου έδωσε, μάλιστα. Κι εσύ γιατί δεν ζήτησες???"
Άρα ούτε κλοπή, ούτε ληστεία. Συνέργεια.

Μεθαύριο θα βγούμε πάλι να διαδηλώσουμε που το κακό κράτος φορολογεί το μισθωτό, και όχι το κεφάλαιο. Αφού ρε παιδιά ο μισθωτός ειναι ο μόνος που ελέγχεται μια και το δικό του εισόδημα είναι δεδομένο και δηλωμένο?? Και να τα ζητήσει ο Αλογοσκούφης, ο Παπαντωνίου, ο Φούφουτος από το φαρμακοποιό, θα τα πάρει??? Όχι. Θα συνεργαστούμε αρμονικά για να μην του τα δώσουμε. Ούτε του Φούφουτου, ούτε του κράτους.
Ο φαρμακοποιός θα τα κλέψει, κι εγώ θα κάνω τουμπεκί ψιλοκομμένο.

Εκτός αν η πολιτεία βάλει ένστολους τσεκαδόρους στις επιχειρήσεις, για να μας μαζέψει...
Μετά θα διαδηλώνουμε ενάντια στο κράτος αστυνόμο.

Και μην ξεχάσουμε τη δυναμική αντίσταση στο κακό κεφάλαιο διαδηλώνοντας και ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και τις πολυεθνικές, που διευρύνουν τις ανισότητες*.
Όλοι μαζί, μια γροθιά.
Και είμαι σίγουρη ότι στις πορείες θα έρθει και η κυρία από το φαρμακείο...
Η συνεργός μου, που τη βοηθάω να με κλέψει.
Όλοι μαζί, μια γροθιά.
Που γρονθοκοπάει τα μούτρα μας.

________________


ΥΓ1: ο Μπέρκ (λέγεται ότι) είπε: "το μόνο που χρειάζεται για να επικρατήσει το κακό, είναι να μην κάνουν τίποτα οι καλοί να το εμποδίσουν."
-χομπσιανό κάπως, αλλά πραγματικότητα. Και δεν έχω τίποτε και με το Χομπς δηλαδή...
Απλά να, στα καθ' ημάς το "κακό" εντοπίζεται στο νομοσχέδιο για την απαγόρευση του καπνίσματος, στους μισθούς των βουλευτών, στις "παρά φύσιν" αποδοχές των βουλευτών, στους πυροβολημένους που μας κυβερνούν - λες και μόνοι τους πήγαν στο Μαξίμου- στους άλλους, τους χαριτωμένους που ΔΕΝ μας κυβερνούν, που όλο και κάπου κι αυτοί φταίνε για το χάλι της χώρας, στις διαφημίσεις που μας ...αναγκάζουν να παίρνουμε δάνεια, στους νεοφιλελεύθερους που απαλλάσσουν από τους φόρους το κεφάλαιο,
και ΒΕΒΑΙΑ στους ΑΤΙΜΟΥΣ τους εφοριακούς....
Αυτά είναι το κακό. Καθρέφτη στο σπίτι μας δεν έχουμε.
Οι δε καλοί είμαστε εμείς, εννοείται, μόνο που, να μωρέ, είμαστε ανήμποροι μπροστά στη λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης....


ΥΓ2:
ο δε Κέννεντι... φθαρμένο από την πολλή χρήση πλέον το απόσπασμα από την ομιλία στην ορκομωσία του: "μη ρωτάς τι θα κάνει η πατρίδα σου για σένα, αλλά τι θα κάνεις εσύ για την πατρίδα σου."
Εάν το ξεστόμιζε στην Ελλάδα βέβαια αυτό, δεν θα κατέληγε με τρείς σφαίρες, αλλά με τρία φορτηγά ντομάτες....

(*)Στο μεταξύ, οι μόνοι που δίνουν αποδείξεις ανελλιπώς,
είναι οι ....πολυεθνικές και τα πολυκαταστήματα!!!! Χα!
Για πήγαινε στα Ζara's, στα Bershka, στα McDonolds, στο Hondo's...
Αλλά αυτοί είναι νεοφιλελεύθεροι....

Ο προπονητής.

Υποθετικό σενάριο...

Έχουμε, λέει, έναν προπονητή, τον οποίο και προσλαμβάνουμε να μας κάνει την ομάδα αστέρια, να πάρουμε το διαγαλαξιακό πρωτάθλημα...

Όλα τα "διαπιστευτήρια"του προπονητή είναι υπερρεαλιστικά!!! Έχει διατελέσει μέγας παίκτης, φοβερός και τρομερός, ποσοστό επιτυχίας στα τρίποντα 100% και δε συμμαζεύεται. Έχει ομαδικό πνεύμα, πίστη στις δυνατότητες των παικτών, έχει μεγαλώσει στα γήπεδα, έχει σηκώσει κι ως παίκτης το κύπελλο, ε, ωρα του είναι να κάτσει και στον πάγκο ως προπονητής... Κι είναι και παιδί σπαθί, καλοπροαίρετος και ειλικρινής...

Παίρνει λοιπόν την ομάδα από τον απελθόντα προηγούμενο που τους είχε κανει μεν πρωταθλητές, αλλα τους είχε βάλει τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι, και δεν τον πήγαιναν μια, βγάζει έναν δυό που δεν τραβούσαν, βάζει κάτι καινούργια φυντανάκια δικά του, και τους παίρνει σε ένα ξενοδοχείο ως είθισται, να κάνουν ένα μήνα προπόνηση πριν την επόμενη εμφάνιση της ομάδας....

