All-time classic

Ελληνάρας με τζιπ, φανάρια Ζαχάρωφ και Βασ. Σοφίας, οχτώμισι το πρωί. Τον βλέπω από το λεωφορείο. Κατεβάζει το παράθυρο για λίγο, ίσα ίσα να κάνει νόημα προς το πεζοδρόμιο, στο παιδί που ψάχνει να καθαρίσει κανένα τζάμι. Ένα όμορφο μελαμψό σγουρομάλλικο παιδί, κάπου 20 χρονών.

Υπακούει πετώντας ο τσαχπίνης, με μια χαρά, ένα ζήλο, ένα χαμόγελο αυτοπεποίθησης. Αργεί αυτό το πρασινο φανάρι, τι ωραία... Χαμογελάει ενώ έχει ξαπλωθεί όλος πάνω στο παρμπρίζ. Απο την καλή, απο την ανάποδη, στέγνωμα. Κούκλα το κάνει.
Σκέφτομαι ότι ξυπνάει το πρωί -πού να μένει άραγε- βλέπει τον καιρό, παίρνει τη σκούπα και τον κουβά του, τα εργαλεία του, την επιχείρησή του όλη, και βγαίνει για δουλειά. Για δουλειά. Η δουλειά του. Οταν τον ρωτάνε "τι δουλειά κάνεις", απαντάει "καθαρίζω παρμπριζ στα φανάρια τέρμα Αλεξάνδρας. Όταν δεν βρεχει."

Ο άλλος, μέσα στο Τζίμνι, νωχελικός, κάτι ψάχνει. Νομίζω ότι κοιτάζει για κέρματα, αλλά ψάχνει τα τσιγάρα του. Τα βρίσκει. Ανάβει ένα. Ο μικρός τελειώνει και το σκούπισμα, πάει δίπλα του, πίσω από το τζάμι, περιμένοντας το ευρώ του, τα πενήντα λεπτά του, το κάτι του... Με το τσιγάρο στο χέρι, ο Ελληνάρας κάνει πως κοιτάζει για ψιλά στο λεβιέ. Τωρα το θυμήθηκε. Και οι λεβιέδες δεν βγάζουν ψιλά.
Ούτε καν κατεβάζει το τζάμι: "Τι να κάνω, δεν βρίσκω", κάνει στη νοηματική που μόνο τα γουρούνια μιλάνε, αλλά που όλοι καταλαβαίνουν. Το παιδί απλώς απομακρύνεται, πάει το χαμόγελο.
Γινεται γρήγορα κόκκινο αυτό το φανάρι, τι ωραία.

Ψάχνω να πετάξω λίγα κέρματα στο πεζοδρόμιο, δεν εχω. Την επομενη φορά όμως. Κρεμιέμαι από το παράθυρο και φωνάζω ο τι βρισιά μου 'ρχεται - μα, και το τζάμι του να ήταν ανοιχτό, τα παχύδερμα έχουν βαρηκοΐα, αυτό είναι γνωστό. Δεν θα άκουγε τίποτε... Άλλη φορά θα κυκλοφορώ με πέτρες κι εγώ μου φαίνεται, για πραγματικά γουρούνια, ανεξαρτήτως επαγγέλματος. Συνθήματα δεν θα φωνάξω. Eίπαμε, δεν ακούνε ούτως ή άλλως τέτοιου είδους θηλαστικά.

Φτάνουμε στο Παίδων, ακόμα δίπλα μας ο μις Πίγκυ. Έχει στη θέση του συνοδηγού το δικό του παιδί, ενα αδυνατούλικο κάπου 8 χρονών, το οποίο εξασκείται στις εισπνοές Μάρλμπορο σκληρού.
Χωρίς ζώνη ασφαλείας - εκτεθειμένο. Έκθετο.

Η μαγκιά του ξεχειλίζει από τα μπατζάκια του πολλά βαρύ πατέρα. Μαγκιά στο μελαχρινούλη των φαναριών - μαγκιά με τον ιδρώτα του μελαχρινούλη. Και μαγκιά στον ΚΟΚ, σε κώδικες και νόμους - μαγκιά με κίνδυνο τη ζωή του παιδιού του.

Οι Έλληνες όμως λατρεύουν τα παιδιά τους, με τη σκέψη τους αναπνέουν, θυσία γίνονται γι αυτά. Δεν υπάρχουν πιο καλοί γονείς, αυτό είναι γνωστό στα πέρατα του κόσμου.
Κι είναι και φιλόξενοι, φιλότιμοι, γενναιόδωροι, οι Έλληνες. Πονετικοί. Ξέρουν από ξενιτιά.
Αποκλείεται να έχουν συμβεί αυτά λοιπόν.
Μάλλον εγώ δεν είχα ξυπνήσει ακόμη, κι όλα τα είδα στον ύπνο μου. Οχι, αποκλείεται να συνέβησαν.
Αποκλείεται να συμβαίνουν κάθε μέρα, τόσες φορές, στο ίδιο φανάρι, σε κάθε φανάρι.

Φιλοτιμία, φιλευσπλαχνία και άλλα τινά...

Διαβάζω στο σημερινό Τύπο...

Xτύπησαν με αμυντική χειροβομβίδα το «Στέκι Μεταναστών»

"Tα κίνητρα της επίθεσης με χειροβομβίδα προχθές το βράδυ στο νεοκλασικό της οδού Τσαμαδού 13 όπου στεγάζεται το Στέκι Μεταναστών και το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα προσπαθούν να διαλευκάνουν τα μέλη της οργάνωσης και η Ασφάλεια Αττικής."

Νομαρχίες εκώφευσαν για τους άστεγους

"Δυστυχώς, οι νομαρχίες δεν έδειξαν την απαιτούμενη διάθεση συνεργασίας, ώστε να προχωρήσουμε το επιχειρησιακό σχέδιο για ένα εθνικό πρόγραμμα υποστήριξης και φροντίδας αστέγων."

Eγκαλείται και πάλι η χώρα για τα δικαιώματα των Ρομά

"Η προσφυγή που κοινοποιήθηκε στις αρχές της εβδομάδας στις ελληνικές αρχές έγινε από το Ελληνικό Παρατηρητήριο Συμφωνιών του Ελσίνκι και αφορά επιχείρηση έξωσης εκατοντάδων Ρομά....
...η Ελλάδα έχει πολλές φορές επικριθεί και καταδικασθεί από διεθνή όργανα (Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων, Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, ΕΔΔΑ) για την αποτυχία της να λάβει επαρκή μέτρα ώστε να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσης των Ρομά και για την έλλειψη πολιτικής στέγασης, παρότι έχει στο παρελθόν λάβει παχυλή κοινοτική χρηματοδότηση για τον σκοπό αυτόν.
Στη συγκεκριμένη υπόθεση, η Ελλάδα κατηγορείται για παράβαση των άρθρων 3 (περί εξευτελιστικής μεταχείρισης και βασανιστηρίων), 8 (σεβασμός της κατοικίας και προστασία της οικογένειας) και 14 (περί ρατσιστικής συμπεριφοράς) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου."

...Θα μου πείτε "το κακό κράτος δείχνει και σ' αυτούς την αναλγησία του..." "η κακή (ακρο)δεξιά", οι "κακοί Νομάρχες", "ο κακός Δήμαρχος'.....

Ας μου επιτραπεί η παρατήρηση ότι εάν το κράτος, ο Δήμαρχος, οι Νομάρχες, οι πολιτικοποιημένοι θαμώνες των Εξαρχείων,
εάν όλοι αυτοί γνώριζαν ότι θα είχαν να κάνουν με τους υπόλοιπους, φιλότιμους και σπλαχνικούς Έλληνες, που είναι παιδιά μεταναστών κι εγγόνια προσφύγων, εάν είχαν την αμυδρότατη εντύπωση, ότι απέναντι σε τέτοια συμπεριφορά τους θα επισειόταν και το ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ υπολογίσιμο πολιτικό κόστος, ΔΕΝ ΘΑ προχωρούσαν σε εξώσεις, δεν θα υπεξαιρούσαν τα λεφτά των χρηματοδοτήσεων, δεν θα αδιαφορούσαν για τους αστέγους...
Δεν θα τολμούσαν γιατί δεν θα τους έπαιρνε...