Τους λέει λοιπόν: "Παιδιά, ενήλικες είμαστε, θέλω να μου υποσχεθείτε ότι θα λειτουργείτε από δω και πέρα με γνώμονα το καλό της ομάδας... Δεν είμαστε να ξαναχάσουμε, εντάξει??"
"Εντάααααξει" του λένε τα καλόπαιδα, και γελάνε κάτω από τα μουστάκια τους.

Κατα τη διάρκεια των προπονήσεων, τα παιδιά ενω ένας-ένας δείχνουν να ανταποκρίνονται, η ομάδα δεν "τραβάει"... Κι ο προπονητής προσπαθεί να φέρει το ομαδικό πνεύμα, να τους βάλει να συζητήσουν, να δοκιμάσουν διαφορετικές τεχνικές, να, να, να... Αλλά ενώ κάτι πάει να γίνει, τελικά οι επιδόσεις όλο και πέφτουν, αν και τα συστήματα του προπονητή δεν εχουν κάτι μεμπτό, φαινομενικά.

Η πραγματικότητα βέβαια, θα εξηγούσε τη φθίνουσα επίδοση των παικτών...
Βλέπετε, τα παιδιά μεταξύ τους έχουν θέματα προσωπικών ανταγωνισμών.
Στις προπονήσεις λοιπόν, βάζει ο ένας τρικλοποδιές στον άλλο, ρίχνουν φαγουρόσκονη στα παπούτσια των συμπαικτών τους, βάζουν σκονάκια στους φυσικούς χυμούς των διπλανών για να φανούν την άλλη μέρα οι ίδιοι καλύτεροι και να εξασφαλίσουν οτι δεν θα είναι στον πάγκο κατά τη διάρκεια του αγώνα...

Επίσης, επειδή είναι ολοι λάτρες του ποδόγυρου, τα βράδια οι πιο πολλοί το σκάνε, και πάνε στα μπουζούκια, βρίσκουν τις κοπέλλες τους, πίνουν και καπνίζουν ότι βρούν μπροστά τους κάνοντας δημόσιες σχέσεις, και γυρίζουν στο ξενοδοχείο εγκαίρως, να μην τους τσακώσει κι ο καλόπιστος προπονητής, που κοιμάται προβληματισμένος μεν για το χάλι της ομάδας, όχι και υποψιασμένος όμως για την πραγματικότητα...

Την ώρα της προπόνησης, επειδή όλοι εχουν τη φωλιά τους λερωμένη, λιγότερο ή περισσότερο, όλοι σφυρίζουν αδιάφορα, και γλυκομιλάνε στον προπονητή ορκιζόμενοι αιώνια πίστη και υποταγή, ραίνοντάς τον με κομπλιμέντα για τις μεθόδους του...
Κάποιοι παλιότεροι που τα πήραν στο κρανίο και πηγαν κατα καιρούς κάτι να βγάλουν στη φόρα διαμαρτυρόμενοι, τους εβγαλαν οι υπόλοιποι αναφανδόν "ψεύτες και κομπλεξικούς" επειδή "εχει περάσει η μπογιά τους"... Ο προπονητής θεώρησε ότι η παρουσία τους "χαλάει το team spirit" έτσι κιι αλλιώς, και η διακοπή συμβολαίου ήταν η βέλτιστη λύσις.

Το πρωτάθλημα αρχίζει, μ αυτά και μ αυτά. Από τους πρώτους αγώνες το φιάσκο ειναι ορατό. Οσο κι αν αλλάζει κάποιους παίκτες ο προπονητης όμως εντός σεζόν, το πράγμα ΔΕΝ αλλαζει, ούτε στις προπονήσεις, ουτε και στους αγώνες... Θα είναι θαύμα αν δεν πέσουν κατηγορία...
Κρίμα!!!!!

..............................................

Και ερωτώ. Άσχετα με το τι ουρλιάζουν κάποιοι αστοιχείωτοι οπαδοί στα παιχνίδια, εναντίον κάποιων παικτών και εναντίον του προπονητή.

Στο υποθετικό αυτο σενάριο, φταίει ή δεν φταίει ο -φέρελπις αρχικά- προπονητής???
Σε τί??? Τι πρέπει να αλλάξει από μέρους του για να πάρει η ομάδα τα πάνω της???

Αν ρωτήσουμε τους ίδιους τους ...παίκτες για το ποιός φταίει, τί θα πούν????
Οτι φταίει ο προπονητής, οτι φταίνε οι ίδιοι, ή οτι φταίνε οι κακοί οπαδοί, ο κακός πρόεδρος, ο καιρός, το μειωμένο ενδιαφέρον στο μπάσκετ τελευταία, ο Χατζηπετρής?????

Πώς μπορεί ο προπονητής να ενημερωθεί - και να πεισθεί- για το τι γίνεται πισω από την πλάτη του και πόσο στοιχίζει αυτό στην επίδοση της ομάδας συνολικά???

Ενας οπαδός που ξέρει την αλήθεια, όπως και οι περισσότεροι, μην πω όλοι, μια και τους βλέπουν στα μπουζούκια παραμονές αγώνα, τί να κάνει??? Πώς θα βρεί τον προπονητη να τον ειδοποιήσει???

Πού να πεί τον πόνο του, αν μη τι άλλο, τελοσπάντων???