'Οπως δεν τους παίρνει να μην δώσουν τις "αποζημιώσεις", να μην καταβάλουν τα τριχίλιαρα, να καταλύσουν το πανεπιστημιακό άσυλο, να τα βάλουν με την Εκκλησία και τόσα άλλα ψηφοκραχτικά...
Και γι αυτό αυτά δεν τα αποτολμούν...
Δεν τους αφήνουμε ΕΜΕΙΣ, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο - είτε πολλοί και κόσμια, είτε λίγοι αλλά τραμπούκικα διαμαρτυρόμενοι...

Ό τι είμαστε εμείς είναι κι εκείνοι που εκλέγουμε ή που αφήνουμε να μιλάνε για μας, ό τι τους περνάμε πιάνουν - είναι η αντανάκλασή μας στα έδρανα, τα δημαρχεία και την κοινωνία των πολιτών...
Για κάποια κακώς κείμενα, λοιπόν, δεν φταίει ο απέναντι "κακός" - φταίει απλά ο κακός μας ο καιρός.

Στέκι Μεταναστών - Ηλίθιοι: http://tinyurl.com/b9s8co
Άστεγοι - Νομαρχίες: http://tinyurl.com/czkueu
Ρομά - Δημος Αθηναίων/Ελλάς γενικώς: http://tinyurl.com/cznlnr
Προς το παρόν, γκρουπ στο facebook :http://tinyurl.com/c69q8v
Ελληνικο Παρατηρητήριο του Ελσίνκι:http://tinyurl.com/da5crp
Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων: http://tinyurl.com/cav6u3
ΟΑΣΕ- Ελληνική προεδρία 2009: http://tinyurl.com/bwxcs9
ΕΣΔΑ: http://tinyurl.com/apnujh

Παιδιά και δυο φορές παιδιά...

Κι αφού πρόσφεραν, χάρισαν, έδωσαν, δόθηκαν, τώρα είναι κάπου ξεχασμένοι...
Η σκέψη τους συνήθως είναι θολή, πλημμυρισμένη από αναμνήσεις ενός μακρινού παρελθόντος.
Κι όταν, φορές, φωτίζεται, όταν αναγνωρίσουν το παρόν, τότε σκοτεινιάζει η ψυχή τους.
Γιατί η μόνη γνώριμη φιγούρα γύρω τους είναι η μοναξιά.

Δεν έχει εγγονάκια, δεν έχει ανίψια, δεν έχει παιδιά.
Τα γελάκια και οι φωνές τους, τα μαλώματα κι οι αγάπες τους, δεν είναι για τους ανήμπορους.
Κι ειδικά τις μέρες χαράς, η ανημπόρια η έρμη χτυπά σαν τη βροχή στον τσίγκο.
Και γι' αυτό τα νιάτα πάνε με τα νιάτα.

Η γιαγιά μου που με μεγάλωσε, μου έλεγε όμως μια ιστορία.

Πάει, λέει, η μάνα με το παιδί της περίπατο στο δάσος...
"Τι το θέλεις παιδί μου το κούτσουρο αυτό?"
"Θα το φυλάξω, μανούλα, να φτιάξω μια μέρα και σε σένα ένα ξύλινο πιάτο όταν τα χέρια σου θα τρέμουν, σαν αυτό που έχεις στον παππού."

Η γιαγιά μου ήταν από τους τυχερούς. Δεν φωτιζόταν η σκέψη της, ούτε μια στιγμή.
Ηταν ξεχασμένη και από τον εαυτό της ακόμα.
Κι αυτό ευτυχία είναι, τελικά.

Καλή τους χρονιά.
Καλή μας χρονιά.
Και λίγη μπέσα.

Τι είναι αυτό?
Μια κουβεντούλα για κείνους που μας μεγάλωσαν...

-Ευχαριστώ Περικλή...

Christmas dreams...

...ένα πολύ όμορφο Χριστουγεννιάτικο τραγούδι του Andrew Lloyd Webber , soundtrack σε μία κατασκοπική ταινία του 1972, που μου "κόλλησε" και το εντόπισα, απ' αυτά τα φλούφλικα που μ' αρέσουν αλλά δεν το γκαρίζω, για ευνόητους λόγους....

"Christmas Dream",
by -the one and only- Perry Como & The London Boy Singers...

Watch me now here I go, all I need 's a little snow
starts me off, sets the theme, helps me dream my Christmas Dream

Every year I dream it, hoping things will change
an end to the crying, the shouting, the dying
And I hope you will dream it too
It' Christmas, remember, we've got to remember

So light the light,
I'm home tonight,
I need you to warm me,
to calm me, to love me,
to help me to dream
my Christmas Dream

Crazy things said and done every single day but one
Every night should I believe be the same as Christmas Eve.

Nights should all be silent, days should all slow down
An end to the hurry, the noise, and the worry
And I hope you believe that too
It' Christmas, remember, does no-one remember

The whole world needs,
their Chiristmas dream
we need it to warm us,
to calm us, to love us,
to help us to dream
our Christmas Dream.

...Και, κάπως έτσι, μου ήρθε μία φαεινή.

Φέτος, λόγω οικονομικής κρίσης, θα κάνω στους δικούς μου ένα δωράκι συμβολικό. Δεν έχει βιβλία, μπλούζες, cd και σκουλαρίκια...

Κάτω από το δέντρο, θα έχει γι αυτούς από ένα κατακόκκινο χριστουγεννιάτικο φάκελο με μια απόδειξη μόνο μέσα.
Σύνολο 5 φάκελοι.
Ο πρώτος τους μήνας σε πρόγραμμα αναδοχής παιδιού πληρωμένος.
Τους υπόλοιπους θα τους πληρώνουν εκείνοι απο την πιστωτική τους, 20 ευρώ το μήνα, ούτε που θα το καταλάβουν, δεν θα πονέσει καθόλου.

Το βασικό δώρο από μένα θα είναι η χαρτούρα και η συμπλήρωση των στοιχείων τους, εδώ που τα λέμε, μια και όλοι εκεί κολλάμε...
Το ποσό δεν είναι και τόσο άξιο λόγου, μέσα στα έξοδα που συνήθως κάνουμε κάθε μήνα...

Και, μια και κάποιος κοινός γνωστός μας είπε: "Ο έχων δύο χιτώνας μεταδότω τώ μη έχοντι" (*), ε, όταν έχεις 35 τουλάχιστον "χιτώνας" (20 x 35=G700), ε, ας του δείξουμε λίγη πίστη του κυριούλη με τους χιτώνες, μέρες που 'ναι.

Κι αν είμαστε σε δεινή κατάσταση, κάποιοι είναι σε δεινότερη.

Christmas dreams come true, για 5 σπορίδηδες στην άλλη άκρη του κόσμου, λοιπόν, σε τιμή-έκπληξη...

Σταγόνα στον ωκεανό, ε?
Για μας.
Για εκείνους είναι η μόνη σταγόνα, η μόνη αχτίδα, και μοιάζει με θαύμα το πόσο δροσίζει, το πόσο ζεσταίνει...

"το κοριτσάκι με τα σπίρτα"
εικόνα της Αnne Anderson

Σύνδεσμοι κατά σειρά εμφανίσεως:
"Christmas Dream"
soundtrack
Κατά Λουκάν
Εμείς
Οι σπορίδηδες στην άλλη άκρη του κόσμου
"Το κοριτσάκι με τα σπίρτα"
Εικόνα από ένα παραμύθι?
Action aid, φόρμα αναδοχής παιδιού .